Witamy w Nigdzie Autorstwa Elizabeth Laird

Wykres Wykresu

Wyświetl Aktywność

Aluzje

Wyświetl Aktywność

Motywy

Wyświetl Aktywność

Dokończ Historię

Wyświetl Aktywność

Plakat Filmowy

Wyświetl Aktywność

Niezbędne pytania dotyczące programu Welcome to Nowhere

1. W jaki sposób Musa został inaczej potraktowany z powodu swojej choroby?
2. Ojciec Eman chciał, żeby wyszła za mąż wbrew jej woli, zamiast kontynuować naukę. Co myślicie o tym?
3. Co dzieje się z ludźmi, którzy uciekają ze swojego kraju podczas wojny? Jak uchodźcy są traktowani w miejscu ich schronienia?
4. Co wiesz o historii wojny domowej w Syrii? Jakie są inne kraje, które stanęły w obliczu wojen domowych?

Podsumowanie Witamy w Nigdzie

Kiedy zaczyna się historia, Omar mieszka ze swoją rodziną w Bosrze w Syrii. Jego ojciec pracuje w biurze turystycznym, a matka Leila jest gospodynią domową. Rodzina Omara składa się z jego starszego brata Musy, który ma porażenie mózgowe, jego piętnastoletniej siostry Eman, jego pięcioletniego brata Fuada i jego małej siostry Nadii. Aby pomóc swojej rodzinie, Omar pracuje przed szkołą w sklepie z narzędziami swojego wuja Alego, a później w ciągu dnia z Rasoulem w jego sklepie z pamiątkami. Jednak wujek Omara zamyka sklep i opuszcza miasto, gdy słyszy o narastających niepokojach przeciwko rządowi Syrii. Musa dowiaduje się, że jego rodzina przeprowadzi się do Daraa, ponieważ jego ojciec został przeniesiony do Ministerstwa Rolnictwa. Gdy rodzina się pakuje, rodzice Omara kłócą się o kontynuację nauki przez szesnastoletnią Eman. Ich matka chce, żeby kontynuowała, ale ich ojciec uważa, że Eman powinna się ożenić.

Rodzina wprowadza się do domu babci Omara w Daraa, mieście położonym w południowo-zachodniej Syrii. W szkole Omar jest zszokowany, gdy widzi, że Musa dołączył do grupy prowadzonej przez chłopca o imieniu Bassem. Musa mówi Omarowi, że w Bosrze odkrył straszne rzeczy, których dopuścił się rząd syryjski: aresztowania, zaginięcia i tortury obywateli. Teraz, gdy już to wszystko wie, Musa chce żyć w demokratycznym państwie, w którym może organizować marsze i demonstracje, aby wesprzeć tych, którzy pragną tego samego.

Kiedy pewnego dnia wraca do domu ze szkoły, Omar zastaje matkę wściekłą. Babcia i Nadia zostały przyłapane na studenckich demonstracjach podczas wizyty u członka rodziny. Próbując ich znaleźć, Omar jest świadkiem protestu i wojsk syryjskich otwierających ogień do uczniów. Jednym z tych uczniów jest jego brat Musa, któremu Omar pomaga w ucieczce. Z pomocą Bassema i innego chłopca o imieniu Latif Omar ratuje babcię i Nadię i zabiera je do domu. Protest rozpala wojnę domową, która ogarnia ich wszystkich. Codziennie odbywają się marsze, po których następują pogrzeby. Latif zostaje postrzelony w głowę i umiera w szpitalu. Internet zostaje odcięty, szkoły zamykają się, a czołgi wjeżdżają do Daraa, oblegając miasto. Odcina się prąd, dochodzi do bombardowań i strzelanin. Omar ciągle się boi, jego młodszy brat Faud zaczyna moczyć łóżko, Eman dostaje wysypki, a Musa nawiedzają koszmary. Ojciec Omara traci pracę po zamknięciu Ministerstwa Rolnictwa.

Gdy sytuacja się pogarsza, pojawia się wujek Omara Feisal, oferując im wyjście z Daraa na farmę członka rodziny poza Bosrą. Tam wujek Mahmud i ciocia Fawzia zabierają Omara i jego rodzinę do siebie, udostępniając im magazyn na nocleg. Omar zaczyna pomagać na farmie ze swoim kuzynem Jaberem. Podczas gdy życie na farmie początkowo wydaje się spokojne i bezpieczne, wkrótce przemoc rozprzestrzenia się na wszystkie obszary Syrii. Omar i jego rodzina uciekają do obozu dla uchodźców w Jordanii, gdzie napotykają szereg wyzwań. Wkrótce ojciec Omara dowiaduje się, że Musa był zamieszany w działania, których on nie aprobował, i opuszcza Jordanię, aby wrócić do Syrii. Kilka miesięcy później rodzina otrzymuje wiadomość, że zmarł w Syrii.

W obozie dla uchodźców życie toczy się dalej, Omar uczy się sprzedawać baterie i naprawiać elektronikę, Eman i Faud chodzą do szkoły, a Nadia zachoruje i zdiagnozowano u niej chorobę serca. Lekarz obozowy pomaga całej rodzinie w przeprowadzce do Londynu na leczenie Nadii. Powieść kończy się, gdy rodzina ponownie przygotowuje się do przeprowadzki, niepewna życia, które ich czeka.

Napisana przez Elizabeth Laird, która przeprowadziła wywiady z setkami uchodźców w Jordanii, Welcome to Nowhere to niesamowita powieść historyczna. Pomaga uczniom i nauczycielom zapoznać się z geopolityką Bliskiego Wschodu, śledząc jednocześnie realistyczną historię młodego chłopca, który stracił dom.