Tyger przez Williama Blake'a

„Tyger” to najczęściej nauczany wiersz Williama Blake'a. Jej powtarzalny styl i krótka długość sprawiają, że jest przystępna dla młodych czytelników, ale poruszany w niej temat wcale nie jest dziecinny. W „Tygrysie” Blake nie tylko bada współistnienie dobra i zła, ale także kwestionuje źródło ich istnienia, pytając, jak jeden twórca mógł stworzyć zarówno piękno, jak i przerażenie.

Wiersz rezonuje ze współczesnymi czytelnikami, ponieważ jego zasadnicze pytanie pozostaje bez odpowiedzi. Pytania typu „dlaczego dobrzy ludzie cierpią?” i „jak dobrzy ludzie mogą robić złe rzeczy?” oba wiążą się z założeniem wiersza. Chociaż „Tygrysa” można zrozumieć powierzchownie bez wcześniejszej wiedzy, zawiera on również potężne metafory oraz szereg aluzji religijnych i klasycznych, które mogą wzbogacić analizę i zainteresować zaawansowanych uczniów.

Słownictwo Wizualne

Wyświetl Aktywność

Metafory

Wyświetl Aktywność

Porównanie TWIST

Wyświetl Aktywność

Podstawowe pytania dotyczące „Tygrysa”

1. Jak wytłumaczyć obecność zła na świecie?
2. W jaki sposób Blake wykorzystuje obrazy, aby stworzyć ton i przekazać wiadomość?
3. W jaki sposób tygrys jest przedstawiany zarówno jako pozytywny, jak i negatywny? Co może to sugerować na temat świata przyrody?

Krótkie podsumowanie Tygera

Blake opublikował swój pierwszy tomik poezji, Pieśni niewinności , w 1789 roku. Wiersze dotyczyły lekkich tematów i celebrowanych obrazów duszpasterskiego szczęścia. Pięć lat później opublikował Songs of Experience , tomik wierszy odnoszący się do mrocznych aspektów życia. Opisał swoje wiersze jako twórcze sposoby adresowania „dwóch przeciwstawnych stanów ludzkiej duszy”. „The Tyger”, należący do Songs of Experience , często porównywany jest do „The Lamb”, swojego odpowiednika z Songs of Innocence . Podczas gdy „Baranek” ma proste, jasne przesłanie wiary i nadziei, „Tygrys” jest bardziej niepokojący i być może dlatego jest uważany za bardziej intrygujący z dwóch wierszy.

Blake w „Tygrysie” wykorzystuje zarówno tradycję chrześcijańską, jak i mitologię klasyczną. Uczniowie mogą skorzystać z odrobiny wiedzy na te tematy, aby lepiej zrozumieć wiersz. Według tradycji chrześcijańskiej Bóg stworzył wszechświat i umieścił aniołów na szczycie swojej hierarchii. Z szeregów aniołów Lucyfer zbuntował się przeciwko Bogu, zainicjował bitwę w niebiosach i ostatecznie zesłał się do piekła jako diabeł. W pewnym sensie Bóg stworzył szatana. Ta bitwa jest wspomniana w wierszu wiersza „kiedy gwiazdy rzuciły włócznie”. „Skrzydła”, które „ośmielają się” w szóstym wierszu również przywołują upadek Lucyfera wraz z możliwym połączeniem z grecką postacią Ikara. Obrazy ognia sugerują aluzję do mitu o Prometeuszu, a metafora kowala przywołuje historię Hefajstosa. Ze względu na swoje bogate aluzje , „Tygrys” dobrze łączy się z lekturami klasowymi Raju utraconego lub mitów o Ikarze, Prometeuszu i Hefajstosie.