Szkarłatna litera Nathaniela Hawthorne'a

Wykres Fabularny

Wyświetl Aktywność

Fizjonomia

Wyświetl Aktywność

Konflikt Literacki

Wyświetl Aktywność

Symbolizm

Wyświetl Aktywność

Słownictwo

Wyświetl Aktywność

Skandal!

Wyświetl Aktywność

Podstawowe pytania dotyczące szkarłatnej litery

1. Jak dobroć, zemsta i wina przejawiają się w fizjonomii postaci?
2. Jakie są ograniczenia i potencjalna destrukcyjność ludzkiego ducha w całej powieści?
3. Czy jakiś grzech jest „gorszy” niż inne grzechy?
4. Jak jeden błąd może zadecydować o człowieku na całe życie?

Podsumowanie szkarłatnej litery

Szkarłatna litera , napisana przez Nathaniela Hawthorne'a w 1850 roku, wyróżnia się na tle dzieł współczesnych. Podczas gdy autorzy transcendentalistyczni, tacy jak Emerson i Thoreau, badali możliwości natury ludzkiej i intuicji, Hawthorne badał ograniczenia i potencjalną destrukcyjność ludzkiego ducha, a nie jego możliwości. Powieść rozpoczyna się przedmową narratora, który mówi czytelnikowi, że pracując w Urzędzie Celnym w Salem w stanie Massachusetts, natknął się na dokumenty opowiadające o męce Hester Prynne w nowo osiedlonej purytańskiej kolonii w zatoce Massachusetts.

Hester jest sądzona za romans. Dowód? Jej trzymiesięczne dziecko, Pearl. Uważa się, że mąż Hester zaginął na morzu, odkąd opuścił Anglię dwa lata temu i od tamtej pory nie ma o nim wiadomości. Niemniej jednak technicznie nadal jest mężatką i tak czy inaczej nie jest ponownie zamężna z nikim innym. Dlatego w purytańskim mieście Boston Hester popełniła grzech ciężki. Na domiar złego odmawia podania imienia ojca dziecka, co jeszcze bardziej rozwściecza przywódców miasta. Jej karą jest to, że musi nosić szkarłatne „A” (za grzech cudzołóstwa) na piersi do końca życia. Jak na ironię, ponieważ Hester jest najlepszą krawcową w mieście, list, który uszyła, jest piękny, co sugeruje, że jej grzech może nie być tak brzydki, jak przedstawiają to purytanie.

Kiedy Hester stoi na szafocie, będąc skazana, widzi w tłumie mężczyznę, którego rozpoznaje, swojego dawno zaginionego męża. Nazywa się Roger Chillingworth i chce, żeby ukryła jego tożsamość przed innymi mieszkańcami miasta. Mówi, że go zawstydziła i chce zaplanować zemstę na mężczyźnie, który skradł serce jego żony. W międzyczasie lokalny pastor Arthur Dimmesdale, ukochany pastor miasta Boston, jest dręczony i chorowity. Jego sekrety zaczynają go zżerać: jest kochankiem Hester i ojcem Pearl. Chillingworth udaje lekarza i twierdzi, że chce zbliżyć się do ministra, aby pomóc mu wyzdrowieć. Chillingworth wkrótce zaczyna podejrzewać, że istnieją mroczne sekrety, które mogą mieć związek z romansem jego żony.

Pearl wyrasta na osobliwą młodą dziewczynę, która nie przestrzega sztywnych zasad i oczekiwań purytańskiego społeczeństwa, w którym się wychowała. Hester zaczyna się martwić, że jej grzech został ucieleśniony w Perle i że może być „nie z tego świata”. Mieszkańcy początkowo nie pochwalają zachowania Pearl i faktu, że Hester, grzesznica, wychowuje ją samotnie. Hester szyje i spokojnie zajmuje się swoimi sprawami, odizolowana od innych przez szkarłatne przypomnienie jej grzechu.

W końcu Hester, Dimmesdale i Pearl spotykają się w tajemnicy. Hester i Dimmesdale planują wspólną ucieczkę do Europy. Niestety Chillingworth odkrył ich związek i zarezerwował bilet na ten sam statek. Plan jest taki, żeby wyjechać za cztery dni, po wielkim kazaniu Dimmesdale'a w dniu wyborów. Zdrowie Dimmesdale'a się pogarsza, więc czas jest najważniejszy. Na zakończenie swojego kazania rozdziera koszulę, upadając i umierając. Plotka głosi, że nad jego sercem było „A”.

Chillingworth traci swoją ofiarę i umiera. Hester i Pearl przeprowadzają się do Europy, gdzie Pearl żyje z ogromnego spadku pozostawionego jej przez Chillingwortha. Hester wraca później do Bostonu, gdzie jej szkarłatna litera zyskała szacunek wśród kobiet ze społeczności. Dożywa swoich dni i zostaje pochowana w pobliżu Dimmesdale, zamykając w ten sposób krąg ich miłości i grzechu.

Kup Szkarłatną literę na Amazon