Hristiyanlık: Tarih ve Gelenekler

Hristiyanlık dünya çapında yaklaşık 2,4 milyar insan tarafından uygulanıyor ve bu da onu dünyanın en büyük dini yapıyor. Yaklaşık 2000 yıl önce, bugün Kudüs, İsrail olan Judea ülkesinde başladı. Hristiyanlar, tüm insanlığın Mesih veya kurtarıcısı olduğuna inandıkları İsa Mesih'in yaşamına ve öğretilerine inanırlar. İsa'nın öğretileri sevgi, bağışlama, barış ve umuda odaklandı.

Genel Bilgi

Etkinliği Görüntüle

Kelime Bilgisi

Etkinliği Görüntüle

Bayram

Etkinliği Görüntüle

Benzetmeler ve Hikayeler

Etkinliği Görüntüle

Biyografi Posteri

Etkinliği Görüntüle

Karşılaştır ve Kıyas et

Etkinliği Görüntüle

Hristiyanlık nedir?

Hıristiyanlık ilk olarak MS 0 yıllarında, İsa Mesih'in Davut Şehri olarak adlandırılan Beytüllahim'de doğumuyla başladı. Bugün Beytüllahim, Batı Şeria'da Kudüs'ün güneyinde bir Filistin kasabasıdır. İsa, Nasıra'da ve bugünün İsrail'inde Celile'deki çevre bölgelerde yaşadı ve öğretti. İsa çarmıha gerildi ve Kudüs'te öldü. Bu siteler, son iki bin yıldır Hristiyanlar için en kutsal yerler olmaya devam ediyor. İsa'nın zamanından beri, Hıristiyanlık dünyanın her köşesine yayıldı ve bugün dünya nüfusunun yaklaşık %30'u olan yaklaşık 2,4 milyar takipçisi var. Hristiyanlar, Cennetin ve Dünyanın yaratıcısı olduğuna inandıkları tek bir Tanrı'ya inanırlar. Dinin temel ilkeleri, insanlığa kurtuluş sunmak için gönderilen Tanrı'nın oğlu olarak İsa Mesih'in doğumu, yaşamı, ölümü, dirilişi ve öğretileri etrafında döner.

İsa'nın Doğumu

MÖ 6 - 0 CE civarında, günümüz İsrail'inde Yahudiye ve Celile toprakları, Avrupa'dan Kuzey Afrika'ya ve Orta Doğu'ya kadar üç kıtayı kapsayan geniş Roma İmparatorluğu tarafından yönetiliyordu. Sezar Augustus imparatordu ve İsrail, Kral Herod'un ve daha sonra oğullarının kontrolü altındaydı. Yahudi halkı, acımasızlığı ve baskısı nedeniyle Roma yönetimine kızdı. Onları zulümden kurtaracak ve Davut krallığını yeniden kuracak bir kurtarıcı ya da Mesih bekliyorlardı. İsa'nın hayatıyla ilgili hikayeler, ölümünden birkaç on yıl sonra, MS 50-150 civarında takipçileri tarafından yazılmıştır. Hristiyan İncil'deki Yeni Ahit'i oluştururlar. "İyi haber" anlamına gelen yaşamının dört ana hikayesi veya İnciller, İsa'nın öğrencileri veya takipçileri, Matta, Markos, Luka ve Yuhanna tarafından yazılmıştır.

Melek Cebrail Meryem'i Ziyaret Eder

Bu İnciller, bir akşam bir melek tarafından ziyaret edildiğinde küçük Nasıra kasabasında yaşayan Meryem adında genç bir kadının hikayesini anlatır. Yahudiliğin babası İbrahim'e görünen, Yahudi İncil'inde hakkında yazılan aynı melek olan Başmelek Cebrail'di. Melek Cebrail, Meryem'e, "Korkma Meryem, çünkü Allah'ın lütfunu buldun. Bak, bir oğul doğuracaksın ve ona İsa diyeceksin" dedi. (Luka 1:30-31). Bu, Joseph adında bir adamla nişanlı olan ancak henüz evli olmayan Mary için bir şok oldu. Tanrı'nın bu çok özel çocuğun annesi olmasını istediğini kabul etti ve meleğe Tanrı'nın sadık bir kulu olarak kabul ettiğini söyledi. Kısa sürede çocuklu olduğu anlaşıldı. İlk başta Yusuf öfkelendi ve şok oldu, ama o da bir rüyada Melek tarafından ziyaret edildi ve Meryem'in çocuğu Kutsal Ruh tarafından gebe bıraktığına inandı.

