Starożytne Chiny

Starożytne Chiny nazywane są jedną ze światowych kolebek cywilizacji. Chiny mają najdłuższą nieprzerwaną historię na świecie, ponad 3500 lat spisanej historii! Wiele superlatyw można odnieść do starożytnych Chin: mają najwyższe góry! Najdłuższe rzeki! Największy płaskowyż! Najdłuższa ściana! I niektóre z najwcześniejszych imperiów na świecie. Ten przewodnik dla nauczycieli wykorzystuje popularny akronim GRAPES do nauczania o starożytnych cywilizacjach i koncentruje się na geografii, religii, osiągnięciach, polityce, ekonomii i strukturze społecznej starożytnych Chin.

WINOGRONA

Wyświetl Aktywność

Słownictwo

Wyświetl Aktywność

Geografia

Wyświetl Aktywność

Religia

Wyświetl Aktywność

Osiągnięcia

Wyświetl Aktywność

Polityka

Wyświetl Aktywność

Gospodarka

Wyświetl Aktywność

Struktura Społeczna

Wyświetl Aktywność

Wielki Wyścig

Wyświetl Aktywność

Biografia

Wyświetl Aktywność

Dopasuj!

Wyświetl Aktywność

Chiński Zodiak

Wyświetl Aktywność

Stwórz Mapę

Wyświetl Aktywność

Dzięki zajęciom z tego planu lekcji uczniowie pokażą, czego nauczyli się o starożytnych Chinach. Zapoznają się ze środowiskiem, zasobami, technologiami, religią i kulturą starożytnych Chin i będą w stanie wykazać się swoją wiedzą na piśmie i ilustracjach.

Podstawowe pytania dotyczące starożytnych Chin

1. Gdzie są starożytne Chiny i jak ich geografia wpłynęła na rozwój kultury i technologii?
2. Jaka była religia starożytnych Chin i jakie były jej cechy?
3. Jakie były niektóre z głównych osiągnięć starożytnych Chin w dziedzinie sztuki, architektury, technologii, filozofii i nauki?
4. Jakie były różne rządy starożytnych Chin i jakie były ich cechy?
5. Jakie były ważne zawody i główne czynniki wpływające na gospodarkę starożytnych Chin?
6. Jaka była struktura społeczna w starożytnych Chinach? Jakie były role mężczyzn, kobiet i dzieci? Jak zniewoleni ludzie wpłynęli na społeczeństwo i gospodarkę?

G: Geografia

China is a large country located in eastern Asia and it is home to the world's oldest continuous civilization. China is divided into two main regions: Outer China to the west and Inner China to the east. Outer China contains the Himalayan Mountain Range to the south and east, which has the highest mountain in the world, Mount Everest. North of the Himalayas is the Tibetan Plateau which is the largest plateau in the world and nicknamed the "roof of the world". It is extremely cold and snowy. To the north and east of the Tibetan plateau are the Northwestern deserts: the Taklimakan Desert, the Turfan Depression, and the Gobi Desert which have extreme temperatures of heat and cold as well as sandstorms. The Northeastern Plain lies to the east of the Gobi Desert and is very cold and dry land of low hills, plains and prairie grass. Because Outer China contained harsh environments of extreme cold and heat along with the impassable Himalayas, most of ancient China's earliest peoples were located in Inner China around the two main rivers: Huang He (Yellow) in the north and Chang Jiang (Yangtze) in the south.

People who lived in Outer China were not able to farm as easily. On the Tibetan Plateau, herders raised livestock such as yaks which would provide meat, milk, and wool. In the Northwestern Deserts, some settled in oases which are places in a desert where water can be found. Here they would build homes out of mud, grow cotton and maize, and herd sheep. The Northeastern Plain was dry and cold but the prairie grasses allowed settlers to herd sheep, goats, cattle and horses. These people were nomadic with temporary tent homes that could be moved when food was scarce.

The climate and rivers of Inner China supported more permanent settlements. The Huang He runs through the North China Plain which is a flat grassland in Inner China. It is called the "Land of the Yellow Earth" because of the yellow silt that is carried from the Gobi Desert by winds all the way to the Huang He giving it its name "Yellow River". One of the longest rivers in the world, the Huang He floods often, creating fertile soil in the North China Plain for growing crops such as wheat and millet and for raising livestock like cattle, sheep, oxen, pigs and chickens. However, the flooding can be extreme and can cause much devastation which is why the Huang He is also nicknamed "China's Sorrow". The Chang Jiang or Yangtze River is even longer than the Huang He which is why its name means "Long River." The Chang Jiang Basins that surround the river are warm, wet and good for growing rice which they began growing as early as 10,000 BCE! The Yangtze also has many tributaries which made it useful for travel and transporting goods.

