Celverdeling

Fasen van Mitose

Activiteit Bekijken

Woordenschat

Activiteit Bekijken

Discussie Starter

Activiteit Bekijken

Stadia van Meiose

Activiteit Bekijken

Celdeling Achtergrondinformatie

Een van de meest fascinerende dingen aan cellen is hun vermogen om meer van zichzelf te maken. Celdeling is een proces waarbij een oudercel zich in twee (of meer) dochtercellen verdeelt. Eukaryote is een groep organismen waarvan de cellen een kern en andere organellen hebben die zijn ingesloten in membranen. De kern van de eukaryotische cel bevat genetische informatie die wordt gedragen door deoxyribonucleïnezuur (DNA) -moleculen. Met uitzondering van identieke tweelingen is ieders DNA anders. De DNA-moleculen vormen zich in grote draden die chromosomen worden genoemd. Het menselijk lichaam heeft 46 chromosomen, die 23 paren vormen. Genen zijn korte stukjes DNA en zijn codes voor bepaalde eiwitten die instructies geven voor de volgorde waarin aminozuren met elkaar zijn verbonden.

mitosis

Mitosis is een proces waarbij een oudercel deelt om twee genetisch identieke dochtercellen te produceren. Het grootste deel van de celdeling die in het lichaam optreedt, houdt dit proces in. Mitotische celdeling resulteert in een verhoogd aantal cellen. Door dit verhoogde aantal cellen kan een organisme groeien en groter worden. Een babymens heeft minder cellen dan een volwassen mens en deze toename komt van mitose. Mitosis kan ook cellen produceren die kunnen worden gebruikt om dode cellen te vervangen, waardoor levende dingen zichzelf gedurende lange tijd kunnen handhaven.

Het proces begint met een oudercel. De cel maakt eerst kopieën van zijn DNA en de kopieën zijn verbonden. Deze verbonden exemplaren worden zusterchromiden genoemd. In dierlijke cellen moet de cel ook een kopie maken van een organel dat betrokken is bij mitose, bekend als een centrosoom.

Er zijn verschillende fasen van celdeling. Tijdens de profase condenseren chromosomen. Spilvezels beginnen zich te vormen en zullen worden gebruikt om chromosomen te verplaatsen en te organiseren tijdens de celdeling. De volgende fase staat bekend als de prometafase . In deze fase begint de nucleaire envelop uiteen te vallen. De chromosomen zijn gecondenseerd en zijn nu zeer strak verpakt. Sommige van de spilvezels beginnen zich te hechten aan de chromosomen. Wanneer de spilvezels de chromosomen hebben gevangen, worden de chromosomen in het midden van de cel opgesteld op een punt dat bekend staat als de metafaseplaat. Deze fase staat bekend als de metafase .

Na de metafase beweegt de cel de anafase in . In deze fase worden de zusterchromatiden van elkaar naar tegenovergestelde uiteinden getrokken, waardoor de cel langer wordt. Hierna volgt de telofase , waar de cel bijna klaar is met delen. De spilvezels worden afgebroken en er worden twee nieuwe kernen gevormd. De chromosomen beginnen terug te keren naar hun ongecondenseerde vorm. De laatste fase van de celsplitsing, bekend als cytokinese, kan overlappen met de anafase of telofase. Hier splitst het cytoplasma zich om twee nieuwe cellen te vormen. Het midden van de cel is samengeknepen. De inkeping van het oppervlak van de cel waar het knijpen optreedt, staat bekend als de splitsingsgroef. Deze nieuwe cellen kunnen vervolgens opnieuw delen, waardoor nog meer cellen worden gemaakt.

Meiosis

Mitosis produceert cellen waarmee we oude, versleten cellen kunnen laten groeien en vervangen. Meiose is daarentegen het proces waarbij gameten (geslachtscellen) worden gemaakt. Meiosis produceert dochtercellen die niet genetisch identiek zijn aan de oudercel.

