Autorzy używają ironii, aby dodać zainteresowania do swojej pracy. Odbiorcy, którzy są bardziej poinformowani niż bohaterowie, są bardziej zainwestowani w oglądanie rezultatów; podobnie czytelnicy, którzy widzą ironię w dialogu, będą prawdopodobnie w stanie nawiązać głębsze kontakty. Irony pozwala również autorowi zaskoczyć czytelnika, który utrzymuje fabułę wciągającą. Na przykład w "Naszyjnikie" Madame Loisel traci naszyjnik bogatego przyjaciela i zastępuje go poważnym kosztem ekonomicznym dla niej i jej męża. Po 15 długich latach ubóstwa, aby spłacić koszt zastępczego naszyjnika, Madame Loisel odkrywa, że oryginalny naszyjnik był po prostu sztuką biżuterii, a jeśli była szczera z przyjaciółką na samym początku, ona i jej mąż nie straciłbym wszystkiego. Ta historia jest także ironiczna, ponieważ Madame Loisel jest bardzo materialistyczną kobietą; z powodu jej chciwości, staje się niemal bez środków do życia i zdaje sobie sprawę, jak dobrze ona to miała, kiedy myślała, że jest biedna. Ironia występuje zwykle w trzech formach: ironia sytuacyjna, ironia słowna i dramatyczna ironia.
W Edypie Rex widzowie wiedzą, że Edyp powraca do miejsca urodzenia i poślubia matkę, która spełnia proroctwo wyroczni, mimo że Edyp i jego matka nie zdają sobie z tego sprawy.
W " The Necklace " Madame Loisel odkrywa, że kosztowny naszyjnik, który wymieniła, był w rzeczywistości fałszywy.
W " The Gift of the Magi " Della sprzedaje swoje włosy za łańcuchy zegarków Jima, a Jim sprzedaje zegarek, by uzyskać grzebienie dla włosów Delli.
W " Opowieści o godzinie " mąż pani Mallard przeżywa wypadek kolejowy, ale wierzy, że nie żyje. Umiera ze smutku, kiedy widzi, że jest naprawdę żywy i wszyscy myślą, że to szok.
W The Boy in the Striped Pidżama Bruno zostaje wprowadzony do komory gazowej, kiedy wspina się pod płot, aby dołączyć do swojego nowego przyjaciela Szmuela, nie rozumiejąc całkowicie, że Auschwitz jest obozem śmierci, a Szmuel jest więźniem.
