Drie Soorten Irony

Wil je dat je leerlingen de 3 verschillende soorten ironie in de literatuur begrijpen?

Wil je dat je leerlingen ironie zelf kunnen identificeren en uitleggen?

Wil je dat ze het echt leuk vinden om over ironie te leren?

Dan bent u bij ons aan het juiste adres! Hier bij Storyboard That hebben we storyboards, lessen en activiteiten ontwikkeld om u te helpen de drie soorten ironie en definities voor elk te onderwijzen. Als je echt wilt dat je leerlingen het concept leren, bekijk dan de onderstaande activiteiten waarmee ze hun eigen scenario's kunnen maken of voorbeelden kunnen vinden uit je huidige nieuwe studie of eenheid!

Ironie definitie

Wat is ironie?

De meeste leerlingen kennen de definitie van ironie misschien niet, maar ze kunnen wel zeggen dat ze het weten als ze het zien! Het is zeer waarschijnlijk dat je leerlingen verschillende soorten ironische voorbeelden kunnen geven zonder het te beseffen, of het nu om plotwendingen of sarcasme gaat. Merriam Webster zegt dat de definitie van ironie in de literatuur het gebruik van woorden is om iets anders uit te drukken dan en vooral het tegenovergestelde van de letterlijke betekenis . Binnen de literatuur zijn er verschillende soorten ironie.

Wat zijn de soorten ironie? Er zijn veel manieren waarop auteurs ironie in hun verhalen kunnen verwerken. De afstand tussen wat een personage zegt en wat hij of zij daadwerkelijk bedoelt, is de essentie van een goede ironiedefinitie. Literatuurwerken bevatten vaak gevallen waarin de auteur iets onthult dat het tegenovergestelde is van wat verwacht werd. Of er kan een verschil zijn tussen het begrip van een personage van een situatie en de realiteit van wat het werkelijk is. Kortom, er zijn voorbeelden van verbale , situationele en dramatische ironie die in de meeste literaire werken voorkomen!

Sarcastische en ironische uitingen blijven niet beperkt tot de literatuur. Het dagelijks leven is vol van voorbeelden die, wanneer ze met een scherp oog worden waargenomen, humor in het alledaagse kunnen creëren en een vleugje amusement aan onze dagelijkse routines kunnen toevoegen.

Ironie is een literair apparaat waarbij de gekozen woorden opzettelijk worden gebruikt om een ​​andere dan de letterlijke betekenis aan te duiden. Ironie wordt vaak verward met sarcasme. Sarcasme is eigenlijk een vorm van verbale ironie , maar sarcasme is meestal opzettelijk beledigend. Als je zegt: "Oh, geweldig!" nadat je drankje over je dure nieuwe kleren is gemorst, bedoel je niet echt dat het incident positief is. Dit soort directe ironie wordt gekenmerkt door een duidelijke en opzettelijke uitdrukking van het tegenovergestelde van wat werkelijk wordt bedoeld of gevoeld, waardoor er weinig ruimte is voor verkeerde interpretaties en vaak wordt gebruikt voor humoristische of satirische effecten. Hier duidt het gebruik van het woord 'groot' ironisch genoeg op een hogere negatieve implicatie, ook al is de bewoording zelf positief. De definitie in de literatuur is echter veel uitgebreider! Er zijn veel meer voorbeelden in de literatuur die ironische uitdrukkingen definiëren of vertonen dan alleen sarcasme. Lees verder voor meer informatie over de verschillende soorten ironie.

Wat zijn de drie soorten ironie?

In de literatuur zijn er drie verschillende soorten ironie: verbale, situationele en dramatische ironie . De subgroep van dit literaire type kan binnen de literatuur variëren en er kunnen voorbeelden van meer dan één binnen een bepaald werk voorkomen. Leraren kunnen klassikale discussies houden om voorbeelden van de drie typen, of elementen van ironie binnen een bepaald nieuw onderzoek, aan te wijzen. Studenten kunnen storyboards maken om voorbeelden bij te houden en definities en tekstbewijs toevoegen om hun begrip van deze cruciale literaire techniek aan te tonen.

Wat zijn de drie soorten ironie en hun definities?

