Taal die betekenissen overbrengt die fantasierijk worden geïnterpreteerd in plaats van letterlijk
Figuurlijke taal is een literair apparaat dat wordt gebruikt om betekenislagen te creëren waartoe de lezer toegang heeft via de zintuigen, symboliek en geluidsapparatuur. Het brengt de lezer dieper in het thema van het werk, zonder dat de auteur het thema expliciet voor de lezer hoeft uit te leggen. Het is een manier voor de lezer om de woorden van alledaagse spraak in te voeren met hun verstand en emoties, in plaats van simpelweg een verhaal of gedicht te begrijpen. Het moedigt de lezer aan om echte connecties te maken met personages, plot en de diepere boodschap van een werk dat een meer gedenkwaardige ervaring voor hen creëert. Bij het onderzoeken van literaire werken kan het nuttig zijn om definities en meer dan één literatuurvoorbeeld te onderzoeken. Figuurlijke taalvoorbeelden en definities helpen ook om te begrijpen hoe ze een bepaald literair werk verbeteren, terwijl andere voorbeelden van stijlfiguren fictieschrijvers kunnen helpen nieuwe inzichten aan hun schrijven toe te voegen.
(Hiermee start u een gratis proefperiode van 2 weken - geen creditcard nodig)
Lees hieronder meer over elk type:
Een vergelijking is een vergelijking tussen twee ongelijke dingen met de woorden "zoals" of "zoals". Het is een manier om een verband te leggen tussen twee ideeën of dingen en een dieper niveau van betekenis voor de lezer te creëren. Bekend om zijn gebruik van vergelijkingen in The Tragedy of Romeo and Juliet , gebruikt William Shakespeare een vergelijking om Romeo's verbazing over Julia's schoonheid te beschrijven: “O, ze leert de fakkels helder te branden! / Haar schoonheid hangt aan de wang van de nacht, / Als een rijk juweel in het oor van een Ethiopiër.” In deze gelijkenis begint Romeo met het motief van licht versus duisternis, waar Juliet altijd een stralend licht is en alles om haar heen donker wordt.
Vergelijkingen worden ook vaak gebruikt in romans voor jongere lezers. In Esperanza Rising stelt de auteur bijvoorbeeld dat alles in Esperanza's leven in orde was, als poppen op een rij. Dit geeft de lezer een beeld waarop hij kan putten, dat wanneer dingen in lijn en dichtbij zijn, ze in orde zijn.
In tegenstelling tot vergelijkingen, vergelijken metaforen twee ongelijke dingen of ideeën zonder het gebruik van "zoals" of "zoals"; de verbinding tussen de twee is meer geïmpliceerd dan expliciet uitgedrukt door de auteur. Het doel van een metafoor is om een diepere verbinding en een andere betekenislaag tot stand te brengen met een personage, de plot of het thema. Een eenvoudige metafoor is te vinden in " The Raven " van Edgar Allan Poe, wanneer de verteller opmerkt: "En elke afzonderlijke stervende sintel wrocht zijn geest op de vloer", verwijzend naar de stervende sintels van het vuur die in geesten veranderen, net zoals de geest van de herinnering Lenore, die hem binnenkort zal bezoeken.
Metaforen worden ook vaak gebruikt in romans voor jongere lezers. In Fish in a Tree gebruikt de auteur bijvoorbeeld de metafoor of een pion die een koningin wordt bij schaken, wanneer hij de lezers vertelt niet op te geven en dat iedereen een leider kan zijn.
Een uitgebreide metafoor is complexer dan een eenvoudige metafoor, in die zin dat deze doorgaans door het hele werk heen wordt uitgedrukt. Emily Dickinson staat bekend om het gebruik van uitgebreide metaforen, zoals in haar gedicht " Because I Could Not Stop for Death ", waarin een reis met de Dood in persoon wordt gebruikt om de typische reis van het leven van de kindertijd naar de onvermijdelijke dood te weerspiegelen. Uitgebreide metaforen worden soms ook allegorieën genoemd, hoewel allegorieën vaak worden gebruikt bij grotere werken en novellen, zoals Animal Farm van George Orwell.
