Wat is het Jodendom?

Feiten Over het Jodendom

Activiteit Bekijken

Woordenschat

Activiteit Bekijken

Vakantie

Activiteit Bekijken

Joodse Literatuur

Activiteit Bekijken

Biografie Poster

Activiteit Bekijken

Vergelijk en Contrast

Activiteit Bekijken

Wat is het jodendom?

Het jodendom is ongeveer 4.000 jaar oud en is de oudste monotheïstische religie ter wereld. Het jodendom is ontstaan in het Midden-Oosten en is de voorloper van zowel het christelijke als het islamitische geloof. Mensen die het jodendom praktiseren, worden joden genoemd. De oude taal van het Joodse volk is Hebreeuws, de taal bij uitstek voor gebeden en de officiële taal van Israël. Tegenwoordig zijn er ongeveer 15 miljoen mensen die het jodendom praktiseren, met ongeveer 6,1 miljoen in Israël, 5,7 miljoen in de Verenigde Staten en honderdduizenden meer in heel Europa, het Midden-Oosten en over de hele wereld.

De Thora en het verhaal van Abraham

Het heilige boek van het jodendom wordt de Tenach genoemd , wat de Hebreeuwse Bijbel is. De Tanakh bestaat uit drie delen: de T Orah de N evi'im en K etuvim. De heilige Thora is samengesteld uit de "Vijf Boeken van Mozes". Het zijn Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium. Deze vijf boeken zijn ook opgenomen in de christelijke Bijbel als het begin van het Oude Testament.

Het boek Genesis legt het scheppingsverhaal uit en zegt dat God de aarde en alles erop heeft geschapen in zes dagen. Op de zevende dag rustte God. Genesis beschrijft ook het verhaal van Abraham, die wordt beschouwd als de vader van het jodendom. Rond 1800 vGT woonde een Hebreeuwse man genaamd Abraham in de Mesopotamische stad Ur (in het huidige Irak). In het oude Mesopotamië was het gebruikelijk om polytheïsme te beoefenen.

Abraham en zijn vrouw Sara hadden altijd al kinderen willen hebben, maar werden nooit gezegend met eigen kinderen. Ze waren oud geworden en hadden het opgegeven. Toen kreeg Abraham op een dag een openbaring van God die hem vertelde dat hij alleen in Hem, de ene ware God, moest geloven en hem moest aanbidden. God vertelde Abraham dat hij zou worden beloond voor zijn geloof en toewijding met land en nakomelingen. In wat het "Abrahamitische Verbond" wordt genoemd, deed God Abraham drie beloften. God zei: "Verlaat uw land, uw volk en uw vaders huis en ga naar het land dat ik u zal tonen. Ik zal u tot een groot volk maken en ik zal u zegenen; ik zal uw naam groot maken, en u zult een zegening." Het geloof in één God was voor die tijd een radicaal idee.

Abraham deed wat God gebood en hij en zijn vrouw vertrokken op zoek naar het "beloofde land" dat in Kanaän aan de Middellandse Zee lag. Hoewel Abraham en Sara nu heel, heel oud waren, hield God zijn belofte en werden ze uiteindelijk gezegend met veel kinderen, waaronder twee zonen genaamd Isaak en Ismaël. Joden, christenen en moslims worden allemaal beschouwd als afstammelingen van Abraham. Joden en christenen geloven dat ze afstammen van Abrahams zoon Isaak, terwijl moslims geloven dat ze afstammen van Abrahams zoon, Ismaël. Vanwege hun gemeenschappelijke voorouders worden de drie religies de Abrahamitische religies genoemd.

In één verhaal werd Abraham door God op de proef gesteld door hem te vragen zijn zoon Isaak te offeren. Omdat hij zijn toewijding en trouw aan God toonde, werd Abraham gered van het offeren van zijn zoon en offerde hij in plaats daarvan een lam. Abrahams zoon Isaac kreeg later een kind genaamd Jacob en in een ander verhaal worstelt of worstelt Jacob de hele nacht met een engel van God. Daarom wordt Jakob Israël genoemd, wat in het Hebreeuws betekent "Iemand die met God worstelt". Na verloop van tijd kreeg Jacob zelf 12 zonen en deze 12 zonen werden de leiders van de 12 stammen van Israël, ook wel de Kinderen van Israël of Israëlieten genoemd.