Meer over de drie soorten ironiedefinities

Verbale ironie

Voorbeelden van verbale ironie doen zich voor wanneer een personage het ene zegt, maar feitelijk het tegenovergestelde bedoelt. De definitie van verbale ironie is wanneer het personage een betekenis bedoelt die in contrast staat met de letterlijke of gebruikelijke betekenis van de woorden. Verbale ironie komt vaak voor in de vorm van sarcasme of droge humor. Het kan echter ook subtieler en onheilspellender zijn, zoals het onderstaande voorbeeld laat zien van "The Cask of Amontillado". Veel studenten zijn goed thuis in verbale ironie, of ze het nu weten of niet! Ze zeggen vaak het ene en bedoelen precies het tegenovergestelde: "Hebben we huiswerk vanavond? Yay!".

Een ander goed voorbeeld van verbale ironie die u met uw leerlingen kunt delen, is als iemand uit het raam kijkt naar somber, regenachtig weer en roept: "Wat een mooie dag!" of, als je altijd te laat bent in de les, maar je vrienden vertelt dat je "zeker de schoolprijs voor stiptheid gaat winnen". Dit zijn duidelijke voorbeelden van de bedoelde betekenis die het tegenovergestelde is van de gebruikelijke betekenis van de zinsnede. Studenten zullen de hele dag zeker voorbeelden van verbale ironie tegenkomen. Een boeiende introductie tot ironie is om uw leerlingen verbale ironievoorbeelden te laten bedenken als klokkenluider. Ze kunnen Storyboard That gebruiken om een ​​visueel beeld te creëren dat bij het geschreven voorbeeld past. De kans is groot dat ze die dag al iets ironisch hebben gehoord of gezegd!

Verbale ironie is door de geschiedenis heen door veel schrijvers vakkundig gebruikt. Een van de bekendste voorbeelden is Jonathan Swifts "A Modest Proposal" (1729). In dit klassieke satire-werk gebruikt Swift verbale ironie om de lezer te laten geloven dat zijn ‘bescheiden voorstel’ om de armoede in Ierland uit te roeien een goed argument is. In werkelijkheid is het misselijkmakend en schandalig, maar Swift bereikt zijn doel door te wijzen op de harteloze uitbuiting van de armen in Ierland door de rijke elites en landeigenaren.

.

Binnen de hoofdcategorie verbale ironie vallen subcategorieën: sarcasme, understatement, overstatement en socratische ironie ; genoemd naar de beroemde oude Griekse filosoof Socrates. Socratische ironie is wanneer een personage zich bezighoudt met geveinsde onwetendheid terwijl hij een vraag stelt, met de bedoeling de persoon die antwoordt ertoe aan te zetten zijn eigen onwetendheid bloot te leggen. De techniek waarbij een personage onwetendheid veinst, wordt vaak gebruikt door bekwame advocaten in rechtszaaldrama's. Socrates zelf gebruikte deze techniek of de socratische methode om zijn studenten les te geven, kritisch denken te stimuleren en hen tot een dieper begrip te leiden.

Situationele ironie

Voorbeelden van situationele ironie doen zich voor wanneer het tegenovergestelde van wat de lezer verwacht, in het verhaal gebeurt. Verbale ironie verwijst naar de woorden van een personage. Situationele ironie doet zich echter voor wanneer de situatie in strijd is met wat wordt verwacht. Populaire voorbeelden om met studenten van situationele ironie te delen zijn: als een huwelijksadviseur is gescheiden, als een brandweerkazerne is afgebrand, als een politiebureau is beroofd of als je in slaap bent gevallen terwijl je een boek over slapeloosheid aan het lezen was! Dit zijn allemaal voorbeelden waarbij je het ene zou verwachten in de situatie, maar het tegenovergestelde gebeurt. Een gemakkelijk voorbeeld van situationele ironie in de literatuur om studenten op te wijzen is aan het einde van de Tovenaar van Oz, wanneer Dorothy wakker wordt en beseft dat het allemaal een droom was! Situationele ironie in de literatuur biedt de lezer een verrassende wending en kan helpen het begrip van karakters of thema’s te verdiepen. Situationele ironie laat de lezer doorgaans zien dat niet alles is wat het lijkt: de schijn komt niet altijd overeen met de werkelijkheid.

