Wat is Veeteelt?

Veeteelt bracht een revolutie teweeg in de manier waarop mensen gewassen verbouwden, migreerden, verhandelden, aten, reisden en werkten. Het verminderde de menselijke arbeid, verhoogde de productie, maakte reizen en handel efficiënter en zorgde voor gezelschap en bescherming.

Veeteelt

Kopieer dit Voorbeeld — Of — Maak je Eigen Storyboard

Meer opties

Ontwikkeling van de houderij

De houderij of het domesticeren, verzorgen en fokken van dieren door mensen gebeurde niet allemaal tegelijk. Er zijn aanwijzingen dat het ongeveer 10.000-13.000 jaar geleden begon tijdens de neolithische revolutie. Beenderen van gedomesticeerde dieren zijn ontdekt bij opgravingen van vuurkorven en keukens die zijn achtergebleven van menselijke sociale bijeenkomsten. Rond 8000 vGT waren schapen en geiten gedomesticeerd in heel Azië; geiten werden eerst gedomesticeerd in Mesopotamië, gevolgd door schapen en later varkens tegen 6500 v.Chr. Tegen de tijd dat de eerste Mesopotamische stad Eridu zich vestigde, leek het erop dat de veehouderij wijdverspreid was en gedomesticeerde dieren werden gebruikt voor werk, eten en als huisdieren worden gehouden.

Vee was ook een van de eerste dieren die gedomesticeerd werd in oude Midden-Oosterse en Aziatische beschavingen. Hoewel het onzeker is, toont onderzoek aan dat paarden voor het eerst werden gedomesticeerd door de Botai van Kazachstan rond 6000-6500 BCE. Over het algemeen werden paarden getemd door 4000 v.Chr en werden ze oorspronkelijk gebruikt als een bron van vlees, maar werden ze gebruikt voor het rijden en trekken van lasten met 3000-3500 v.Chr. Ze werden ook belangrijk in oorlogsvoering. Later zouden olifanten, tijgers en leeuwen ook in oorlog worden gebruikt. Na verloop van tijd, binnenlandse paarden gefokt met wilde paarden en uiteindelijk verspreid over Europa en Azië. De domesticatie van paarden veranderde van landbouw, transport, oorlog en communicatie.

In Mesopotamië hebben opgravingen buiten steden en dorpen na 7000 v.Chr. Een afname in het aantal wilde gazelle-botten laten zien, terwijl het aantal beenderen van schapen en geiten in huis in hetzelfde jaar toenam. De botten werden bepaald als die van gedomesticeerde dieren op basis van de toestand, evenals de geschriften en illustraties van de culturen. Dit patroon werd ook gevonden in India, Egypte en China.

Geleerden geloven dat wilde schapen en geiten de neiging hadden om te grazen in de buurt van menselijke nederzettingen als een middel om zich te beschermen tegen roofdieren die contact met mensen natuurlijk vermeden. Omdat de dieren regelmatig in de nabijheid van mensen waren, werden ze geleidelijk aan niet bang voor de mens en steeds tammer. Ditzelfde proces zou zijn geweest hoe katten en honden werden getemd. Kippen waren bekend en worden verondersteld meer dan 3.400 jaar geleden gedomesticeerd te zijn in China en Zuidoost-Azië. Kalkoenen werden gedomesticeerd in het midden van Noord-Amerika.

Gedurende het bestaan ​​van de mensheid zijn bepaalde dieren bijzonder nuttig gebleken voor de mens; door domesticatie van deze dieren zijn de menselijke geschiedenis en evolutie aanzienlijk beïnvloed. Het begon toen oude mensen erkenden dat bepaalde dieren gemakkelijk toegankelijke bronnen van voedsel zijn. Mensen realiseerden zich snel veel andere doeleinden voor gedomesticeerde dieren, dat wil zeggen schapen voor wol, paarden en kamelen voor verpakking, paardrijden en oorlogsvoering, en vee voor melk, vlees en arbeid, enz. Mensen fokten en onderhouden deze dieren voor deze doeleinden. Er was weinig bekend over genetica en fokken, maar de Arabieren ontdekten kunstmatige inseminatie tegen de 14e eeuw.

Maar zelfs vóór de kunstmatige inseminatie veranderde de veehouderij bijna alles van de manier waarop mensen leefden; met een stabiele en controleerbare voedselbron, konden mensen zich op één plek vestigen en hun leven als nomaden beëindigen; met het vermogen om sterke, snelle paarden te berijden, konden mensen gemakkelijker en sneller migreren; met lastdieren konden mensen verder reizen en menselijke arbeid verminderen; met tamme katten en honden, zouden mensen meer bescherming en gezelschap kunnen hebben. De effecten van de veehouderij op de samenleving zijn te talrijk om op te noemen, maar het is zeker dat de evolutie van mens en maatschappij zonder dat anders zou zijn geweest. Zouden we zijn waar we zijn zonder de domesticatie van dieren?

Maak je eigen Storyboard

Probeer het gratis!

Voorbeelden van de effecten van dierhouderij

• Tekeningen van paarden die strijdwagens uit circa 2000 v.Chr. Trokken, werden gevonden in Mesopotamië.


• Inpakdieren, zoals koeien, paarden en kamelen, lieten mensen sneller en gemakkelijker over de wereld bewegen en migreren. Het gebruik van deze dieren maakte handel en transport gemakkelijker en algemener.


• De eerste tekst geschreven over paarden werd geschreven in 1400 vGT en gaat over het trainen van strijdwagenpaarden.


• Gedomesticeerde dieren verminderden menselijke arbeid en maakten landbouw en landbouw efficiënter.


• Gedomesticeerde dieren zorgden voor een controleerbare en constante aanvoer van voedsel, wat betekende dat mensen regio's konden bewonen waar natuurlijke voedselbronnen beperkt zijn.


• Rond 360 v.Chr. Schreef Xenophon 'The Art of Horsemanship', dat nog steeds wordt gebruikt en dat zich bezighoudt met het verzorgen van paarden en hun psychologie.


• Paarden boden voordelen in oorlog en droegen bij aan de uitkomst. Alexander de Grote had bijvoorbeeld een grote cavalerie, die als een voordeel diende en vele overwinningen veilig stelde.


• Honden en katten, evenals andere huisdieren, worden nu als huisdier gehouden en behandeld als familieleden, wat een industrie van meerdere miljarden dollars ondersteunt. Dezelfde dieren worden gebruikt in therapie en als dienstdieren, ter verbetering van de kwaliteit van het leven van mensen met een handicap en geestelijke gezondheidsproblemen.