Mary ve Joseph Beytüllahim'e Seyahat

O zamanlar Roma, vergi toplama kabiliyetine yardımcı olmak için bir nüfus sayımı toplamak amacıyla topraklarındaki vatandaşları doğdukları şehre gitmeye zorluyordu. Joseph ve Mary, Joseph'in geldiği Beytüllahim'e gitmek zorunda kaldılar. Uzun ve meşakkatli bir yolculuktu ve Mary hamileliğini çok geride bıraktı. Beytüllahim'e vardıklarında, kasaba nüfus sayımı için o kadar doluydu ki, kalacak hiçbir yer yoktu. Bütün hanlar zavallı çifti geri çevirdi. Sonunda, nazik bir hancı Joseph ve Mary'ye ahırında hayvanlarla birlikte kalabileceklerini söyledi. O gece Meryem doğum yaptı ve bebek İsa doğdu. Mary ve Joseph, yeni doğan bebeklerini kundak giysilerine ya da sıcak battaniyelere sardılar. Beşikleri olmadığı için İsa'yı samanla dolu bir yemliğe ya da yemliğe yerleştirdiler. İsa'nın takipçileri için, İsa'nın güçlü ve zengin kralları değil, tüm insanlığı temsil ettiği için doğumunun büyük bir lüks değil, mütevazi bir doğum olması önemlidir.

Çobanlar ve Bilge Adamlar Sevinirler

Hikaye, Beytüllahim'in dışındaki tepelerde yakınlardaki çobanların, İsa'nın doğumu sırasında gökyüzünde alışılmadık derecede parlak bir yıldız fark ettiklerini söylemeye devam ediyor. Çobanlara bir melek göründü ve onlara Beytlehem'de Mesih olacak bir bebeğin doğduğunu söyledi. Ayrıca doğuda çok uzak bir ülkede, yıldızları inceleyen üç bilge adamın gökyüzünde daha önce hiç görmedikleri aynı parlak yıldızı gördükleri de yazılıdır. Bunun yeni ve büyük bir hükümdarın doğduğu anlamına gelebileceğine inanıyorlardı. Bethlehem'e kadar yıldızı takip ettiler ve bebek İsa ile karşılaştılar, O'na tapınmak için eğildiler ve O'nu altın, günnük ve mür hediyeleriyle onurlandırdılar.

Noel

İsa'nın doğum hikayesi, Hıristiyanlar için en yüksek bayramlardan biri olarak kutlanır. Noel denir ve her yıl 25 Aralık'ta gerçekleşir. Noel, Tanrı'nın insanlığa ve dünyaya olan sevgisinin bir kutlaması olarak görülür. Kutlamalar arasında hediye alışverişi, hayır kurumlarına bağışta bulunulması, Noel ağaçlarının süslenmesi, kilise ayinlerine katılma ve aile ile şölen yer alır. Noel Baba, diğer adıyla Noel Baba ya da Aziz Nick, Hristiyanlıkta temel bir figür olmamasına rağmen Noel arifesinde iyi huylu çocuklara hediyeler getirdiği söylenen popüler bir efsanedir.

İsa'nın Hayatı ve Öğretileri

İncil'e göre, Mary ve Joseph başlangıçta Kral Herod'un zulmünden kaçmak için çocuklarıyla birlikte Mısır'a kaçtılar. Daha sonra, İsa'yı Yahudi inancına göre yetiştirdikleri Nasıra'ya döndüler. Yusuf bir marangozdu ve ticaretini oğluna öğretti. İsa ayrıca, küçük yaşlardan itibaren hahamlarla zor konuları derinlemesine tartışarak ve onları kavrayışlarıyla etkileyerek büyük bir bilgelik ve dini bilgi sergiledi.

Vaftizci Yahya İsa'yı Vaftiz Eder

İsa'nın doğumu sırasında, Meryem'in kuzeni Elizabeth de bir erkek çocuk doğurmuştu. Ona John adını verdi. Elizabeth çok yaşlı olduğu ve çocuk sahibi olamadığı için bu bir mucize olarak kabul edildi. Elizabeth ve kocası Zacariah, John'un Tanrı'nın bir armağanı olduğuna inanıyordu. John "Vaftizci Yahya" oldu ve bir peygamber olarak kabul edildi. İsa 30 yaşındayken Vaftizci Yahya onu Ürdün Nehri'nde vaftiz etti. John, İsa'nın kehanetlerin önceden bildirdiği kurtarıcı veya Mesih olduğuna inanıyordu ve bunu takipçilerine vaaz etti.