Het verhaal van Mozes

Ongeveer duizend jaar na Abraham kwam Mozes, die de belangrijkste profeet van het jodendom zou worden en ook een belangrijke profeet in het christendom en de islam. De Israëlieten (ook wel de Hebreeën genoemd) werden gedwongen te migreren vanwege wijdverbreide droogte en hongersnood. Ze staken de woestijn over en kwamen het land Egypte binnen. Hoewel ze aanvankelijk werden verwelkomd, werden ze uiteindelijk tot slaaf gemaakt door de Egyptenaren en bleven dat generaties lang. Op een gegeven moment, in een poging om de Hebreeuwse bevolking te verminderen, beval een wrede farao dat alle eerstgeboren mannelijke kinderen van de Hebreeën moesten worden gedood. Een Hebreeuwse vrouw legde haar baby in een mand in de rivier de Nijl in de buurt van de plek waar de dochter van de farao regelmatig baadde. De dochter van de farao vond het hulpeloze kind en redde hem. Ze noemde hem Mozes en hij werd opgevoed als een prins van Egypte.

God sprak tot Mozes door een brandende struik op de berg Sinaï en vertelde Mozes dat hij was uitverkoren om de Israëlieten te bevrijden en hen uit Egypte en terug naar het Beloofde Land te leiden. Op Gods bevel ging Mozes moedig naar de farao en zei hem: "Laat mijn volk gaan", maar de farao weigerde. Om de farao te straffen, zond God plagen over de Egyptenaren: water dat in bloed veranderde, kikkers, luizen, vliegen, veepest, steenpuisten, hagel, sprinkhanen en duisternis. Ondanks deze verschrikkelijke plagen weigerde de wrede farao nog steeds de Israëlieten te bevrijden. God zond een laatste en verschrikkelijke plaag: het doden van alle eerstgeboren kinderen in Egypte. Toen God de engel des doods zond, zei hij tegen Mozes dat hij de Israëlieten moest instrueren om een lam te offeren en het bloed ervan over hun deuren te smeren, zodat de engel zou weten dat hij hun huizen "over zou gaan" en hen geen kwaad zou doen. Ter ere hiervan wordt het Joodse feest ter herdenking van de uittocht uit Egypte Pesach genoemd .

De farao gaf uiteindelijk toe nadat deze plaag het leven van zijn eigen zoon had geëist en de Israëlieten zei snel te vertrekken, zodat hen geen verschrikkingen meer zouden overkomen. In hun haast vertelde Mozes de Hebreeën dat ze niet genoeg tijd zouden hebben om hun brood te laten rijzen, dus moesten ze in plaats daarvan 'ongezuurd' brood maken voor onderweg (dat is brood zonder gist). Dit is de reden waarom ongezuurd brood traditioneel wordt geserveerd tijdens Pesachfeesten. Toen Mozes en de Israëlieten hun uittocht uit Egypte begonnen, veranderde de farao van gedachten. Hij en zijn soldaten achtervolgden de Israëlieten tot aan de Rode Zee. God gebood Mozes om zijn staf naar de Rode Zee te richten, die op wonderbaarlijke wijze het water scheidde en de Israëlieten in staat stelde over de zeebodem in veiligheid te lopen. Na de oversteek zwaaide Mozes opnieuw met zijn staf en de zee keerde terug naar normaal, verdronk het leger van de farao en redde de Israëlieten.

De tien Geboden

Mozes en de Israëlieten reisden door de Sinaï-woestijn en kwamen aan bij de berg Sinaï. Daar verscheen God opnieuw aan Mozes als een brandende struik en openbaarde hij de Thora aan Mozes met in totaal 613 mitswa, of geboden, inclusief de tien geboden. De tien geboden zijn op twee stenen tafelen geschreven en zijn de volgende:

1. Ik ben de Heer, uw God, u zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben
2. U zult geen valse goden aanbidden
3. Je zult mijn naam nooit ijdel gebruiken
4. U zult de sabbatdag heilig houden
5. Eer je vader en moeder
6. U zult niet moorden
7. U zult geen overspel plegen
8. Je zult niet stelen
9. Je zult niet liegen
10. Je zult nooit willen wat van anderen is

Dit nieuwe verbond met God, het Mozaïsche Verbond genaamd, was een belofte tussen God en Zijn volk dat als ze de geboden zouden volgen en alleen Hem, de enige ware God, zouden aanbidden, ze door God gezegend zouden worden met een natie in het Beloofde Land (Israël) .