Binnen de hoofdcategorie van situationele ironie zijn er subcategorieën. Eén subcategorie is kosmische ironie : waarin er een bovennatuurlijk element is, zoals een hogere macht zoals God, het lot of het universum, dat de ironie in de situatie creëert. Poëtische ironie , ook wel poëtische rechtvaardigheid genoemd, is een vorm van situationele ironie waarbij een situatie er uiteindelijk voor zorgt dat het rechtvaardige of deugdzame karakter wordt beloond en dat zijn vijanden worden gestraft. Historische ironie is een andere subcategorie van situationele ironie waarin de uitkomst van een gebeurtenis het tegenovergestelde is van wat de bedoeling was. In dit geval zorgt achteraf gezien ervoor dat het personage of het perspectief van de lezer de historische gebeurtenis als ironisch kan beschouwen, omdat het resultaat er een was die nooit werd verwacht. Een ervaren schrijver zal behendig relevante elementen in zijn verhaal verweven, wat een rijk tapijt van humor en verrassing oplevert dat een blijvend komisch effect op de lezers heeft.

Klassieke verhalen met situationele ironie zijn:

• "Het geschenk van de wijzen" door O. Henry
• "De Halsketting" van Guy de Maupassant
• Antigone van Sophocles
• "Het gevaarlijkste spel" van Richard Connell
• "Het verhaal van een uur" van Kate Chopin

.

Dramatische ironie

De betekenis van dramatische ironie is vergelijkbaar met situationele ironie. Met dramatische ironie weet het publiek of de lezer echter iets dat de hoofdpersonen of andere personages niet weten. Op het gebied van de Griekse tragedie speelt dramatische ironie vaak een centrale rol. Het feit dat de lezer zich bewust is van iets dat het personage niet is, creëert drama, spanning en spanning terwijl je het personage probeert 'erachter te komen'. In het geval van dramatische ironie kan het verhaal uiteindelijk goed aflopen. Een subgroep van dramatische ironie is tragische ironie. Zoals de naam al aangeeft, is dit een geval waarbij niet alles goed afloopt. Het publiek beschikt nog steeds over meer informatie dan het personage en is zich ervan bewust dat het gebrek aan informatie van het personage tot het tragische einde zal leiden. In veel klassieke literaire werken dient de tragische ondergang van de eervolle man als gevolg van dramatische ironie als een aangrijpende herinnering aan de inherente complexiteit van de menselijke conditie.

Dramatische ironie versus situationele ironie

Leerlingen kunnen in verwarring raken over het verschil tussen dramatische ironie en situationele ironie. Het belangrijkste signaal waar leerlingen naar moeten zoeken is: wat weet het publiek ? Worden we ons bewust van wat er zich aan het ontvouwen is? Is het de bedoeling van de auteur dat de lezer weet dat er een contrast bestaat tussen wat het personage gelooft en wat de realiteit is? Als dat zo is, dan is het een voorbeeld van dramatische ironie. Op dezelfde manier, als we dit contrast samen met het personage blootleggen, zoals in een grote plotwending die ons overrompelt, dan is het situationele ironie.

Wist u dat onze Afbeeldingenencyclopediecollectie artikelen bevat over tientallen literaire termen, waaronder ironie ?

Ironie in de literatuur: toepassingen en toepassingen in het klaslokaal

Wat is ironie in de literatuur? Hoe het begrip van studenten te beoordelen

• Studenten identificeren soorten ironie in de literatuur door een karaktergelijkenis op hun storyboard te gebruiken.


• Studenten maken storyboards die elk type ironie zoals gevonden in het literaire werk laten zien en verklaren; het gebruik van specifieke citaten uit de tekst die de ironie benadrukken.


• Leerlingen maken een storyboard over iets ironisch in hun eigen leven.

Leraren kunnen het detailniveau en het aantal cellen dat nodig is voor opdrachten aanpassen op basis van de beschikbare lestijd en middelen.

Ironievoorbeelden uit literaire klassiekers

Verbale ironie in "Het vat Amontillado"

Er zijn veel voorbeelden van verbale ironie in grote literaire werken. Een goed voorbeeld van verbale ironie in "The Cask of Amontillado" is wanneer een nietsvermoedende Fortunato naar zijn dood wordt geleid door zijn voormalige kennis, Montresor. Terwijl Montresor hem de catacomben in lokt, ondervraagt ​​hij Fortunato over zijn welzijn. Montresor merkt dat Fortunato hoest, die ernstiger wordt naarmate ze verder door de catacomben reizen. Hij vraagt ​​of Fortunato wil terugkeren. Fortunato antwoordt: "Ik zal niet sterven aan een hoest." Montresor antwoordt willens en wetens: “Waar – waar.” Het publiek wacht en komt er op het einde achter dat dit in feite verbale ironie was. Montresor leek te bedoelen dat de hoest onschadelijk was, maar wat hij ook zei was dat hij van plan was Fortunato te vermoorden.

