Identyfikacja Rodzajów Propagandy

Przykłady propagandy

Charakterystyka propagandy

Poza powyższym znaczeniem, sam proces w dużej mierze opiera się na etosie i patosie i będzie używać logo tylko wtedy, gdy uzyska dostęp do pozostałych dwóch. Nie skupia się zbytnio na faktach, liczbach czy prawdzie; zamiast tego propaganda opiera się głównie na reakcjach emocjonalnych odbiorców, aby wygenerować porozumienie i działanie. Chociaż uczniowie mogą zdawać sobie sprawę, że istnieją podobne techniki stosowane zarówno w propagandzie, jak i reklamie, propaganda jest ogólnie uważana za termin negatywny, mimo że można ją zastosować do osiągnięcia pozytywnych celów. Reklama na ogół nie jest koncepcją negatywną, chociaż ma na celu psychologiczne nakłonienie docelowej grupy odbiorców do zakupu produktu. Reklama ma na celu przede wszystkim zwiększenie sprzedaży; Z drugiej strony propaganda koncentruje się bardziej na zmianie postaw i polityki społecznej.

Propagandę charakteryzują szczególne cechy, które odróżniają ją od prostych faktów i zwykle ujawniają ukryte lub podstępne motywy lub symbol negatywny. Elementy te obejmują:

• Odwołuje się raczej do emocji (patosu), niż do intelektu

• Informacje są obciążone wartością i umożliwiają dostęp do osądów, uprzedzeń i poczucia etyki (etosu) odbiorców

• Wykorzystuje informacje selektywne; niezrównoważony

• Intencje i motywy mają znaczenie; informacja ma określony cel

Propaganda wykorzystuje różne media, aby przyciągnąć uwagę i dotrzeć do odbiorców. Do tych mediów zaliczają się:

Media wizualne i dźwiękowe	telewizja radio kino filmy dokumentalne reklamy piosenki Aktualności talk show
Internet	strony internetowe blogi Media społecznościowe sieć społecznościowa
Sztuka i literatura	obrazy plakaty broszury gra sztuka performance komiksy gazety czasopisma
Przemówienia	wiece wydarzenia polityczne koncerty wydarzenia sportowe place publiczne i ratusze

Istnieją bardzo oczywiste zastosowania, które wielu uczniów będzie znać, takie jak antysemicka propaganda nazistowskich Niemiec lub prowojenne plakaty w Stanach Zjednoczonych podczas I i II wojny światowej. Sprawdź Księżyc w dół Johna Steinbecka, który został napisany jako prodemokratyczna nowela dla krajów okupowanych podczas II wojny światowej i jest kolejnym przykładem. Książka Steinbecka została uznana za ogromny sukces i została potajemnie przetłumaczona i rozpowszechniona przez podziemnych rebeliantów w całej Europie.

W odpowiedzi na wzrost propagandy i obawę, że społeczeństwo nie potrafi krytycznie analizować informacji, w 1937 roku Edward Filene, Kirtley Mather i Clyde R. Miller założyli Instytut Analiz Propagandy. Celem Instytutu było udostępnienie ogółowi społeczeństwa danych na temat rodzajów propagandy, stosowanych taktyk i strategii jej analizy w celu zwalczania skutków psychologicznych i powodzenia takiej informacji. Funkcjonowała do 1942 roku i dzieliła propagandę na siedem kluczowych kategorii.

Instytut Analiz Propagandy: Rodzaje technik propagandowych

Książki i sztuki uznane za propagandowe:

• Władca much Williama Goldinga
• Księżyc zachodzi” Johna Steinbecka
• The Fountainhead , Anthem i Atlas Shrugged autorstwa Ayn Rand
• „Rok 1984” i „Folwark zwierzęcy” George’a Orwella
• Nowy wspaniały świat Aldousa Huxleya
• Kosogłos Suzanne Collins
• Syn pana sieroty – Adam Johnson
• Tragedia Ryszarda III Williama Szekspira

Wspólne podstawowe standardy stanowe

Chociaż to ćwiczenie można wykorzystać na wielu poziomach, poniżej znajdują się wspólne podstawowe standardy stanowe dla klas 9-10. Proszę zapoznać się ze standardami Common Core State Standards, aby uzyskać informacje na temat pasm odpowiednich dla danej klasy.