De Israëlieten zwierven nog 40 jaar door de woestijn voordat ze uiteindelijk hun weg naar Israël vonden. De twaalf stammen verenigden zich uiteindelijk om het koninkrijk Israël rond 1020 vGT - 922 vGT te creëren en er waren drie koningen die achtereenvolgens regeerden: koning Saul, koning David en koning Salomo. De Davidsster is afkomstig van koning David, die Jeruzalem veroverde en het uitbouwde tot het centrum van Israëls politieke en religieuze leven.

De tempel van Salomo, de ark des verbonds en ballingschap in Babylon

Koning Salomo bouwde de heilige Tempel van Salomo, die de Ark des Verbonds huisvestte, een kist met de twee stenen tafelen gegraveerd met de Tien Geboden van de berg Sinaï. De Tempel van Salomo werd de heiligste en belangrijkste plaats van aanbidding voor het Joodse volk. Na de dood van koning Salomo werd Israël echter verdeeld in twee koninkrijken: het koninkrijk Judea in het zuiden met als hoofdstad Jeruzalem, en het koninkrijk Israël in het noorden met als hoofdstad Samaria. De verdeelde koninkrijken waren kwetsbaar voor invasie en de naburige Assyriërs profiteerden ervan. Rond 722 vGT veroverden de Assyriërs het koninkrijk Israël en in 600 vGT haalden ze ook met succes het koninkrijk Judea in. De Assyriërs regeerden de regio totdat een ander machtig Mesopotamische rijk, de Babyloniërs, binnenvielen, onder leiding van koning Nebukadnezar II. Toen de Babyloniërs rond 587 vGT de stad Jeruzalem veroverden, verwoestten ze de tempel van Salomo. Historici debatteren over wat er met de Ark des Verbonds is gebeurd. Het is niet bekend of de ark werd vernietigd, gevangengenomen of verborgen. Nebukadnezar II dwong het Joodse volk in ballingschap te gaan naar Babylon, waar ze bijna 50 jaar gevangen werden gehouden. Het verhaal zegt dat de profeet Ezechiël de taak had om het Joodse geloof levend te houden tijdens deze traumatische periode. Rond 539 vGT versloeg de Perzische koning Cyrus de Grote het Babylonische rijk. Cyrus wordt in de Hebreeuwse geschriften geprezen voor het bevrijden van het Joodse volk uit ballingschap door hen toe te staan terug te keren naar hun beloofde land om de Tempel van Salomo op dezelfde plaats te herbouwen. Het werd de Tweede Tempel genoemd.

Het verhaal van Chanoeka

Rond 200 vGT werd Judea overgenomen door de koning van Syrië en tijdens zijn bewind werd het Joodse volk opnieuw onderdrukt en vervolgd. Hun religie was verboden en ze werden gedwongen om Griekse goden te aanbidden. In 168 vGT marcheerden Syrische soldaten Jeruzalem binnen, vermoordden de Joden en ontheiligden de heilige Tweede Tempel van de stad door een altaar voor Zeus op te richten en varkens binnen de muren te offeren. Een joodse priester Mattathais en zijn vijf zonen leidden een verzetsbeweging. Ze stonden bekend als de Hasmoneërs of Makkabeeën. Na de dood van Mattathais in 166 vGT nam zijn zoon Juda Maccabee het roer over en hoewel hij in de minderheid was, leidde hij zijn volk naar de overwinning op de Syriërs. Terwijl ze probeerden de Tweede Tempel te reinigen en opnieuw in te wijden, begonnen de Makkabeeën met het aansteken van de Ner Tamid , het "eeuwige licht" dat de alomtegenwoordigheid van God symboliseert en constant moet worden verbrand. De Makkabeeën zagen echter dat de Syriërs op één dag na alle olie hadden verontreinigd. Wat er daarna gebeurde, wordt als een wonder beschouwd: het licht brandde acht nachten! Deze wonderbaarlijke gebeurtenis vormt de basis voor het achtdaagse Chanoekafeest dat door Joden over de hele wereld wordt gevierd.

