Motywy, symbole i motywy Aktywność uczniowska dla tysiąca wspaniałych słońc

Motywy, symbole i motywy ożywają, gdy używasz storyboardu. W ramach tego ćwiczenia uczniowie będą identyfikować tematy i symbole z powieści, a także wspierać swoje wybory dzięki szczegółom z tekstu.

Tematy, których należy szukać i omawiać

Prawa kobiet

Głównym tematem powieści "Tysiąc cudnych słońc" są prawa kobiet, szczególnie pod rządami talibów. Mariam i Laila dorastają podczas reżimów, które nie są uciążliwe. Chociaż rodzina ojca Mariam popycha ją do małżeństwa z Rasheedem, ostatecznie jest to jej wybór, aby zgodzić się na jego ślub. W czasach reżimu radzieckiego Laila może chodzić do szkoły, a jej ojciec chce, aby małżeństwo trwało do końca życia. Wraz z przybyciem talibów wszystko to zostaje zabrane. Kobiety powinny nosić burki, być eskortowane przez członków rodziny męskiej i być posłuszne zasadom i przepisom reżimu. Laila i Mariam cierpią z rąk Raszheda, ponieważ zgodnie z prawem otrzymuje on całą władzę nad kobietami i dziećmi. Niesprawiedliwe traktowanie kobiet jest przerażające i brutalne, a uosobieniem jest egzekucja Mariam na stadionie.

Nadzieja

Nadzieja każe Mariam szukać ojca Jalila, mając nadzieję, że zostanie objęta rodziną ze swoimi żonami i przyrodnim rodzeństwem. Nadzieja jest również tym, co Nana straciła, gdy patrzyła, jak jej córka odchodzi od niej, aby zamiast tego szukać ojca. Nadzieja każe Mariam próbować sprawić, by jej małżeństwo działało, ale ostatecznie ginie, gdy odkrywa, że ​​nie może mieć dzieci. Nadzieja podtrzymuje ducha Laili, zwłaszcza gdy dowiaduje się, że Tariq i jego rodzina muszą opuścić Afganistan. Laila ma nadzieję, że ujrzy Tariqa, gdy Rasheed wynajmie mężczyznę, by powiedział Laili, że Tariq nie żyje; to utrata nadziei każe jej zgodzić się na małżeństwo z Rasheedem. Hope wraca do Mariam, gdy rozwija więź z Azizą, a potem z Lailą. I podczas gdy Mariam traci wolność, biorąc upadek za morderstwo Raszheda, jej nadzieja podąża za Lailą i jej dziećmi, aby mogły zacząć nowe życie razem, wolne od oskarżenia i ostatecznie uwolnione od Raszheda.

Znaczenie poświęcenia

Wiele postaci poświęca się sobie nawzajem w całej powieści. Pierwsza ofiara Laili przychodzi, kiedy nie poślubia Tariqa i ucieka z rodziną, ponieważ wie, że nie może opuścić Babi. Jej druga ofiara przychodzi, kiedy dowiaduje się, że Tariq jest "martwa", ale wie, że jest w ciąży i dlatego jest w niebezpieczeństwie: zgadza się wyjść za Rasheeda, by chronić swoje dziecko. Mariam poświęca swoją wolność, aby Laila, Tariq, Aziza i Zalmai mogły uciec do lepszego życia, oddając się sprawie morderstwa Rasheeda. To właśnie ta ostateczna ofiara pozostawia głębokie wrażenie w duszy Laili, która wraca do Herata, aby lepiej zrozumieć życie Mariam i używa jej dziedzictwa, aby pomóc sierocińcowi w Kabulu.

