Blues Is not No Mockin Bird van Toni Cade Bambara

"Blues Is No Mockingbird" door Toni Cade Bambara is een kort verhaal over de verteller en het leven van haar familie in het diepe zuiden. De familie moet zich bezighouden met veel veranderingen die zich voordoen nadat twee mannen met camera's hun privacy invallen om een ​​documentaire te maken. Dit verhaal maakt gebruik van rijke taal en thema's om de lezer te helpen zich voor te stellen hoe het leven echt was voor de verteller en Cathy tijdens deze moeilijke tijd.

Literair Conflict

Activiteit Bekijken

Literaire Elementen

Activiteit Bekijken

Thema's

Activiteit Bekijken

Karaktereigenschappen

Activiteit Bekijken

Lokale Kleur en Dialect

Activiteit Bekijken

Blues is geen Mockingbird Samenvatting

De elementen van het korte verhaal zijn in het diepe zuiden, in een Afro-Amerikaans huis, in de twintigste eeuw gevestigd. Het richt zich rond een onbekende verteller en haar neef Cathy, omdat ze de invasie van een camerabemanning op hun eigendom ervaren. Aangezien de meiden buiten spelen met hun twee tweelingjongenburen, is hun oma 'Oma' in het afmaken van een aantal Rum Cakes, wanneer twee vreemde mannen met camera's naderen. De verteller geeft deze mannen de namen "smilin en camera man". Ze komen op en verklaren dat ze filmen voor het 'country's food stamp program' en graag het huis van Granny voor footage willen gebruiken. Zij weigert echter stoicaal.

De aanpak van de camera-mannen vraagt ​​Cathy om een ​​verhaal te vertellen over een man die zelfmoord probeerde te plegen door een brug te springen en hoe het toeschouwers en een camera-bemanning zoals die in het huis aantrokken. Wanneer de tweeling en de verteller zich gretig raken om het einde van het verhaal te horen, verandert Granny's tegenwoordigheid en het vraagt ​​Cathy om het verhaal te veranderen in Goldilocks en the Three Bears. Dit verhaal maakt een verband met de verteller die beschrijft hoe Oma elke paar jaar gefrustreerd raakt met haar omgeving en dwingt het gezin om te bewegen.

Als de cameramen weigeren te vertrekken, wordt Oma ontsteld. Op dit moment komt Granddaddy Cain terug van de velden met een grote kippenhaak, een hamer en zijn jachtuitrusting. Mompelen onder haar adem, zegt oma dat de mannen in haar bloembed staan. De cameramen rennen naar de film Granddaddy, maar hij zorgt er voor dat hij ze elegant wegneemt. De verteller beschrijft hem als koningachtig. Wanneer de mannen weigeren te vertrekken, houdt Grandaddy zijn hand uit voor de camera. Gefrustreerd door zijn aanwezigheid en zijn hamer, geven ze hem de camera aan. Hij verwijdert de top van de camera en hun film wordt verwoest.

Grootvader Cain wijst er ook op dat ze in het bloembed staan. Hij geeft de camera terug, de mannen pakken de stukken op en ze vertrekken.

Cathy zegt dat ze op een dag een verhaal over de gebeurtenissen van de dag zal schrijven en dat het verhaal "[a] op het juiste gebruik van de hamer zal zijn."

Essentiële vragen voor "Blues Is No Mockingbird" door Toni Cade Bambara

1. Hoe beïnvloedt de media de manier waarop we gebeurtenissen, mensen of plaatsen bekijken?
2. Wat zijn er verschillende manieren waarop mensen doorheen de geschiedenis worden uitgebuit?
3. Hoe gebruiken goede auteurs dialect en lokale kleur om hun verhaal realistisch te maken?