Tijdens Chanoeka wordt elke avond tijdens het achtdaagse festival een kandelaar aangestoken die een menora wordt genoemd of een kandelaar die een hanukiah wordt genoemd, een menora met negen takken. Elke avond na zonsondergang tijdens Chanoeka wordt een kaars aangestoken en aan de vorige toegevoegd totdat ze allemaal zijn aangestoken op de laatste nacht. De negende kaars zit hoger in het midden. Het wordt de sjamash of "helper" genoemd en wordt gebruikt om de andere kaarsen aan te steken. Terwijl de kaarsen worden aangestoken, worden zegeningen en gebeden gereciteerd. Ter ere van het wonder van de olie worden traditionele Chanoeka-gerechten in olie gebakken. Aardappelpannenkoekjes genaamd latkes en met jam gevulde donuts genaamd sufganiyot worden vaak geserveerd. Een andere populaire traditie is het spelen van een spel met een vierzijdige tol, een dreidel genaamd. Hoewel Chanoeka wordt beschouwd als een kleine feestdag in het jodendom, is het een prominente feestdag geworden die vaak de uitwisseling omvat van geschenken, vooral voor kinderen.

Romeinse verovering en de diaspora

In 70 GT belegerde het Romeinse rijk Jeruzalem en verwoestte de heilige Tweede Tempel; alleen de "Westelijke Muur'' bleef over. Het gebied waar de twee verwoeste tempels stonden, wordt de Tempelberg genoemd. De Tempelberg is de thuisbasis van twee heilige islamitische moskeeën: de Rotskoepel in het noorden, die werd gebouwd in 691 CE, en de Al-Aqsa-moskee in het zuiden, gebouwd in 705 CE. In het zuidwesten staat het overblijfsel van de Tweede Tempel, de Westelijke Muur. De Westelijke Muur of "Klaagmuur" is een plaats van groot belang en wordt beschouwd als de heiligste plaats in het jodendom.Het is een plaats van gebed en bedevaart voor het Joodse volk.

Na de verovering van Judea hebben de Romeinen de oude naam Palestina nieuw leven ingeblazen. Ze dwongen het Joodse volk in een andere ballingschap weg van het "Heilige Land". Dit staat bekend als de diaspora , wat de verspreiding van een volk betekent weg van hun oorspronkelijke thuisland. Voor de Joden betekende het dat ze de komende 2000 jaar weg zouden zijn van Israël. Bloeiende Joodse gemeenschappen verspreidden zich over de hele wereld toen ze immigreerden en zich vestigden in het Midden-Oosten, Noord-Afrika en Europa.

Het Joodse volk handhaafde hun geloof, tradities en cultuur ondanks grote obstakels. Mensen van joodse afkomst hebben een enorme bijdrage geleverd in elk aspect van de beschaving: recht, wetenschap, wiskunde, keuken, cultuur, muziek en kunst. Hoewel het belangrijk is om deze prestaties te eren, zou het niet de grootsheid van het Joodse volk moeten zijn die hen van vervolging behoedt, maar eerder onze gedeelde menselijkheid. En toch, tijdens deze 2000 jaar van de diaspora, bleven de Joden te maken met periodes van intens lijden door toedoen van hun naaste buren. Zondebokken en antisemitisme leidden tot enkele van 's werelds grootste wreedheden. Door de eeuwen heen hebben Joodse gemeenschappen in Europa, Noord-Afrika en het Midden-Oosten te maken gehad met vervolging, gedwongen bekering tot het christendom, door de overheid georganiseerde bloedbaden die 'pogroms' worden genoemd, en genocide.

De Holocaust , of Shoah in het Hebreeuws, was de systematische massamoord op 6 miljoen Joden in heel Europa door de nazi's tijdens de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog hebben de nieuw opgerichte Verenigde Naties in 1947 een resolutie aangenomen die Palestina opdeelde om de staat Israël te creëren als een thuis voor het Joodse volk. Dit wordt beschouwd als het einde van de diaspora. Na de onafhankelijkheidsverklaring van Israël in 1948 volgde de eerste Arabisch-Israëlische oorlog. 750.000 Palestijnse Arabieren werden uit hun huizen verdreven tijdens de oorlog van 1948 en hoewel de regio tijden van stabiliteit en vrede heeft gekend, was dit het begin van het Israëlisch-Palestijnse conflict dat tot op de dag van vandaag voortduurt.