R: Religia

Trzy główne religie lub filozofie starożytnych Chin nazywane są „trzema filarami” lub trzema drogami.

Taoizm lub taoizm został założony przez Laoziego ( Lao Tzu ) podczas dynastii Zhou około 500 roku pne. Laozi był filozofem, który napisał swoje wierzenia w książce zatytułowanej Tao Te Ching. Słowo Tao oznacza „drogę”, taoizm uczył, że ludzie osiągają szczęście i spokój żyjąc w harmonii z naturą. Taoizm głosi, że istnieją dwie strony natury, Yin i Yang, i że muszą one być w równowadze, aby mieć spokój.

Konfucjanizm był oparty na naukach Kongfuxiego ( Konfucjusza ), który urodził się w 551 roku pne. Konfucjanizm był filozofią, której celem było stworzenie bardziej sprawiedliwego i pokojowego społeczeństwa. Konfucjusz nauczał, jak ważne jest traktowanie innych z szacunkiem i uczciwością. Chociaż Konfucjusz nie spisał swoich nauk, inni to zrobili, a wiele z jego cytatów to dziś słynne powiedzenia. Na przykład: „Nigdy nie rób innym tego, czego nie chcesz, aby zrobili tobie”. Konfucjanizm wywarł głęboki wpływ na chiński rząd i kulturę w starożytności i nadal wywiera na nie wpływ.

Buddyzm jest jedną z trzech głównych religii w Chinach. Pochodzi z Indii założonych przez Siddharthę Gautamę lub Buddę, który żył od 563 do 483 pne. Budda był hinduskim księciem, który wyrzekł się swojego bogactwa, aby szukać oświecenia. Buddyzm skupia się na zrozumieniu i wyeliminowaniu cierpienia, karmy, narodzin i odrodzenia. Jest to czwarta co do wielkości religia na świecie.

Kamieniem węgielnym tych starożytnych chińskich filozofii jest synowska pobożność , która oznacza cnotę szacunku dla rodziców, starszych i przodków. Wierzyli w kult przodków, niebo i wagę życia zgodnie z prawem, by zadowolić bogów. Te religie były filozofiami, które wpłynęły nie tylko na sposób życia ludzi, ale także na hierarchię społeczną, rząd, naukę i sztukę.

O: Osiągnięcia

Starożytni Chińczycy opracowali jeden z pierwszych na świecie systemów pisma, wykorzystujący logografy lub chińskie znaki do przedstawiania słów. Promowali trzy doskonałości, którymi były kaligrafia (pismo artystyczne), poezja i malarstwo. Sztuka i pisanie były bardzo ważne w starożytnych Chinach i wymagały wielu lat praktyki i dyscypliny.

Oprócz pisania i malowania rzemieślnicy w starożytnych Chinach stworzyli piękne dzieła sztuki z kamienia, ceramiki, porcelany i zielonego jadeitu, który był uważany za szczęśliwy kamień. Pracowali również z brązem, a później żelazem, tworząc naczynia, posągi i broń. Starożytni Chińczycy budowali piękne domy z drewnianymi ramami z ceramicznymi dachówkami, a także masywne świątynie i pałace.

Kolejnym osiągnięciem inżynieryjnym starożytnych Chin był Wielki Mur. Wielki Mur to długi na 5500 mil mur budowany etapami w całej historii Chin, aby chronić go przed najeźdźcami, takimi jak Mongołowie z północy. Budowa rozpoczęła się w VII wieku pne przez państwo Chu i trwała do 1878 roku w dynastii Qing. Większość tego, co dziś pozostało, została zbudowana za panowania dynastii Ming, około 600 lat temu. Infrastruktura była niezwykle ważna dla podróżowania, handlu i kontrolowania rzek. Jedwabny Szlak, sieć szlaków handlowych o długości 4000 mil z Chin na Bliski Wschód do Europy, umożliwił wymianę towarów, kultur, religii i idei. Tereny otaczające Huang He i Chang Jiang były bogate w rolnictwo, a starożytni Chińczycy poczynili wielkie postępy w rolnictwie i nawadnianiu. Budowali systemy hydrotechniczne kanałów, wałów przeciwpowodziowych i tam. Wielki Kanał w Chinach jest najdłuższym kanałem na świecie o długości 1100 mil i został zbudowany w 468 roku pne!

