Het Huis op Mango Street van Sandra Cisneros

Plot Diagram

Activiteit Bekijken

Overzicht van Letters

Activiteit Bekijken

Karakter Evolutie

Activiteit Bekijken

Thema's

Activiteit Bekijken

Omgeving

Activiteit Bekijken

Perspectief

Activiteit Bekijken

Figuratieve Taal

Activiteit Bekijken

The House on Mango Street Samenvatting

The House on Mango Street is een boek met vierenveertig vignetten die laten zien hoe het leven is voor een klein meisje dat opgroeit. Doorheen de roman leert Esperanza Cordero, de verteller en het centrale personage, om te gaan met de tradities en stereotypen van het opgroeien als Hispanic.

Esperanza laat ons eerst kennismaken met de plaatsen waar ze heeft gewoond, geen van hen voldoet aan haar normen en alles wat haar ouders als "tijdelijk" beschouwden. Als haar familie eindelijk verhuist naar een huis (in plaats van alleen een appartement) dat ze hun eigen huis kunnen noemen, is Esperanza opnieuw teleurgesteld; het is niet het chique huis, met een mooie tuin en grote ramen die ze altijd al wilde hebben.

Vervolgens stelt ze haar familie voor, die bestaat uit haar moeder, vader, twee broers en haar jongere zus, Nenny (voor wie ze zich verantwoordelijk voelt). Ze vertelt hoe ze graag vrienden zou willen hebben, maar heeft er geen. Ze gaat ook heel gedetailleerd in op hoe weinig ze van haar naam houdt, omdat ze vindt dat het haar slecht heeft gemaakt voor het leven. Hoewel de naam Esperanza in het Engels hoop betekent, betekent het in het Spaans verdriet en wachten. Deze uitleg bereidt de lezer voor op wat er door het grootste deel van het boek zal komen: het verhaal van een meisje dat over het algemeen ongelukkig is en altijd lijkt te wachten op de betere dingen die komen gaan.

Esperanza stelt haar buren voor. Het zijn mensen van alle rangen en standen: gekke kattenvrouwen, dagdromende tieners, criminelen, opgewonden kleine meisjes en meer. Esperanza, tussen het beschrijven van de mensen die haar omringen, vertelt haar moraal en overtuigingen. Ze denkt dat mensen die bij haar in de buurt komen meestal bang zijn (door te suggereren dat de bewoners getto lijken, of gevaarlijk omdat ze arm en niet blank zijn) en dat van Spaanse meisjes wordt verwacht dat ze voor hun gezin zorgen. Ze suggereert ook dat Spaanse vaders hardhandig zijn en dat kinderen (vooral meisjes) bang voor ze zijn.

Er is een vignet over schoenen, waarin Esperanza, haar zus en de twee meisjes die hiernaast zijn komen wonen een paar mooie schoenen met hoge hakken kopen. Het zijn erg volwassen schoenen. We kunnen een glimp opvangen van hoeveel Esperanza wil opgroeien, maar nadat ze worden benaderd door een zwerver die hen een dollar aanbiedt om hen te kussen, zijn zij en de anderen niet boos als de schoenen worden weggegooid. Hier ziet de lezer Esperanza's ongelijksoortige en gecompliceerde gevoelens over volwassen worden; ze wil heel graag opgroeien en wegkomen van haar leven in Mango Street, maar ze wordt ook bang door de gedachte eraan.

In het vignet “Hips” krijgt de lezer heel duidelijk een glimp van beide kanten te zien. Esperanza ontwikkelt plotseling een vrouwelijk lichaam, maar ze speelt nog steeds dubbelnederlands met haar vrienden en reciteert kinderachtige rijmpjes. Direct daarna volgt een uitleg over hoe ze aan haar eerste baan komt. Ze wordt gedwongen tot een kus door een oude man op het werk. Ze is er niet blij mee en het is niet de laatste keer dat een mannelijk personage haar aanvalt. Een terugkerend thema is hoe jongens en mannen volgens haar geen respect hebben voor meisjes en vrouwen.

Ze beschrijft het overlijden van enkele familieleden. Met hen kunnen we Esperanza's verdriet en schuldgevoel zien. Ze lijkt veel om mensen te geven, ondanks het feit dat ze een zeer 'tiener', oppervlakkig beeld van hen heeft. We leren ook dat ze in waarzeggers gelooft. Nadat haar tante Lupe sterft, kort nadat ze Esperanza heeft verteld dat ze moet blijven schrijven, gaat Esperanza haar fortuin laten vertellen.

De lezer maakt kennis met meer personages, die elk een beeld schetsen van Esperanza's gevoelens door middel van haar reacties op hun situaties. Haar moeder is verdrietig dat ze geen schilder is geworden, en we zien Esperanza's inspiratie om te slagen. We ontmoeten een buurvrouw die wordt geslagen door haar man, en Esperanza zegt dat ze niet achterover zal leunen en wachten tot er een bal en ketting om haar nek wordt gedaan.

Het einde van het boek brengt Esperanza's verhaal rond: ze denkt weer aan zichzelf als een lelijke dochter die verlangt naar meer in haar leven. Ze zegt echter wel: "Ik ben mijn eigen stille oorlog begonnen", waarmee ze aangeeft dat ze van plan is de dingen te veranderen die ze niet accepteert, zoals zich ontoereikend voelen, als "slechts een inferieur meisje" worden beschouwd en leven zoals mannen dat van haar verwachten. Ze besluit dat ze een huis zal hebben dat helemaal van haar is, niet dat van haar vader of iemand anders. Ze zal iets hebben om haar eigen te noemen.

Essentiële vragen voor The House on Mango Street

1. Wat zijn de effecten van stereotypen? (Omdat ze betrekking hebben op een buurt/een individu)
2. Hoe vormen en vormen de meningen van andere mensen ons?