Kernovertuigingen in het jodendom

1. Geloof in één God , almachtig en alwetend, die alle dingen heeft geschapen en geen gelijke heeft.


2. Geloof in de ziel die voortleeft na de dood. Je acties in het leven beïnvloeden wat voor soort hiernamaals je zult hebben.


3. Geloof in Tzedakah: liefdadigheid en ondersteuning van sociale rechtvaardigheid. De Thora zegt: "Gij zult de hoeken van uw veld niet geheel oogsten ... noch zult u elke druif van uw wijngaard verzamelen; u zult ze achterlaten voor de armen en de vreemdeling." Het Joodse volk heeft een lange geschiedenis in het ondersteunen van sociale rechtvaardigheid en het geven aan liefdadigheid. Veel Joden schenken 10% van hun inkomen aan mensen in nood.


4. Geloof in de komst van de messias of mashiach . De meeste Joden geloven dat de messias nog niet is gekomen. Hoewel ze erkennen dat Jezus van Nazareth een belangrijke figuur was, wordt hij niet beschouwd als de messias in de manier waarop christenen geloven. In plaats daarvan profeteerde de Tenach dat er een messias zal komen die een nieuw tijdperk zal inluiden, genaamd het Messiaanse tijdperk, door de Heilige Tempel in Jeruzalem te herbouwen, alle Joden in het Heilige Land te herenigen en eeuwige vrede en een einde te maken aan alle honger, oorlog en lijden. Joodse geschriften zeggen dat wanneer de Messias komt, elke Jood die ooit heeft geleefd zal worden opgewekt om te zien hoe God een nieuwe hemel hier op aarde schept. Dit geloof in de opstanding beïnvloedt de Joodse wetten met betrekking tot begraven. Joden mogen niet worden gecremeerd en worden verondersteld te worden begraven met hun lichaam intact.

Andere belangrijke aspecten van het jodendom

1. Naast de Thora is de Talmoed een andere belangrijke tekst in het jodendom. Het is het boek van de Joodse wet. Het is een uitgebreide verzameling debatten en commentaren over wet, geschiedenis, filosofie, ethiek en hoe de Thora door duizenden rabbijnen moet worden geïnterpreteerd. Het werd voltooid tussen de 3e en 5e eeuw CE. Het heeft meer dan 10 miljoen woorden, waardoor het een van de meest complexe religieuze teksten ter wereld is.


2. De Shabbat is de Joodse rust- en gebedsdag. Sjabbat wordt ook sabbat genoemd en is het Hebreeuwse woord voor zaterdag. Het wordt waargenomen vanaf een paar minuten voor zonsondergang op vrijdag tot het verschijnen van drie sterren aan de hemel op zaterdag.


3. Een synagoge is een Joods gebedshuis. Het dient als een plaats van gebed, onderwijs en als een gemeenschapscentrum. De synagoge bevat een ark zoals de Ark van het Verbond waar de Thora-rollen worden bewaard. Een "eeuwig licht" brandt voor de ark. Er zijn ook hoge menora's, kerkbanken en een verhoogd platform waar passages uit de Thora worden voorgelezen.


4. Een rabbijn is een joodse religieuze leider die een getrainde geleerde en tolk van de joodse wet is. De Thora en de Joodse wet schetsten specifieke voedingsregels die koosjer worden genoemd . Vandaag de dag blijven veel Joden "koosjer" door zich aan deze regels te houden. Groenten, fruit, granen en noten zijn allemaal koosjer, maar vlees moet afkomstig zijn van een dier dat "herkauwt en een gespleten hoef heeft", zoals koeien en schapen. Varkens, konijnen, schaaldieren, roofvogels en vissen zonder vinnen en schubben, zoals haaien, zijn niet koosjer. Dieren moeten ook op een specifieke, humane manier worden geslacht.


5. Bar en Bat Mitzvahs zijn volwassenwordingsceremonies voor jongens en meisjes. Ze worden gevierd wanneer een jongen of meisje hun 13e verjaardag bereiken en een bar of bat mitswa worden, en worden beschouwd als de leeftijd van religieuze plicht en verantwoordelijkheid.

sekten van het jodendom

Er zijn verschillende sekten van het jodendom, waaronder:

• Orthodoxe joden die geloven in een zeer strikte en letterlijke interpretatie van de Thora. Op Sjabbat is werken, autorijden of omgaan met geld bijvoorbeeld niet toegestaan.