Starożytnym Chinom przypisuje się również wielkie wynalazki, których używamy do dziś: papier, jedwab, parasole, liczydło, taczki, latawce, porcelanę i lakier. Jedwab był używany do produkcji odzieży, a także porcelany, szlachetna forma ceramiki była ceniona przez zamożnych i sprzedawana z innymi krajami przez tysiące lat. Starożytni Chińczycy opracowali kompas wykonany z lodokamienia, który wykorzystuje przyciąganie magnetyczne ziemi, aby zawsze wskazywać północ. Moneta Ban Liang była pierwszą znormalizowaną jednostką waluty w starożytnych Chinach, która została ustanowiona za czasów pierwszego cesarza Chin, Qin Shi Huangdiego. Pieniądz papierowy powstał w VII wieku za panowania dynastii Tang. Dokonali również wielkich postępów w opiece medycznej przy użyciu ziół i akupunktury. Starożytne Chiny poczyniły postępy w taktyce wojskowej i uzbrojeniu, tworząc włócznie, sztylety, miecze z brązu, a później z żelaza, rydwany i pierwsze użycie prochu w fajerwerkach i armatach.

P: Polityka

Władcy przekazywali swoją władzę członkowi rodziny, zwykle najstarszemu synowi. Rodziny te rządziły następnie przez wiele lat tworząc okres zwany dynastią . Ilekroć nowa rodzina przejmowała władzę, zaczynała się nowa dynastia. Król lub cesarz miał władzę absolutną. Jego słowo uznano za święte, ponieważ Chińczycy wierzyli, że cesarze otrzymali prawo do rządzenia na mocy „Mandatu Nieba”. Oznaczało to, że wierzyli, że bogowie udzielili cesarzowi swego błogosławieństwa. Gdyby bogowie uznali, że władca lub członkowie dynastii zachowują się niewłaściwie, ukarzą ich, a władca utraci Mandat Niebios.

Zhou stworzyli ten pomysł i wykorzystali go do uzasadnienia obalenia dynastii Shang. Pierwszym cesarzem, który zjednoczył całe Chiny pod jego rządami, był cesarz Qin Shi Huangdi w 221 p.n.e. Od tego czasu było ponad 500 cesarzy Chin. Smok, symbol szczęścia, związany był z cesarzem i jego rodziną. Cesarze mogli mieć wiele żon, ale tylko jedną nazywano cesarzową. Poniżej cesarza znajdowali się pracownicy rządowi i urzędnicy państwowi, których zadaniem było zarządzanie miastami, zbieranie podatków i egzekwowanie prawa. Stanowiska te zajmowali mężczyźni, którzy musieli zdać egzaminy, aby zostać urzędnikami państwowymi, ale byli to także zamożni właściciele ziemscy, będący częścią szlachty.

Główne dynastie

Xia (2205-1575 pne) – Uważana za bardziej legendarną niż rzeczową, Xia jest nadal uważana za pierwszą dynastię w starożytnych Chinach.

Shang (1570-1045 pne) - Shang rządził obszarem otaczającym Huang He.

Zhou (1045-256 pne) – Zhou obalili Szangów i stworzyli teorię Mandatu Niebios, aby uzasadnić ich rządy. Zhou była najdłużej panującą dynastią.

Qin (221 p.n.e. - 206 p.n.e.) - Cesarz Qin Shi Huangdi jako pierwszy ogłosił się cesarzem i podbił całe Chiny pod jego rządami. Zapoczątkował także Wielki Mur; znormalizowana waluta, wagi, miary i pismo; oraz ulepszona infrastruktura poprzez budowę dróg i kanałów.

Han (206 p.n.e. - 220 n.e.) - Dynastia Han rządziła przez ponad 400 lat, promowała konfucjanizm i stworzyła silny, zorganizowany rząd. Za czasów tej dynastii kwitła poezja i literatura.

Sześć dynastii (222-581 n.e.) - Przez ponad 300 lat Chiny nie były zjednoczone pod rządami jednego cesarza, ale podzielone.

Sui (589-618 n.e.) - Po okresie sześciu dynastii Sui ponownie zjednoczyli Chiny pod jednym rządem. Za ich panowania rozbudowano Wielki Mur. W tym czasie powstał również Grand Canal, najdłuższy kanał na świecie.

Tang (618-907 n.e.) - Dynastia Tang była znana jako okres pokoju i dobrobytu, nazywany "Złotym Wiekiem starożytnych Chin". Podczas tej dynastii sztuka, literatura i postęp technologiczny rozkwitały.

Pięć dynastii (907-960 ne) - Po buncie chłopów dynastia Tang została obalona i nastąpił okres podziału.

Song (960-1279 n.e.) - Dynastia Song ponownie zjednoczyła całe Chiny pod jednym rządem. W tym czasie nastąpiło wiele postępów w nauce i technologii, które doprowadziły do wynalezienia prochu i kompasu.

Yuan (1279-1368 n.e.) - Dynastia Song została pokonana przez Mongołów po długiej i śmiertelnej wojnie. Przywódca mongolski nazywał się Kubilaj-chan i założył dynastię Yuan.

Ming (1368-1644 n.e.) - Dynastia Ming uważana jest za ostatnią z wielkich chińskich dynastii. Po obaleniu Mongołów ukończyli Wielki Mur na północy, aby upewnić się, że Mongołowie nie najeżdżają ponownie. Zbudowano także Zakazane Miasto, ogromny pałac i kompleks zbudowany dla cesarza.