Personificatie is het toekennen van menselijke kenmerken aan niet-menselijke dingen zoals een levenloos object, dier of abstract idee. Personificatie wordt gebruikt om een complexer concept te vereenvoudigen, humor te geven of een ingewikkelder idee of situatie duidelijker te bekijken. Het wordt meestal gebruikt in poëzie om een beeld te creëren of om een stemming te creëren. Robert Frost gebruikt personificatie in zijn gedicht " Stopping By Woods on a Snowy Evening " wanneer hij het paard menselijke eigenschappen geeft: "Hij geeft zijn tuigbellen een shake / To ask if there is some error." Paarden stellen geen vragen, maar de verwarring van het paard lijkt een afspiegeling te zijn van de verwarring en onwil van de verteller om in beweging te blijven.
Personificatie is ook een leuke en interessante manier om humor toe te voegen aan romans voor lezers in de basisschoolleeftijd. In When You Trap a Tiger , in plaats van simpelweg te zeggen dat de vloerplanken kraakten, laat de auteur Lily hen smeken om stil te zijn terwijl ze onder haar voeten janken.
Symboliek gebruikt objecten, karakters en motieven om een patroon van diepere betekenis te creëren dat opvalt in de geest van de lezer. Het gebruikt meestal iets fysieks om een breder, abstracter idee weer te geven. Symbolen verlichten typisch de diepere boodschap of het thema in een werk, en soms hebben ze toegang tot gemeenschappelijke archetypen om een universeel begrip van hun betekenis te creëren. In " The Scarlet Ibis " van James Hurst vertegenwoordigt de ibis zelf het kleine broertje Doodle: een lange weg gereisd naar een plek waar hij niet thuishoort, verlengde nek, kromme benen en een rode tint die een zwakte suggereert die niet kan worden overwinnen.
Boeken die in de lagere en middelbare school worden onderwezen, bevatten vaak symboliek, waardoor studenten al vroeg dieper nadenken. RJ Palacio gebruikt veel symboliek in haar boek Wonder. Een voorbeeld van symboliek is het masker; Auggie gebruikt maskers om zijn gezicht te bedekken, zowel zijn gevoelens als zichzelf verhullend.
De letterlijke betekenis van overdrijving is: "Een overduidelijke overdrijving of overdrijving om een punt te maken". Het is niet bedoeld om serieus te worden genomen, en onthult meestal een diepere betekenis wanneer het wordt onderzocht. Hyperbolen komen het vaakst voor in poëzie, maar ze komen ook voor in gewone clichés of gezegden. Hyperbolische uitdrukkingen gaan weg van de letterlijke betekenis van uitspraken en nemen meer abstracte ideeën en taal op. Bijvoorbeeld: "Het schot dat over de hele wereld wordt gehoord" is een uitdrukking die wordt gebruikt om het eerste schot te beschrijven dat door de Britse soldaten werd afgevuurd op ongewapende koloniale burgers die de Revolutionaire Oorlog begonnen. Hoewel het daadwerkelijke schot niet over de hele wereld werd gehoord, veranderden de implicaties van dat schot de wereldgeschiedenis.
Macbeth voelt ook dat hij nooit zal worden gereinigd van zijn moorddadige daad van het doden van koning Duncan in William Shakespeare's The Tragedy of Macbeth. Macbeth klaagt: 'Was de oceaan van Neptunus dit bloed / Schoon van mijn hand? Nee. Dit is mijn hand liever / De vele zeeën incarnadine, de groene rood markerend. In deze scène kunnen zelfs de oceanen de handen van Macbeth niet van het bloed van koning Duncan wassen.
Beeldspraak heeft toegang tot alle zintuigen van de lezer om krachtige mentale ervaringen en een duidelijker beeld van personages en gebeurtenissen te creëren, evenals emotionele reacties op die gebeurtenissen. Beeldmateriaal gebruikt beschrijvingen van zicht, geluid, smaak, aanraking en geur om een lezer te informeren over stemming, toon en thema. Beeldmateriaal wordt vaak gecreëerd door anderen, waaronder metaforen, vergelijkingen, onomatopee, symboliek en personificatie. Beeldspraak is ook erg belangrijk in poëzie. In het boek Poet X laat de auteur de lezer bijvoorbeeld zien hoe sympathiek Xiomara is voor haar moeder door de lezer te laten zien waaruit de lange dagen van haar moeder bestaan.