Situationele ironie bij grote verwachtingen

In Great Expectations , nog een mooi voorbeeld van ironie in de literatuur, weten Pip en het publiek allebei niet wie zijn weldoener is. Door de roman heen wordt de lezer ertoe gebracht te geloven dat de weldoener inderdaad de rijke juffrouw Havisham is. Door haar daden en het toeval dat Pip verblijft en les krijgt van de Pockets, haar neven, verwacht de lezer dat zij het is. Uiteindelijk blijkt dat Magwich, de veroordeelde waar Pip op jonge leeftijd vriendelijkheid voor toonde, Pip's ware weldoener blijkt te zijn. Deze onthulling botst met de verwachtingen van Pip en het publiek, waardoor situationele ironie ontstaat.

Dramatische ironie in de tragedie van Romeo en Julia

Tragische ironie, een vorm van dramatische ironie, komt voor in Romeo en Julia , wanneer Julia gedwongen wordt een slaapdrankje te nemen om te ontsnappen aan haar huwelijk met Parijs. Ze moet dit doen omdat ze al getrouwd is met de verbannen Romeo. Als Romeo hoort dat ze dood is, weet het publiek dat ze nog leeft. Hij pleegt vervolgens zelfmoord en als Juliet wakker wordt, ziet ze hem dood en neemt ook haar leven. Het publiek weet dat het allemaal voorkomen had kunnen worden als de brief van de broeder Romeo had bereikt, wat het verhaal des te tragischer maakte.

Meer voorbeelden van ironie in de literatuur

Er zijn veel voorbeelden van ironie in verhalen, of ze nu klassiek of modern zijn, boeken of films. Hieronder vindt u een storyboard met voorbeelden van ironie in de populaire verhalen: "The Monkey's Paw" van WW Jacobs , "The Gift of the Magi" van O. Henry , The Handmaid's Tale van Margaret Atwood en "The Lottery" van Shirley Jackson.

De "The Monkey's Paw" van WW Jacobs is een klassiek voorbeeld van het gebruik van ironie als een cruciaal literair instrument. Elk van de wensen van de mensen die de apenpoot bezitten, blijkt onverwachte of ironische uitkomsten te hebben.

Ironie komt voor in "The Gift of the Magi" van O. Henry terwijl de lezer ziet hoe Della en Jim hun meest gewaardeerde bezittingen opofferen om voor elkaar de perfecte geschenken te kopen, om diezelfde geschenken nutteloos te maken.

Er zijn veel voorbeelden van ironie te vinden in The Handmaid's Tale van Margaret Atwood . De ultieme ironie is de setting in een dystopische wereld waar de Gilead Republiek, een totalitaire patriarchale theocratie, de vrijheid en reproductieve rechten beperkt, waardoor hun burgers zich ellendig voelen, allemaal in naam van het creëren van een ‘perfecte samenleving’.

The "The Lottery" van Shirley Jackson is een kort verhaal dat zo schokkend was dat het controversieel was toen het voor het eerst werd uitgebracht in 1948. Het hele plot is gevuld met ironie, aangezien de verwachte uitkomst van een loterij het winnen van een felbegeerde prijs is. De uitslag van deze loterij was echter veel sinister.

Voorbeelden van ironie in poëzie

The Poet X van Elizabeth Acevedo is een roman geschreven in verzen die studenten veel voorbeelden van ironie in poëzie biedt. Xiomara's moeder is vroom christelijk en voedt haar dochter op in de kerk. Een religie die gebaseerd is op vrede wordt door haar moeder echter als wapen gebruikt. De situationele ironie van de zware straffen en mishandelingen van haar moeder contrasteert met het idee dat het christendom gebaseerd is op liefde en begrip. Zelfs Xiomara's naam is een voorbeeld van ironie in het verhaal. Haar naam betekent "klaar voor de strijd". Xiomara zegt dat haar moeder: "Mij dit geschenk van de strijd heeft gegeven en nu vervloekt hoe goed ik het waarmaak". Het is ironisch dat de naam die haar moeder met liefde heeft gegeven ook een voorbeeld is van Xiomara's rebellie tegen haar moeder.