E: Ekonomia

Gospodarka starożytnych Chin była głównie rolnicza, co oznacza, że większość ludzi zajmowała się rolnictwem. Ziemia otaczająca rzeki Huang He i Chang Jiang była żyzna do uprawy zbóż, takich jak pszenica, proso, ryż, owoce i warzywa oraz hodowla zwierząt. Rzemieślnicy i rzemieślnicy pracowali z ceramiką, porcelaną, metalami, takimi jak brąz, a później żelazo, aby wytwarzać naczynia, rzeźby i broń. Wytwarzali także lukratywne towary, takie jak papier i jedwab, które następnie sprzedawali kupcy i handlarze. Chiny stworzyły znormalizowaną formę waluty zwaną Ban Liang monetą za pierwszego cesarza Shi Huangdiego w 210 pne. Pierwszy znany pieniądz papierowy został wynaleziony za panowania dynastii Song, panującej w latach 960-1279 pne.

S: Struktura społeczna

Starożytne Chiny miały ścisłą hierarchię społeczną. Było to bardzo patriarchalne społeczeństwo, co oznaczało, że mężczyźni mieli większość władzy, a kobiety pełniły podporządkowaną rolę. Kobiety często zawierały zaaranżowane małżeństwa zawarte przez swatkę. Przeszli z mieszkania w domu ojca do mieszkania z mężem i nie mieli prawa do posiadania majątku. Dzieci płci męskiej były cenione jako bardziej wartościowe niż dzieci płci żeńskiej i tragiczną praktyką było to, że czasami dzieci płci żeńskiej umierały, jeśli ich rodziny nie chciały ich. Starożytni Chińczycy również praktykowali wiarę w synowską pobożność, co oznacza, że szanowali starszych za ich doświadczenie i mądrość.

Hierarchia starożytnych Chin umieściła cesarza i jego rodzinę na szczycie, a następnie szlachtę. Szlachcice byli członkami armii, urzędnikami państwowymi, uczonymi i bogatymi właścicielami ziemskimi. Bardzo szanowano wiedzę i zajęcia naukowe. Szlachta żyła w luksusie i lubiła hobby, takie jak polowanie. Niżej w hierarchii społecznej byli chłopi, którzy byli rolnikami, rzemieślnikami i rzemieślnikami, kupcami i handlarzami. Rzemieślnicy byli robotnikami z brązu, kamieniarzami lub rzemieślnikami wytwarzającymi funkcjonalne i piękne przedmioty z jadeitu, ceramiki lub porcelany. Rolnicy stanowili największą klasę społeczną, ale w wielu przypadkach nie posiadali ziemi, na której pracowali. Ziemia była własnością szlachty i rolnicy musieli oddawać im większość swoich plonów, zatrzymując tylko tyle dla siebie, by z nich żyć. Kupcy i handlarze również byli istotni dla społeczeństwa, ale byli postrzegani jako klasa niższa. Na samym dole hierarchii społecznej byli zniewoleni ludzie, zwykle jeńcy wojenni. Byli robotnikami, budowniczymi lub sługami i nie mieli żadnych praw poza tym, co dali im ich niewolnicy.

Aby uzyskać więcej informacji na temat starożytnych Chin i innych tematów z zakresu nauk społecznych w gimnazjum, odwiedź Savvas i TCi.

Często zadawane pytania dotyczące starożytnych Chin

Dlaczego ważne jest, aby uczyć się o starożytnych Chinach?

Starożytne Chiny były znane jako kolebka cywilizacji, z której pochodzi wiele ważnych innowacji i wynalazków. Dzięki ponad 3500-letniej historii pisanej polityka i religia starożytnych Chin stały się kamieniem węgielnym cywilizacji na całym świecie.

W jaki sposób geografia starożytnych Chin była ważna dla rozwoju tamtejszej cywilizacji?

Wysokie góry utrudniały rolnictwo, a ludzie byli bardziej skłonni osiedlać się w pobliżu rzek i równin, aby mieć wodę i uprawiać rośliny. Surowe Himalaje w zewnętrznych Chinach zmusiły większość osadników do wewnętrznej części kraju.

Jak działała hierarchia starożytnych Chin?

W tym patriarchalnym społeczeństwie mężczyźni byli ważniejsi niż kobiety. Na szczycie hierarchii społecznej znajdował się cesarz i jego rodzina, a za nimi plasowała się szlachta, która żyła w luksusie i dążyła do wiedzy. Rzemieślnicy i rzemieślnicy byli ważni dla społeczeństwa, a rolnicy stanowili największą klasę ludzi. Kupcy i handlarze, choć ważni, byli uważani za klasę niższą.