Een oxymoron combineert twee tegenstrijdige woorden of ideeën in één zin om een idee of een problematisch verband voor de lezer te benadrukken. In poëzie worden oxymorons gebruikt voor een meer artistiek effect, om krachtige tegenstrijdige beelden in de geest van de lezer te creëren. Shakespeare stond bekend om dergelijke tegenstrijdigheden, vooral in zijn toneelstuk The Tragedy of Romeo and Juliet. Enkele van zijn beroemdste oxymorons uit het stuk vinden plaats wanneer Juliet aanvankelijk gelooft dat Romeo een koelbloedige moordenaar is, maar ook niet kan geloven dat zo'n mooi iemand zo'n lelijke daad kan begaan. Ze roept: “Mooie tiran! Duivels engelachtig! / Duivengevederde raaf, wolvenverscheurend lam! / Verachte substantie van goddelijkste show / Precies het tegenovergestelde van wat je terecht lijkt.
Oxymorons zijn eenvoudigere versies van paradoxen.
Een paradox is een bewering die twee ogenschijnlijk tegenstrijdige ideeën bevat, maar toch waar is. Het is een sterkere versie van een oxymoron omdat het de lezer ertoe aanzet om beide kanten van een waarheid tegelijkertijd te zien. George Orwell gebruikt paradoxen in zijn roman 1984 , met de mantra's van Big Brother: "War is Peace"; "Vrijheid is slavernij"; "Onwetendheid is kracht." Hoewel deze in de huidige wereld misschien niet logisch zijn, handhaaft oorlog in Oceanië de status quo; degenen die de partijlijn volgen, worden met rust gelaten, en degenen die niet al te veel weten, hebben geen last van het zien van alle tegenstellingen om hen heen.
Onomatopeeën zijn woorden die klanken in de gesproken taal nabootsen. Onomatopee's worden voornamelijk gebruikt in poëzie en worden vaak gebruikt om beelden, symboliek of herhaling te creëren, die vaak verwijzen naar het thema of de boodschap van het gedicht. Edgar Allan Poe gebruikt onomatopee om een sfeer van inhoud en vervolgens terreur te creëren in zijn gedicht " The Bells ", die steeds dreigender wordt naarmate de dood dichterbij komt:
"Hoor de luide alarmbellen,
Brutale bellen!
Wat een verhaal van terreur, nu, vertelt hun turbulentie!
In het geschrokken oor van de nacht
Wat schreeuwen ze het uit van angst!
Te veel geschokt om te spreken,
Ze kunnen alleen maar gillen, gillen,
Uit de toon…
Wat rinkelen, botsen en brullen ze!”
Onomatopee wordt vaak gebruikt om de gevoelens en gedachten van een personage weer te geven. Mia's gevoelens borrelen in haar op als een fles frisdrank in Mango-Shaped Space. De auteur laat de lezer zien hoe het voelt om naar de oppervlakte te komen door woorden te gebruiken die kunnen worden gebruikt om een fles frisdrank te beschrijven die borrelt en op het punt staat te barsten.
Een apostrof, in figuurlijke taal, is het directe adres van een afwezige persoon, object of abstract idee. Een apostrof wordt vaak gebruikt om een gedicht te beginnen om het primaire onderwerp of de stemming vast te stellen. Het is ook een manier voor de auteur om personificatie te gebruiken om een complex idee te verduidelijken, of om een personage in het werk te brengen. Een van de meest bekende voorbeelden van apostrof is in Shakespeare's The Tragedy of Macbeth , waar Macbeth's dolk tot leven komt en zijn eigen geweten verpersoonlijkt terwijl hij zich voorbereidt om koning Duncan te doden. Macbeth, zowel doodsbang als gebiologeerd, zegt: “Is dit een dolk die ik voor me zie / De dolk naar mijn hand gericht? Kom, laat me je vastgrijpen! / Ik heb je niet, en toch zie ik je nog steeds.
