Cybernękanie i dokuczanie werbalne brzmią inaczej. To, co się mówi w Internecie, zwykle nigdy nie zostanie wypowiedziane na głos, szczególnie na twarzy ofiary. Na tę różnicę składa się wiele czynników, w tym brak bycia zauważonym podczas pisania na klawiaturze odbiera poczucie winy łobuza. Prześladowca może mieć wrażenie, że to, co mówią lub robią, nie jest wielkim problemem. Nie mogą rozpoznać żadnych konsekwencji dla swoich działań. Również nie dostrzeganie obrażeń twoich słów może również odebrać wpływ tego, co zostało powiedziane. Podczas wysyłania wiadomości tekstowych, publikowania w mediach społecznościowych itp. Napastnicy mogą odczuwać natychmiastową satysfakcję z powodu atakowania innych. Są to wszystkie ważne pojęcia, które nastolatki muszą zrozumieć, gdy korzystają z technologii. Ta aktywność pomoże im odkryć te pomysły.
W tym ćwiczeniu uczniowie zilustrują scenariusz cyberprzemocy i zastraszania werbalnego oraz wyjaśnią, dlaczego łatwiej jest wybierać między sobą. Zapewni to również doskonały początek dyskusji w klasie. Zadaj uczniom pytania otwarte, takie jak: czy obciąłbyś kogoś w linii sklepu spożywczego? Wszyscy studenci powinni powiedzieć „nie”. Następnie zapytaj ich, dlaczego ludzie w samochodach się odcinają? Uczeń zwykle wymienia powody, dla których nie widzi twojej twarzy itp. Na koniec zapytaj, czy te powody również ułatwiają cyberprzemoc?
(Te instrukcje są w pełni konfigurowalne. Po kliknięciu „Kopiuj działanie”, zaktualizuj instrukcje na karcie Edytuj zadania.)
Będziesz tworzyć i analizować cyberbullying i werbalne sytuacje zastraszania.