Wat is Tragedie in de Literatuur?

Tragedie is een tak van drama dat op een serieuze manier de droevige ondergang van een protagonist aanpakt. In veel tragedies is de protagonist een tragische held van verheven sociale status waarvan de eigen karakterfout met het lot verenigt om hun ondergang te veroorzaken.

Tragedie

Kopieer dit Voorbeeld — Of — Maak je Eigen Storyboard

Meer opties

Tragedie is een tak van literatuur die op een serieuze manier de droevige ondergang van een protagonist aanpakt. In de klassieke tragedie is de hoofdpersoon een tragische held van verheven sociale status waarvan de eigen karakterfout met het lot verenigt om hun ondergang te veroorzaken. In de laatste eeuwen heeft de tragedie echter andere vormen aangenomen, met hoofdrolspelers van maatschappelijke onbetekenis en het verwijderen van de tragische fout om de volledige machteloosheid van een karakter te voorstellen in het licht van de moderne uitdagingen. Ongeacht de details trachten alle tragedies ernstige kwesties van bestaan ​​te onderzoeken, met name de relatie tussen de mens en het universum.

De tragische vorm werd eerst ontwikkeld door de oude Grieken als een dramatische kunst. Spelers als Sophocles en Euripides schreven tragische drama's om gepaardgaande religieuze vieringen te begeleiden. Deze spelen legden de concepten van de tragische held, de tragische fout (hamartia) en de daaruit voortvloeiende catharsis op. De ingangen en uitgangen van een gemaskeerd koor die commentaar tijdens het toneelstuk hebben gemaakt, heeft de scene veranderd van het latere theater. Het Griekse model trok medelijden en angst op van een publiek als gevolg van het tragische samenspel van de keuze van een karakter en hun onvermijdelijke lot. Griekse tragische helden beginnen typisch een toneelstuk op het hoogtepunt van hun krachten - gelukkig, gerespecteerd, succesvol en van eerlijke geboorte. Hun eigen karakterfalen leiden hen echter om een ​​reeks fouten te maken die tot hun ondergang leiden. Het verdriet dat door de tragedie wordt veroorzaakt, komt voort uit het vermogen van de kijkers om het denken te begrijpen en zich in zijn of haar schoenen te voorstellen. Deze verbinding met de tragische hoofdrolspeler is doorgaans centraal gebleven in het genre, ondanks zijn vele variaties in de loop der eeuwen.

Na een paar eeuwen als literatuur uit de literatuur te hebben gewerkt, heeft de tragedie tijdens de 16e en 17e eeuw een opleving ondergaan in het Elizabethaanse Engelse en Franse barokteater. Engelse dramatisten zoals Christopher Marlowe en William Shakespeare bleven de Griekse traditie van tragische helden door hun eigen gebreken laag, zoals in de tragische geschiedenis van Dr. Faustus , Othello of Macbeth . Zij introduceerden echter meer gewone protagonisten en verrijkten hun verhalen met de toevoeging van subplots. Franse schrijvers zoals Racine, Corneille en Molière omvatten hooggeboren hoofdpersonen, maar hebben geholpen om de tragicomedy te populariseren, waarbij de tragedies met een gelukkige uitweg eindigden.

In de loop van de volgende paar eeuwen ontwikkelde de tragedie samen met de groei van de roman. Romanen zoals Emily Bronte's Wuthering Heights , F. The Great Gatsby , F. Scott Fitzgerald's, en de Misdaad en Straf van Dostoyevsky hebben elementen van tragedie overgedragen aan narratieve vorm. Hoewel ze niet meer de dramatische karakterboog van het toneelstuk volgen, hebben tragische romans toch de grote religieuze en psychologische vragen over het menselijk lijden aangespannen. Vandaag blijft de tragedie een veel gewaardeerd literair genre. Aangezien het moderne publiek steeds meer tragedies van de loop der millennia geniet, blijven ze ook nieuwe varianten van het genre opleveren voor het podium, de pagina en het scherm.

Maak je eigen Storyboard

Probeer het gratis!

Tragedie Voorbeelden

• De tragische geschiedenis van Dr. Faustus
• De hertogin van Malfi
• < Hamlet
• Othello
• Macbeth
• De Grote Gatsby
• Wuthering Heights
• Misdaad en straf
• Romeo en Juliet
• Overlijden van een verkoper