Znaczenie rodziny

Rodzina staje się czymś, co nie jest zdefiniowane przez krew w całej powieści. Jalil jest rodziną, ale zasadniczo odrzuca Mariam. Mariana Nana, która przez całe dzieciństwo była tak nieżyczliwa dla Mariam, czuje się tak zdradzona swoją krwią, że zwala się z rozpaczy. Podczas gdy Rasheed jest mężem Mariam, jego przemoc i odrzucenie z powodu braku zdolności do noszenia dziecka sprawiają, że jest on ciemiężcą. Mariam ostatecznie znajduje swoją rodzinę u Laili, Aziza i Zalmai. Mariam i Laila tworzą siostrzaną więź, która staje się drugą matką dla Aziza i Zalmai. To właśnie to oddanie prowadzi Mariam do dokonania wyboru, aby zgłosić się do morderstwa Rasheeda, aby Laila i dzieci mogły żyć w wolności.

Motywy, obrazy i symbole

Kabul

Ważnym symbolem w powieści A Thousand Splendid Suns jest miasto Kabul. Tytuł powieści oparty jest na XVII-wiecznym wierszu Saiba Tabrizi " Kabul ". W wierszach 15-16 Tabrizi pisze: "Nie można policzyć księżyców migoczących na jej dachach / I tysiąc wspaniałych słońc, które kryją się za nią mury. "Jego wiersz to pieśń miłosna do miasta Kabul, do tego samego miasta, w którym Laila i Mariam tworzą swoją więź, oraz do miasta, które, gdy spustoszone wojną, wycofuje Lailę z powrotem, aby pomóc odbudować. Jest siedzibą horroru z talibami, ale później staje się symbolem nadziei na nowy początek Afganistanu.

Pinokio

Ważnym powtarzającym się symbolem jest Pinokio . Na swoje 15 urodziny Mariam dokładnie przemyślała to, czego chce od Jalil, i postanawia, że ​​chce, by zabrał ją na nowy film Pinokio , który właśnie zaczął grać w swoich teatrach. Opowiedział całą historię filmu, a jego słowa sprawiły, że bardzo chciała ją zobaczyć osobiście. To pragnienie zmienia atmosferę między nimi, gdy Mariam uświadamia sobie, że jego cotygodniowe wizyty są jedynymi, jakie kiedykolwiek miała od niego jako ojca. Wiele lat później Jalil czeka na zewnątrz domu Mariam w Kabulu, ale nie chce go zobaczyć. Laila później otrzymuje to, co próbował dać Mariamowi od syna mułły Faizullaha: pudełko z listem przeprosin, pieniędzmi i kopią filmu Pinokio .

Herbata chai

Innym ważnym symbolem w powieści jest herbata Chai. Mariam zaczyna widzieć Lailę w nowym świetle, kiedy interweniuje podczas bicia Mariam przez Raszheda. W końcu zaczyna wiązać się z Azizą, która trzyma się mocno jej palca. Pewnej nocy Mariam przyznaje, że nikt przed nią nie stanął przed tym, co zrobiła dla niej Laila. Ich nowo zawarty rozejm powoduje, że Laila prosi Mariam, aby wyszła z nią na zewnątrz, aby wypić filiżankę chai na podwórku. Podczas gdy Mariam upiera się, że ma obowiązki, więc nie może zostać na dłużej, jeden kubek zmienia się w trzy, dopóki Rasheed nie krzyczy do Laili, że płacze Aziza, a obie kobiety wymieniają pozorne spojrzenia. Nie byli już dłużej wrogami.

Buddowie Bamiyan

Kolejnym symbolem są Buddowie Bamiyan, których Babi zabiera Laili i Tariqowi do zobaczenia. Buddowie byli niegdyś częścią kwitnącego ośrodka buddyjskiego aż do IX wieku. Są wyryte w zboczu góry i mają tysiące jaskiń za nimi, w samej górze. Tutaj Laila widzi miłość, jaką Babi ma dla Mammy, pomimo jej samolubstwa i gniewu na Babi za brak "przekonań". Babi myśli o przeprowadzce do Ameryki i upewnieniu się, że Laila nadal ma dobre wykształcenie, ale wie, że nigdy nie opuści Mammy, a Mammy nigdy nie opuści Kabulu. Buddowie zostali zniszczeni przez talibów w 2001 roku.