Orfeusz
Öykü Penceresi Metni
- Król Orfeusz po dowiedzeniu się o zaginięciu żony był zrozpaczony.
- Chyba będę musiał wkroczyć do podziemi
- Eurydyko! Gdzie jesteś?!
- Niemożliwe aby moja ukochana zaginęła! Muszę ją odnaleźć.
- Jak postanowił tak zrobił; krótko po tym wkroczył do Hadesu biorąc ze sobą czarodziejską Lutnię, na której zaczął grać
- Ja jestem Charon! Tak mi się spodobała twoja pieśń, że przewiozę cię za darmo na drugi koniec Styksu!
- Władco proszę cię! Wysłuchaj mojej pieśni pełnej cierpienia i pozwól mi ją zabrać ze sobą!
- Twoja Ukochana zginęła, nie mogę z tym nic zrobić.
- Dobrze, uwolnię ją ale masz jeden zakaz. Nie możesz się oglądać za siebie
- Tak Hermes, Eurydyka i Orfeusz szli przez ciasne uliczki Hadesu.
- Nie mogę się powstrzymać... Muszę na nią spojrzeć!
- Więc odwrócił się w ich stronę
- Nie mogłem się powstrzymać Eurydyko!
- Orfeuszu! Czemu to zrobiłeś?!
- Muszę ją teraz zabrać z powrotem do Hadesu!
- Tak Orfeusz wrócił do Tracji sam. Z rozpaczy błąkał się po górach aż któregoś dnia dziki rozszarpały mu ciało
- Eurydyko! Jak ja za tobą tęsknię! Mogłem się nie oglądać za siebie
30 Milyondan Fazla Storyboard Oluşturuldu