• ELA-Literacy.RL.9-10.4: Determine the meaning of words and phrases as they are used in the text, including figurative and connotative meanings; analyze the cumulative impact of specific word choices on meaning and tone (e.g., how the language evokes a sense of time and place; how it sets a formal or informal tone)
• ELA-Literacy.W.9-10.4: Produce clear and coherent writing in which the development, organization, and style are appropriate to task, purpose, and audience. (Grade-specific expectations for writing types are defined in standards 1–3 above.)
• ELA-Literacy.W.9-10.6: Use technology, including the Internet, to produce, publish, and update individual or shared writing products, taking advantage of technology’s capacity to link to other information and to display information flexibly and dynamically

Świetnym sposobem, aby uczniowie zrozumieli propagandę, jest poproszenie ich o stworzenie własnej propagandy. Poproś uczniów, aby samodzielnie lub w grupie wybrali zasadę lub aspekt szkoły, którego nie lubią: szlaban, obiady w szkole, prace domowe, egzaminy końcowe itp. Następnie poproś, aby przekształcili to w coś pozytywnego, aby promować to wśród swoich kolegów z klasy. Tworząc plan, powinni skorzystać z jednego z siedmiu typów i umieć wyjaśnić, w jaki sposób ich strategia oddziałuje na emocje publiczności. Jeśli zawierają również logo i etos , powinny uwzględnić to w swoich wyjaśnieniach. Poproś uczniów, aby utworzyli scenorys, który mogą zaprezentować klasie, który promuje ich temat w pozytywnym świetle.

Konkretne taktyki, których należy szukać

• Naładowany język i atrakcyjność emocjonalna: Często używa naładowanych emocjonalnie słów i wyrażeń, aby wywołać określone emocje, takie jak strach, złość lub szczęście. Na przykład informacja zawierająca słowa takie jak „niebezpieczne zagrożenie” lub „pilny kryzys” ma na celu wywołanie strachu i skłonienie do natychmiastowego działania.


• Uproszczone przekazy: Propaganda ma tendencję do przedstawiania złożonych kwestii w kategoriach czarno-białych, ignorując niuanse i alternatywne punkty widzenia. Upraszcza sprawy, tworząc jasny, łatwo przyswajalny przekaz, który wspiera jego agendę.


• Demonizacja przeciwników: Poszukaj komunikatów przedstawiających przeciwników jako całkowicie negatywnych, używając skrajnych etykiet lub symboli. Na przykład przeciwników politycznych można przedstawić jako skorumpowanych lub niepatriotycznych, odwołując się do techniki wyzwisk.


• Nierealistyczne obietnice: Często składa wielkie obietnice lub oferuje cudowne rozwiązania problemów. Jeśli wiadomość brzmi zbyt dobrze, aby mogła być prawdziwa, lub gwarantuje szybkie rozwiązania bez uzasadnionych dowodów, może zastosować technikę błyszczących ogólników.


• Odwołanie się do władzy: Propaganda wykorzystuje autorytety, szanowane osoby lub celebrytów, aby poprzeć przesłanie i wpłynąć na odbiór publiczny. Jeśli wiadomość w dużym stopniu opiera się na poparciu takich danych, może wykorzystywać technikę referencji.


• Tworzenie poczucia pilności: Wiadomości wywołujące sztuczne poczucie pilności lub kryzysu skłaniają do pochopnych decyzji. Propaganda wykorzystuje tę pilną potrzebę, aby zniechęcić do krytycznego myślenia i zachęcić do szybkiej akceptacji.


• Powtarzanie: Środki masowego przekazu i platformy mediów społecznościowych często powtarzają komunikaty, aby mieć pewność, że utkwią one w pamięci ludzi. Powtarzanie może prowadzić do akceptacji, nawet jeśli informacji brakuje treści.


• Obrazy manipulacyjne: Elementy wizualne, takie jak obrazy i symbole, odgrywają kluczową rolę w propagandzie. Wywołują emocje i wzmacniają pożądaną narrację, odwołując się do skłonności ludzkiej natury do reagowania na wizualizacje.


• Weź pod uwagę źródło: Zbadaj źródło informacji. Propaganda może pochodzić z stronniczych lub niewiarygodnych źródeł o jasnych celach.


• Prezentacja jednostronna: Propaganda zazwyczaj oferuje jedną perspektywę, ignorując alternatywne punkty widzenia. Ma na celu kontrolowanie narracji poprzez prezentowanie informacji w taki sposób, że tylko jeden wniosek wydaje się słuszny.


• Motywacje psychologiczne: Propaganda odwołuje się do motywacji psychologicznych, takich jak pragnienie przynależności i akceptacji, które wykorzystuje się w propagandzie modowej.


• Odwoływanie się do strachu: Technika odwoływania się do strachu wykorzystuje ludzkie emocje, ostrzegając przed strasznymi konsekwencjami, jeśli nie zostanie podjęte określone działanie. Technika ta ma na celu manipulowanie zachowaniem ludzi poprzez strach.

Studiując różne rodzaje propagandy, jednostki mogą uzyskać wgląd w różne strategie stosowane w celu wpływania na opinię publiczną, manipulowania emocjami i kształtowania przekonań, co pozwala im na bardziej krytyczne podejście do informacji i dokonywanie świadomych ocen. Rozpoznając cechy charakterystyczne propagandy i zaznajomiając się z 12 rodzajami technik propagandowych, możesz rozwinąć umiejętności potrzebne do rozróżniania i krytycznego analizowania informacji. Ta świadomość pozwala podejmować świadome decyzje i chronić się przed manipulacją spostrzeżeniami i przekonaniami.

