Korzystając z planszy siatki, uczniowie przedstawią i zdefiniują główne punkty Kompromisu z Missouri i jak zadowolić zarówno północ, jak i południe. Poprzez analizowanie i wyjaśnienie każdego punktu tego, na co prosi kompromis, studenci będą w stanie wyjaśnić i przeanalizować to, czego domagała się, próbując rozwiązać kwestię niewolnictwa i jego ekspansji. Ujednolici też zrozumienie przez uczniów tego, co stanowi kompromis, a także, jak rozwiązano problemy i obawy zarówno państw wolnych, jak i niewolników. Kompromis z Missouri jest ważnym punktem w historii niewolnictwa w Stanach Zjednoczonych i jedną z przyczyn wojny domowej.
Öykü Penceresi Metni
PÓŁNOCY / WOLNE PAŃSTWA
DODANIE PAŃSTW
WOLNY
NIEWOLNIK
LINIA 36º 30 '
Nie ma niewolnictwa nad linią 36 30 '!
KTÓRY BYŁ ZAANGAŻOWANY
Niewolnictwo NIE MOŻNA rozbudowywać!
POŁUDNIOWO-SLAVE
Zgodnie z Missouri Compromise z 1820 roku, Maine jest dodawany jako wolny stan. Wcześniej ziemia była częścią Massachusetts. To zaspokaja przeciwników ekspansji niewolnictwa i "niewolniczych mocy" w Kongresie.
BEZ MAINE!
Głównym postanowieniem Kompromisu z Missouri była niewiedza, że niewolnictwo nie powinno przekraczać 36º 30'N. To usatysfakcjonowało północ, ponieważ niewolnictwo nie mogłoby się rozwijać poza tą wyimaginowaną linią narysowaną przez Zakup Louisiana.
Będziemy zachowywać niewolnictwo poniżej linii 36º 30 '!
Dla państw wolnych północnych, senator z Nowego Jorku, James Tallmadge, zaproponował zmianę zakazu niewolnictwa na terytorium stanu Luizjana. Ponadto senator Rufus King twierdził, że Kongres ma prawo określić, czy nowy stan może mieć niewolnictwo.
Mamy PRAWO do niewoli, mienia i dobrobytu!
MISSOURI - NIEWOLNIK!
Dla państw południowego niewolnictwa, Missouri jest dodawany do Unii jako państwa niewolniczego. Chociaż istnieje powyżej linii podziału, dodanie Missouri jako państwa niewolniczego zapewnia równowagę Unii w kategoriach wolnych i niewolników oraz reprezentację w Kongresie.
Aby sprostać Południu, ustalono, że niewolnictwo może się rozwijać i znajdować się poniżej linii podziału przejętej przez Zakup Luizjany. Zapewniło to pewną ekspansję niewolnictwa dla południu, w tym przyszłych stanów, takich jak Teksas i Arkansas.
Dla południowych zwolenników niewolników Maryland Senator William Pinkney wyznawał, że państwa powinny mieć możliwość zdecydowania, czy są niewolnikami czy wolnymi. Ostatecznie senator Henry Clay opracuje kompromis z Missouri, kończący debatę.