Het identificeren van figuurlijk taalgebruik is een belangrijke vaardigheid die studenten moeten verwerven en gebruiken om de betekenislagen te begrijpen en te waarderen die een auteur zal uitzetten voor een kort verhaal, roman of gedicht. Het kunnen onderscheiden van hun nut is ook belangrijk bij het schrijven van je eigen stukken. Gebruik een sjabloon zoals hieronder, laat de leerlingen zoveel mogelijk elementen lokaliseren in het werk dat wordt geanalyseerd, en laat ze een visuele weergave maken van de taal die wordt gebruikt.
U kunt ook werkbladen in figuurlijke taal maken die leerlingen digitaal of offline kunnen gebruiken. Ze kunnen informatie visueel ordenen, wat perfect kan zijn als voorbereiding op een kort essay of paper. Je kunt de werkbladen eenvoudig afstemmen op de activiteit of het project.
(Hiermee start u een gratis proefperiode van 2 weken - geen creditcard nodig)
(Hiermee start u een gratis proefperiode van 2 weken - geen creditcard nodig)
(Hiermee start u een gratis proefperiode van 2 weken - geen creditcard nodig)
Figuurlijke taal maakt schrijven pop, en het vermogen om figuurlijke taal te schrijven is eerder een artistieke uitdrukking dan een exacte wetenschap. De concepten en literaire technieken drukken uit hoe de uitdrukkingen worden weergegeven, maar zijn niet noodzakelijkerwijs een handleiding voor het gebruik ervan in individuele werken. In plaats daarvan kunnen begrijpende typen een meer authentiek bereik van expressie mogelijk maken wanneer dat nodig is. Ze kunnen worden beschouwd als een geaccepteerde conventie of een soort steiger voor schrijvers.
Storyboard That heeft veel activiteiten die u rechtstreeks naar uw docentenaccount kunt kopiëren om met uw leerlingen te gebruiken. Hier zijn drie voorbeelden van activiteiten.
Figuurlijke taal is een manier om woorden te gebruiken om een beeld te creëren of iets op een niet-letterlijke manier te beschrijven. Het wordt gebruikt om schrijven interessanter en expressiever te maken door vergelijkingen te maken, emoties op te roepen en levendige beelden in de geest van de lezer te schilderen. In tegenstelling tot letterlijke taal, die precies betekent wat het zegt, gebruikt figuurlijke taal metaforen, vergelijkingen en andere middelen om betekenissen te suggereren die verder gaan dan de letterlijke definitie van de woorden.
De tien veel voorkomende soorten beeldtaal zijn vergelijking, metafoor, personificatie, overdrijving, idioom, toespeling, symboliek, ironie, onomatopee en beeldspraak.
Figuurlijk taalgebruik is een krachtig hulpmiddel dat schrijvers kunnen gebruiken om een boeiendere en gedenkwaardigere ervaring voor hun lezers te creëren. Een veelvoorkomend type figuurlijk taalgebruik zijn vergelijkingen, die twee dingen vergelijken door 'zoals' of 'als' te gebruiken. Vergelijkingen zijn ideaal voor het creëren van levendige en herkenbare beelden, omdat ze lezers helpen een concept te begrijpen door het te vergelijken met iets dat ze al kennen. Bijvoorbeeld: "Haar glimlach was zo helder als de zon" is een vergelijking die een glimlach vergelijkt met de zon om haar uitstraling en warmte over te brengen. Een ander type figuurlijke taal is metafoor, die twee dingen vergelijkt zonder 'zoals' of 'als' te gebruiken. Metaforen zijn ideaal om een dieper en complexer begrip van een concept te creëren, omdat ze een verborgen verband suggereren tussen twee ogenschijnlijk niet-gerelateerde dingen. "Het leven is een reis" is bijvoorbeeld een metafoor die impliceert dat het leven vol bochten en bochten zit en dat we door de uitdagingen en kansen moeten navigeren als een reiziger op reis. Andere soorten beeldtaal, zoals personificatie, overdrijving en idioom, kunnen ook worden gebruikt om specifieke effecten te creëren en de algehele kwaliteit van een stuk te verbeteren.