Een van de meest populaire vormen van literaire fictie, de romandefinitie van Bildungsroman, geeft de essentie weer van de morele en psychologische groei, volwassenheid en begrip van het karakter over de wereld om hen heen. Veel van de bekendste romans die ooit zijn geschreven, zijn op de een of andere manier Bildungsroman. Een Bildungsroman-roman is in wezen een verhaal over het rijpingsproces van een personage, vooral vanaf de kindertijd; in feite wordt het vaak een coming of age-roman genoemd. Deze romans gaan doorgaans over de vormingsjaren van een hoofdpersoon of jonge hoofdrolspeler, of over hun spirituele groei en opleiding. Hier zijn enkele voorbeelden van bildungsroman-romans die bij veel studenten bekend zijn:
Er zijn veel romans die in de Bildungsroman-categorie vallen en die voor veel studenten misschien bekend in de oren klinken:
De bildungsroman is een specifiek genre dat zich richt op de psychologische en morele groei van een hoofdpersoon vanaf zijn kindertijd tot volwassenheid, waarbij de persoonlijke evolutie van jeugd naar volwassenheid wordt benadrukt. Het Duitse woord bildungsroman vindt zijn oorsprong in het 18e-eeuwse Duitsland, waarbij Goethe's roman Wilhelm Meister's Apprenticeship vaak wordt aangehaald als het eerste grote voorbeeld van bildungsroman. Vanaf zijn vroege ontwikkeling in de Duitse literatuur verspreidde de bildungsroman zich in de 19e eeuw internationaal en gaf vorm aan het genre van de coming-of-age-romans terwijl het zich uitbreidde over Europa en daarbuiten. Tegenwoordig blijft de typische bildungsroman een populaire vertelvorm, die de universele ervaring van het opgroeien vastlegt door middel van zijn symbolische weergave van de zoektocht van de hoofdpersoon naar identiteit en plaats in de wereld.
De bildungsroman-definitie verwijst naar een literair genre dat zich richt op de psychologische en morele groei van een protagonist van jeugd tot volwassenheid. Er zijn verschillende bepalende kenmerken en kenmerken die het klassieke voorbeeld van de bildungsroman-vorm illustreren.
Terwijl vroeger in een Bildungsroman-voorbeeld voornamelijk mannelijke hoofdrolspelers op de reis van een stereotiepe held te zien waren, laten hedendaagse interpretaties meer uiteenlopende perspectieven zien. Postmoderne en feministische bildungsromans kunnen zich richten op minderheden, vrouwen of andere gemarginaliseerde groepen met niet-traditionele coming-of-age-verhalen. Variaties zoals de kunstlerroman, of 'kunstenaarsroman', concentreren zich specifiek op de groei van een kunstenaar naar volwassenheid. Bildungsromans zijn ook verder gegaan dan romans naar media als film, tv en graphic novels.
Het genre blijft evolueren en zichzelf opnieuw uitvinden in verschillende culturele contexten. Postkoloniale bildungsromans onderzoeken bijvoorbeeld kwesties als ras, taal en botsende culturen terwijl protagonisten op zoek gaan naar identiteit. De reis van de protagonist naar volwassenheid kan gepaard gaan met het verzoenen van zijn erfgoed met nieuwe omgevingen.
De bildungsroman- en coming-of-age-genres delen overeenkomsten, maar er zijn verschillen. Terwijl beide zich richten op de overgang van een personage naar volwassenheid, benadrukken bildungsromans de innerlijke ontwikkeling van de hoofdpersoon versus externe gebeurtenissen. Coming-of-age-verhalen hebben een bredere reikwijdte en kunnen relaties of maatschappelijke kwesties onderzoeken.
Gemeenschappelijke kenmerken van de bildungsroman zijn onder meer een zoektocht naar identiteit, rijpingsthema's, jeugdige hoofdrolspelers en symbolische/metaforische reizen. Hoofdpersonen worden gevormd door hun relaties, omgeving en maatschappelijke instellingen. De structuur volgt over het algemeen een protagonist vanaf de kindertijd tot aan de volwassenheid in vier hoofdfasen die hun psychologische en morele groei markeren.
Voorbeelden van Bildungsroman-romans variëren van 19e-eeuwse klassiekers als Great Expectations tot meer hedendaagse werken als The Perks of Being a Wallflower, waarin de evolutie van het genre wordt getoond. Bildungsroman-boekvoorbeelden omvatten ook memoires en semi-autobiografische romans die de eigen coming-of-age-ervaringen van de auteur uitbeelden.
De vier stadia van Bildungsroman zijn de roeping, het leerlingwezen, volwassenheid en acceptatie/remedie. Elk markeert een cruciaal punt in de ontwikkeling van de hoofdpersoon.
Net als “The Call” in de Heroic Journey spoort de oproep het personage aan op hun reis naar spirituele of psychologische groei. Het personage is vaak ongelukkig met iets in hun huidige leven, en het dwingt hen om elders in de wereld naar antwoorden op hun ongeluk te zoeken.