• Conservatieve joden die de tradities van het jodendom willen behouden, terwijl ze rekening houden met wat modernere elementen.


• Het reformjodendom is liberaler en promoot progressieve ideeën. Ze proberen de traditionele Joodse waarden te behouden en tegelijkertijd de praktijken aan te passen aan de veranderingen in de moderne samenleving.


• Reconstructionistisch jodendom werd in 1922 opgericht door Mordecai Kaplan in de Verenigde Staten en is een progressieve sekte die gelooft dat het jodendom voortdurend evolueert met de tijd en maatschappelijke verschuivingen. Het was de eerste die de traditie van een Torah-dienst uitbreidde om het begin van religieuze volwassenheid te markeren voor meisjes, een Bat Mitswa genaamd. Dit is sindsdien door de meeste joodse sekten overgenomen.


• In Israël is Hilonim goed voor ongeveer de helft van de Joodse Israëlische burgers. Ze zijn vergelijkbaar met de 30% van de Joodse mensen in de Verenigde Staten die zich cultureel en door hun afkomst als Joods identificeren, maar zich niet identificeren met een bepaalde denominatie.



Joodse feestdagen

Joden vieren het hele jaar door verschillende belangrijke feestdagen, zoals:

• Pesach: Dit zeven- of achtdaagse feest en viert de uittocht, toen de Joden uit de slavernij in Egypte ontsnapten.


• Rosj Hasjana: Dit is het Joodse Nieuwjaar dat de tijd van het scheppingsverhaal viert, waarvan wordt aangenomen dat het 3761 vGT is. Daarom is het huidige Hebreeuwse jaar in 2021 5781.


• Yom Kippur: Dit is de "Verzoendag" die wordt beschouwd als de heiligste dag van het jaar voor Joden. Yom Kippur is een dag van vasten en bidden.


• Chanoeka: Ook bekend als het "Festival of Lights", duurt Chanoeka acht dagen en herdenkt de herinwijding van de Joodse tempel in Jeruzalem nadat de Makkabeeën meer dan 2000 jaar geleden de Syrisch-Grieken versloegen en het wonder dat één dag lampolie duurde 8 dagen.


• Purim: Deze vreugdevolle feestdag herdenkt de tijd in de 5e eeuw vGT toen een jonge Joodse vrouw genaamd Esther haar leven riskeerde om alle Joden van Perzië van de dood te redden.



Essentiële vragen voor het jodendom

1. Wanneer en waar is het jodendom ontstaan?
2. Wat zijn enkele belangrijke geloofsovertuigingen en feestdagen in het jodendom?
3. Welke voorwerpen of symbolen zijn belangrijk of heilig in het jodendom?
4. Waar zijn zijn volgelingen vandaag en hoeveel mensen praktiseren het jodendom over de hele wereld?
5. Hoe aanbidden Joodse mensen en wie zijn hun spirituele leiders?



Veelgestelde Vragen Over het Jodendom: Geschiedenis en Tradities

Beschrijf het Jodendom.

Een van de eerste monotheïstische Abrahamitische religies is het jodendom. Het omvat een breed scala aan ingewikkelde gebruiken, rituelen en gedragingen die zich in de loop van talloze jaren hebben ontwikkeld. Het concept van één enkele God die een verbond met het Joodse volk is aangegaan, vormt de kern van het jodendom.

Welke opmerkelijke figuren hebben een belangrijke rol gespeeld in de religie?

Abraham, die wordt beschouwd als de patriarch van het jodendom, Mozes, die de Thora ontving, koning David en profeten als Jesaja en Jeremia zijn enkele opmerkelijke personages in de Joodse geschiedenis. Geleerden die een aanzienlijke invloed hadden tijdens de Tweede Tempelperiode waren Rabbi Hillel en Rabbi Shammai.

Wat zijn de belangrijkste Joodse feesten?

Het Joodse Nieuwjaar, Jom Kipoer (de Grote Verzoendag), Pesach (ter herdenking van de Exodus), Chanoeka (het Lichtfeest) en Soekot (het Loofhuttenfeest) zijn enkele van de belangrijkste feesten. Elk festival heeft een bepaalde religieuze en culturele betekenis.