Słownictwo Judaizmu

Rozpoczęcie jednostki lub lekcji z kluczowym słownictwem, które uczniowie zobaczą w swoich lekturach lub prezentacjach, pomaga w ogólnym zrozumieniu i zachowaniu. W ramach tej aktywności uczniowie utworzą storyboard, który definiuje i ilustruje kluczowe słownictwo związane z nauką judaizmu. Stworzą mapę pająków zawierającą 3-5 terminów według uznania nauczyciela. Każda komórka będzie zawierać termin, definicję i ilustrację przedstawiającą znaczenie. Kiedy uczniowie definiują i ilustrują każdy termin, opanowują jego zastosowanie i zachowują go jako część swojego leksykonu.

Słownictwo dla judaizmu

Arka Przymierza: skrzynia zawierająca Dziesięć Przykazań, napisane na kamiennych tablicach, które Hebrajczycy nosili ze sobą podczas wędrówki po ucieczce z Egiptu.

przymierze: umowa lub obietnica.

potomek: córka lub syn, wnuczka lub wnuk i tak dalej.

Diaspora: społeczności Żydów żyjących poza ich starożytną ojczyzną.

Exodus: ucieczka Hebrajczyków z niewoli egipskiej.

gojowski: nieżydowski.

menora: Menora to świecznik, który jest symbolem judaizmu i jest używany w kulcie żydowskim, zwłaszcza jeden z ośmioma gałęziami i centralnym świecznikiem używanym w Chanuce. Menora jest opisana w Biblii jako siedmiolampowy starożytny hebrajski świecznik wykonany z czystego złota i używany w przybytku założonym przez Mojżesza, a później w Świątyni w Jerozolimie. Codziennie palono świeżą oliwę z oliwek. Mówi się, że symbolizuje gorejący krzew, przez który Bóg przemawiał do Mojżesza.

mezuza: pergamin z napisami religijnymi i przymocowany w futerale do odrzwi domu żydowskiego na znak wiary.

micwa:Micwa jest przykazaniem lub przykazaniem, a także dobrym uczynkiem dokonanym z obowiązku religijnego. Te dobre uczynki mają na celu pomoc bliźniemu oraz szerzenie pokoju i życzliwości. Przykładem micwy jest odwiedzanie chorych lub starszych.

monoteizm: wiara, że istnieje tylko jeden Bóg.

plaga: straszna katastrofa dotykająca wielu ludzi i uważana za zesłaną przez Boga jako kara.

prorok: osoba, która przemawia lub tłumaczy w imieniu Boga innym ludziom.

rabin: nauczyciel religii, który studiuje i uczy innych o prawie żydowskim.

Szabat: Siódmy dzień tygodnia, który należy wykorzystać na odpoczynek i oddawanie czci, zgodnie z jednym z Dziesięciu Przykazań.

ofiara: dar zwierzęcia na rzeź jako sposób na uczczenie bogów.

synagoga: miejsce kultu żydowskiego.

Talmud: tekst ukończony około 600 roku n.e., będący zbiorem ustnych nauk, debat i komentarzy na temat interpretacji Biblii hebrajskiej i prawa żydowskiego.

Dziesięć Przykazań: Dziesięć praw, o których mówi się, że zostały dane Mojżeszowi przez Boga.

Tora: Pierwsze pięć ksiąg Biblii hebrajskiej, które opowiadają o początkach judaizmu. (Są to również pierwsze pięć ksiąg chrześcijańskiego Starego Testamentu)

yarmulke lub Jarmułka: Głowa pokrycie lub jarmułka, że jest oznaką szacunku dla Boga. Ortodoksyjni żydowscy mężczyźni zawsze zakrywają głowę, nosząc jedną, podczas gdy liberalni lub reformowani Żydzi postrzegają nakrycie głowy jako opcjonalne. Hebrajskim słowem jest jarmułka, a w jidysz jarmułka.