Andere poëziewerken met voorbeelden van ironische situaties en ironische voorbeelden van spraakfiguren zijn:

• "Gekooide Vogel" van Maya Angelou
• Lange weg naar beneden van Jason Reynolds
• "O Kapitein! Mijn Kapitein!" door Walt Whitman

Gerelateerde activiteiten

Met betrekking tot de gemeenschappelijke kern

ELA gemeenschappelijke kernnormen voor de klassen 9-12

• ELA-Literacy.RL.9-10.4: Determine the meaning of words and phrases as they are used in the text, including figurative and connotative meanings; analyze the cumulative impact of specific word choices on meaning and tone (e.g., how the language evokes a sense of time and place; how it sets a formal or informal tone)
• ELA-Literacy.RL.9-10.5: Analyze how an author’s choices concerning how to structure a text, order events within it (e.g., parallel plots), and manipulate time (e.g., pacing, flashbacks) create such effects as mystery, tension, or surprise
• ELA-Literacy.RL.9-10.6: Analyze a particular point of view or cultural experience reflected in a work of literature from outside the United States, drawing on a wide reading of world literature
• ELA-Literacy.RL.11-12.4: Determine the meaning of words and phrases as they are used in the text, including figurative and connotative meanings; analyze the impact of specific word choices on meaning and tone, including words with multiple meanings or language that is particularly fresh, engaging, or beautiful. (Include Shakespeare as well as other authors.)
• ELA-Literacy.RL.11-12.5: Analyze how an author’s choices concerning how to structure specific parts of a text (e.g., the choice of where to begin or end a story, the choice to provide a comedic or tragic resolution) contribute to its overall structure and meaning as well as its aesthetic impact
• ELA-Literacy.RL.11-12.5: Analyze how an author’s choices concerning how to structure specific parts of a text (e.g., the choice of where to begin or end a story, the choice to provide a comedic or tragic resolution) contribute to its overall structure and meaning as well as its aesthetic impact

Ironierubriek voor klassikale oefeningen

Gerelateerde bronnen

• Afbeelding Encyclopedie van literaire elementen
• De tragedie van Romeo en Julia Lerarengids
• Het vat van Amontillado Docentengids
• Grote verwachtingen Lerarengids
• "De Loterij" Lerarengids
• "De Apenpoot" Docentengids
• "Het geschenk van de wijzen" Lerarengids
• Het verhaal van de dienstmaagd Lerarengids
• Picture Encyclopedie van literaire termen: ironie

Veelgestelde vragen over ironie

Wat is ironie?

Ironie is een retorisch middel of stijlfiguur waarbij er een discrepantie bestaat tussen wat er wordt gezegd en wat er wordt bedoeld, of tussen wat er gebeurt en wat er naar verwachting zal gebeuren. Vaak gaat het om een ​​contrast tussen schijn en werkelijkheid. Het voegt diepte en complexiteit toe aan de taal, waardoor lagen van betekenis en interpretatie mogelijk zijn.

Welke drie soorten ironie zijn er?

De drie soorten ironie zijn situationele ironie, verbale ironie en dramatische ironie. Deze typen kunnen binnen de literatuur variëren en kunnen allemaal in één roman worden gebruikt.

Wat is verbale ironie?

Verbale ironie ontstaat wanneer iemand iets zegt, maar het tegenovergestelde bedoelt. Het is een vorm van sarcasme of een manier om iemands ideeën op een humoristische of nadrukkelijke manier uit te drukken. Als het bijvoorbeeld hevig regent en iemand zegt: "Wat een mooie dag!"

Wat is situationele ironie?

Situationele ironie ontstaat wanneer er een discrepantie bestaat tussen wat er naar verwachting zal gebeuren en wat er feitelijk gebeurt. Het gaat om een ​​speling van het lot of een verrassende gang van zaken. Een afbrandende brandweerkazerne is bijvoorbeeld een voorbeeld van situationele ironie.

Wat is dramatische ironie?

Dramatische ironie ontstaat wanneer het publiek of de lezer zich bewust is van iets wat de personages in een verhaal niet weten. Het creëert spanning en spanning, omdat het publiek meer over de situatie weet dan de personages.