Voordat meiose optreedt, maken de chromosomen kopieën van zichzelf. In de profase I beginnen de chromosomen te condenseren. In tegenstelling tot de profase in mitose, paren de chromosomen zich aan hun homologe partner. De homologe chromosomen wisselen vervolgens delen uit tijdens een fase die bekend staat als "oversteken". Dit creëert nieuwe chromosomen met unieke allelen. Aan het einde van profase I begint de nucleaire envelop uiteen te vallen. De volgende fase van meiose is metafase I , waarbij de chromosoomparen op één lijn liggen met de metafaseplaat. Ze worden op hun plaats gebracht door de spilvezels.

Vervolgens worden tijdens anafase I de homologe paren uit elkaar getrokken naar verschillende einden van de cellen door de spilvezels. De zusterchromatiden blijven bij elkaar, wat anders is dan de mitotische anafase. Na de anafase I is telofase I. De twee nieuw vormende cellen zijn haploïde, wat betekent dat ze de helft van de chromosomen van de oudercel bevatten. De kernen beginnen zich te hervormen. Cytokinese treedt op en de twee cellen splitsen en scheiden. De cellen gaan vervolgens naar het tweede deel van meiose. De twee dochtercellen hebben één chromosoom van elk homoloog paar. Je kunt het tweede deel van meiose beschouwen als mitose van een haploïde cel.

In profase II condenseren de chromosomen en beginnen zich spilvezels te vormen. Tijdens metafase II hechten de spilvezels aan de chromosomen. De chromosomen zijn opgesteld langs het midden van de cel op een punt dat bekend staat als de metafaseplaat. Vervolgens worden tijdens anafase II de zusterchromatiden uit elkaar getrokken naar tegenovergestelde uiteinden van de cel en verlengt de cel. In telofase II worden nucleaire membranen gevormd en worden de chromosomen minder strak verpakt. Een proces dat bekend staat als cytokinese scheidt vervolgens de cellen. Dit proces creëert vier haploïde dochtercellen uit één oudercel.

Wanneer een zaadcel en eicel samen de lont ontmoeten, wordt dit bevruchting genoemd. De twee cellen vormen een zygoot, die 46 chromosomen (23 paren) heeft, 23 chromosomen komen uit de zaadcel en 23 komen uit de eicel. Een zygoot heeft hetzelfde aantal chromosomen als de andere lichaamscellen.

Essentiële vragen voor celdeling

1. Hoe delen cellen zich?
2. Hoe wordt nieuw leven gemaakt?
3. Waarin verschillen de dochtercellen van de oudercellen?

Andere ideeën voor celdelingsactiviteiten

1. Studenten maken een T-grafiek om mitose en meiose te vergelijken.
2. Studenten onderzoeken en produceren een poster over hoe celdeling in plantencellen anders is dan dierlijke cellen.

Veelgestelde vragen over celdeling

Kan Storyboard That worden gebruikt om celdeling beter te begrijpen?

Ja, Storyboard That kan een geweldige bron zijn om de complexe processen van mitose en meiose visueel te illustreren en te begrijpen. Studenten kunnen het platform gebruiken om een reeks afbeeldingen te maken die elk stadium van celdeling weergeven, wat een duidelijke en boeiende leerervaring oplevert.

Wat zijn enkele van de activiteiten die leerlingen kunnen doen om celdeling beter te begrijpen?

Om de celdeling beter te begrijpen, kunnen leerlingen een T-kaart maken om mitose en meiose te vergelijken. Ze kunnen ook onderzoeken en een poster maken over hoe celdeling in plantencellen verschilt van dierlijke cellen.

Hoe kan het onderwerp celdeling worden opgenomen in een lesplan?

Het onderwerp celdeling kan door middel van verschillende activiteiten en discussies in een lesplan worden opgenomen. Studenten kunnen praktische experimenten uitvoeren, zoals het observeren van celdeling onder een microscoop of het maken van modellen om de stadia van mitose en meiose weer te geven. Bovendien kunnen interactieve simulaties en online bronnen worden gebruikt om het begrip te vergroten en visuele representaties van de processen te bieden.