Uitvinding van Raketten

Raketten zijn projectielen die met grote snelheid en met grote hoogte of afstand met motoren kunnen worden aangedreven. Raketmotoren verdrijven de uitlaat in de tegenovergestelde richting waarin ze reizen. Al het drijfgas dat tijdens de vlucht wordt gebruikt, wordt gedragen door raketten.

De uitvinding van raketten

Kopieer dit Voorbeeld — Of — Maak je Eigen Storyboard

Meer opties

Raketten zijn voertuigen of raketten die worden verplaatst door raketmotoren. Een raketmotor werkt door actie en reactie door uitlaat in de tegenovergestelde richting van reizen uit te drijven. Een raket draagt ​​tijdens de vlucht alle drijfgas op de raket. Raketten hebben veel toepassingen, waaronder wapens en ruimtevluchten. Raketten hebben ons in staat gesteld satellieten in een baan rond onze planeet te plaatsen en het zonnestelsel en daarbuiten te verkennen.

Vroeg-Griekse experimenten gebruikten stoom om objecten voort te stuwen met behulp van dezelfde technologie als raketten. In de eerste eeuw na Christus werd een motor ontworpen die bekend staat als de aeolipiel , die stoomstralen gebruikte om een ​​turbine te laten draaien. Het vroegst geregistreerde gebruik van raketten was door de Song-dynastie in China in de tiende eeuw. Buskruit werd gebruikt als brandstof voor de raketten om pijlen als wapen te lanceren. Deze eenvoudige raketten werden vuurpijlen genoemd. Jarenlang werden raketten voornamelijk gebruikt voor militair gebruik.

Tegen het einde van de 17e eeuw legde de Britse fysicus Sir Isaac Newton een wiskundig kader voor raketvlucht in de ruimte aan. Zijn bewegingswetten kunnen verklaren waarom raketten zowel op aarde als in het vacuüm van de ruimte werken. In de 20e eeuw verving vloeibare brandstof massaal buskruit en dit opende de mogelijkheid van grotere raketten, inclusief raketten die mensen konden vervoeren.

Konstantin Tsiolkovsky stelde voor dat raketten kunnen worden gebruikt om mensen naar de ruimte te brengen. Tsiolkovsky schreef veel artikelen over de wetenschap van ruimtevaart. De eerste vloeibaar-drijfgas raket werd gelanceerd door de Amerikaanse ingenieur Robert Goddard in 1926. Terwijl de raket slechts 41 meter bereikte, had hij aangetoond dat raketten met vloeibare stuwstof werken. Hij ging door met het onderzoeken van op vloeistof gestookte raketten, en creëerde grotere en snellere raketten die hoger konden reizen. De Duitse wetenschapper Hermann Oberth werd ook zeer geïnteresseerd in de mogelijkheid om raketten te gebruiken voor menselijke ruimtevluchten. Oberth experimenteerde met raketten met vloeibare brandstof. Deze drie mannen - Tsiolkovsky, Goddard en Oberth - worden vaak de vaders van raketten genoemd.

In 1957 lanceerde de Sovjetunie een raket in de ruimte, wat resulteerde in de eerste satelliet die door de aarde werd rondgeleid en die bekend staat als Spoetnik One. De grootste raket ooit met succes gelanceerd was de Amerikaanse raket Saturn V. Deze raket werd gebruikt om mensen naar de maan te brengen. Naast de ruimtevaart worden raketten gebruikt door ingenieurs in het Bloodhound SSC-project terwijl ze proberen het wereldrecord snelheden op het land te breken.

Maak je eigen Storyboard

Probeer het gratis!