Het leerlingwezen is het groeiproces dat het personage doormaakt om volwassenheid en morele verandering te bereiken. Deze fase wordt het leerlingwezen genoemd omdat het personage een opleiding moet volgen weg van zijn oorsprong om te leren en zijn of haar plaats in de samenleving te beheersen.
Volwassenheid is niet gemakkelijk te bereiken; het is een lang en moeizaam proces, met veel fouten, tests en interne obstakels waarmee het personage te maken krijgt om uiteindelijk volwassen te worden. Ze lopen weg met een nieuw gevoel van zichzelf, en ze weten dat ze nu andere mensen zijn.
In deze fase keert het personage doorgaans terug naar de plaats van herkomst en zal hij zijn nieuwe kennis gebruiken om anderen te helpen. In sommige gevallen zal het personage niet naar huis terugkeren, maar zal hij of zij contact opnemen en proberen een situatie of probleem op te lossen met behulp van de wijsheid die ze tijdens hun reis hebben opgedaan.
Leraren kunnen het detailniveau en het aantal benodigde cellen voor projecten aanpassen op basis van de beschikbare lestijd, gedifferentieerde leerlingen en bronnen.
Terwijl u een Bildungsroman-roman leest, laat u de leerlingen de verschillende elementen van dit soort literatuur bijhouden en deze opnemen in een voorbeeldsjabloon, zoals hieronder. Laat de leerlingen het tafereel niet alleen uitbeelden, maar ook uitleggen hoe dit het kenmerk van de Bildungsroman-literatuur benadrukt. Het volgende voorbeeld is gemaakt voor de klassieke Bildungsroman-roman van Charles Dickens, Great Expectations , en volgt Pip's reis naar volwassenheid vanaf zijn bescheiden begin in de smidse.
Hoewel deze les voor meerdere leerjaren kan worden gebruikt, staan hieronder voorbeelden van de Common Core Standards voor de groepen 9-10.
ELA-Literacy.RL.9-10.3: Analyze how complex characters (e.g., those with multiple or conflicting motivations) develop over the course of a text, interact with other characters, and advance the plot or develop the theme
ELA-Literacy.SL.9-10.4: Present information, findings, and supporting evidence clearly, concisely, and logically such that listeners can follow the line of reasoning and the organization, development, substance, and style are appropriate to purpose, audience, and task
ELA-Literacy.RL.9-10.5: Analyze how an author’s choices concerning how to structure a text, order events within it (e.g., parallel plots), and manipulate time (e.g., pacing, flashbacks) create such effects as mystery, tension, or surprise
(Hiermee start u een gratis proefperiode van 2 weken - geen creditcard nodig)
Bildungsroman-verhalen kunnen leerlingen helpen het proces van opgroeien en volwassen worden te begrijpen, wat een normale ervaring is voor jonge mensen. Deze verhalen kunnen ook belangrijke morele en ethische lessen leren, en studenten aanmoedigen om na te denken over hun eigen persoonlijke groei en ontwikkeling.
Bildungsroman-verhalen onderzoeken vaak thema's die verband houden met identiteit, volwassen worden, onderwijs, sociale normen en verwachtingen, en verlies en verandering. Deze thema's staan centraal in de reis van de hoofdrolspeler naar volwassenheid en zelfontdekking. De hoofdrolspeler kan bijvoorbeeld moeite hebben om zijn eigen identiteit te definiëren en deze te verzoenen met maatschappelijke verwachtingen, of aanzienlijke verliezen of veranderingen ervaren die hem dwingen zich aan te passen en te groeien. Docenten kunnen leerlingen helpen deze thema's te identificeren en te analyseren door hen aan te moedigen verbanden te leggen met hun eigen ervaringen van groei en leren, grafische organisatoren en kleine groepsdiscussies te gebruiken om analyse en interpretatie te vergemakkelijken, gescaffolded analyse-activiteiten aan te bieden en verkenning van meerdere perspectieven en contexten. Door zich met deze thema's bezig te houden, kunnen studenten een beter begrip krijgen van het bildungsroman-genre en het complexe proces van opgroeien en volwassen worden.
Om onwillige lezers te betrekken bij bildungsroman-verhalen, kunnen docenten leerlingen een verhaal laten kiezen dat aansluit bij hun interesses, of multimediabronnen gebruiken, zoals verfilmingen of audioboeken. Discussies in kleine groepen, een veilige klasomgeving en formatieve beoordelingen kunnen deelname van alle studenten stimuleren. Praktische en creatieve activiteiten kunnen ook studenten aanspreken die moeite hebben met traditionele vormen van analyse. Deze strategieën creëren een inclusieve en boeiende leeromgeving die alle studenten ondersteunt bij hun verkenning van het bildungsroman-genre.