Często zadawane pytania dotyczące rozpoznawania rodzajów propagandy

Jakie są sposoby na rozpoznanie propagandy i rozmowę o niej z dzieckiem lub uczniem w sposób dostosowany do jego wieku i zrozumiały?

Rozmawiając z dziećmi, używaj języka odpowiedniego do ich wieku i przykładów, które one rozumieją. Zacznij od prostej definicji, np. „Propaganda przekonuje, używając nieprawdziwych lub stronniczych informacji”. Powiąż to ze znanymi im reklamami lub mediami społecznościowymi. Zachęcaj do zadawania pytań i krytycznego myślenia. Podkreśl, że nie wszystkie informacje są dokładne, omawiając możliwe skutki wiary w propagandę. Podkreśl różnorodne poglądy oraz rolę public relations i umiejętności korzystania z mediów w przeciwdziałaniu temu zjawisku.

Z jakimi rodzajami propagandy dzieci mogą spotkać się w życiu codziennym?

Dzieci mogą spotkać się z różnymi formami technik propagandowych w swoim codziennym życiu, np. w reklamach, postach w mediach społecznościowych, programach telewizyjnych, artykułach prasowych, a nawet w podręcznikach. Na przykład reklamy często wykorzystują chwytliwe hasła i muzykę, aby przekonać dzieci do zakupu określonego produktu lub marki, podczas gdy posty w mediach społecznościowych mogą mieć na celu promowanie określonego punktu widzenia lub ideologii. Propaganda polityczna może być również obecna w życiu dzieci, na przykład w reklamach politycznych, przemówieniach i materiałach kampanii. Na przykład charakterystyczne zachowanie i przyziemny wizerunek polityków spotykających się ze zwykłymi obywatelami stanowią przykład tak zwanej propagandy zwykłych ludzi, techniki mającej na celu stworzenie poczucia połączenia i autentyczności między przywódcami a społeczeństwem. W wiadomościach tych można używać języka naładowanego emocjami, stronniczych informacji lub nawet dezinformacji, aby wpłynąć na opinie i przekonania ludzi. W szkołach źródłem propagandy mogą być także podręczniki i materiały programowe. Na przykład niektóre podręczniki mogą przedstawiać określoną wersję historii, która przedstawia określony kraj lub grupę w korzystnym świetle, bagatelizując lub pomijając informacje, które nie są zgodne z tą narracją. Ucząc się uważnej oceny informacji i poszukiwania różnorodnych perspektyw, dzieci mogą rozwinąć umiejętności poruszania się w złożonym i często stronniczym krajobrazie mediów.

Jak mogę pomóc mojemu dziecku identyfikować i krytycznie analizować propagandę, gdy się z nią zetknie?

Pomaganie dzieciom w analizowaniu propagandy obejmuje różnorodne strategie dla rodziców i nauczycieli. Zachęcanie do krytycznego myślenia poprzez pytania takie jak „Kto to stworzył?” oraz „Czy przedstawiono dowody?” jest efektywny. Nauczanie rozpoznawania technik propagandowych – języka emocjonalnego, odwoływania się do autorytetów – zwiększa ich zdolność dostrzegania manipulacji i negatywnych opinii. Dzięki temu dzieci mogą rozpoznać stronniczy wpływ.

Czy są jakieś strategie lub narzędzia, których nauczyciele mogą używać, aby uczyć swoich uczniów o propagandzie w klasie?

Istnieje wiele strategii i narzędzi, których nauczyciele mogą używać, aby uczyć uczniów o propagandzie w klasie. Jednym ze sposobów jest wykorzystanie przykładów z życia wziętych, takich jak reklamy polityczne, posty w mediach społecznościowych lub artykuły prasowe, aby pomóc uczniom zrozumieć powszechnie stosowane techniki i strategie. Inną strategią jest wykorzystanie odgrywania ról, debat lub symulacji, aby pomóc uczniom ćwiczyć umiejętności krytycznego myślenia i umiejętności korzystania z mediów. Na przykład uczniów można podzielić na grupy i przypisać im przedstawicieli różnych punktów widzenia na określoną kwestię, a następnie zaangażować się w debatę lub dyskusję, aby przećwiczyć ocenianie i analizowanie informacji z wielu perspektyw. Nauczyciele mogą również korzystać z zasobów związanych z umiejętnością korzystania z mediów, takich jak gry online, lekcje interaktywne lub projekty multimedialne, aby pomóc uczniom rozwijać umiejętności krytycznego myślenia i analizowania.