İsa ve Havarileri

İsa, düşünmek ve dua etmek için 40 gün boyunca çöle çekildi ve döndüğünde, Tanrı'nın sevgi, bağışlama ve merhametle ilgili sözlerini öğretmeye başladı. O, bütün Celile'yi dolaşıp sinagoglarda olduğu kadar sokaklarda ve kırlarda da dinleyen herkese vaaz verdi. İsa'nın, aralarında havariler olarak da adlandırılan ve onunla sadakatle seyahat eden 12 ana öğrencisinin de bulunduğu pek çok takipçisi olduğu söylenir. Onlara Simon Peter (veya Peter), Andrew, James, John, Phillip, Bartholomew, Matthew, Thomas, Simon, Thaddeus, James ve Judas adı verildi.

İsa Mucizeler Gerçekleştiriyor

İsa, yoksullara, savunmasızlara ve hastalara olduğu kadar toplumun dışlanmışlarına da arkadaş olmaya dikkat ederek o sırada insanları şaşırttı. İsa'nın suyu şaraba çevirmek, 5.000 kişiyi doyurmak için balık ve ekmeği çoğaltmak, Lazarus adlı bir adamı ölümden diriltmek, su üzerinde yürümek, körleri iyileştirmek, hastaları iyileştirmek gibi mucizeler gerçekleştirdiği söylenir. Bu mucizeler, takipçilerinin onun gerçekten Tanrı tarafından gönderildiğine inanmalarına yardımcı oldu. Takipçilerine hayattaki en önemli şeylerin Tanrı'yı sevmek ve komşunuzu sevmek olduğunu söyledi. Merhamet, bağışlama ve merhametin önemini öğretti. İsa, Cennette "sonuncunun ilk olacağını" vaaz etti, bu önemli olanın ne kadar zengin veya güçlü olduğunuz değil, bunun yerine Tanrı'ya ve başkalarına olan sevginiz olduğu anlamına geliyordu. İncil'in Matta 19:24'ünde İsa'nın "Zenginlerin cennetin krallığına girmesi ne kadar zor! Gerçekten de bir devenin iğne deliğinden geçmesi, bir devenin iğne deliğinden geçmesinden daha kolaydır. cennetin krallığına girmek için zengindir." Müritlerine, kendileri için servet biriktirmek yerine, fakirlere ve muhtaçlara yardım etmelerini emretti. İsa, "Ne mutlu uysallara; çünkü onlar dünyayı miras alacaklar" dedi.

Roma Liderliği İsa Tarafından Tehdit Edildiğini Hissediyor

Öğretileri, o zamanki iktidar yapısına doğrudan bir meydan okumaydı. İsa ve takipçileri, O'nun Tanrı'nın oğlu Mesih olduğuna ve O'nun yaşamının Yahudi kehanetlerinin gerçekleşmesi olduğuna inanıyorlardı. O zamanlar, "Tanrı'nın oğlu" olarak adlandırılmak, Nasıralı fakir bir Yahudi adama değil, güçlü Roma imparatorlarına atfedilen bir şeydi. Böylece, Romalılar artan etkisi nedeniyle tehdit altında hissettiler. Ancak, İsa siyasi güç peşinde koşmadı. "Sezar'ın hakkını Sezar'a, Allah'ın hakkını da Allah'a verin" dediği rivayet edilir. Buna rağmen tehlikedeydi.

İsa'nın Ölümü

Son Akşam Yemeği

İncil, İsa'nın düşmanları tarafından öldürüleceğini bildiğini ve bunun Tanrı'nın planının bir parçası olduğunu anlatır. İktidardakiler ona karşı komplo kurdukları için, Kudüs'teki öğrencileriyle Yahudilerin Fısıh kutlamasında son bir yemek yediği söylenir. Bu yemeğe Son Akşam Yemeği denir. Bu yemekte İsa öğrencilerine içlerinden birinin kendisine ihanet edeceğini söyledi. İsa'nın öğrencileri buna inanmadı. Ayrıca onlara yiyip içecekleri şarabın ve ekmeğin sembolik olarak onun bedeni ve kanı olacağını ve böylece bu ritüel sayesinde sonsuz yaşama kavuşabileceklerini söyledi. Bu nedenle Hıristiyan kilisesi ayinlerinde veya ayinlerinde herkese törenle şarap ve ekmek verilir. Buna eucharist veya komünyon denir.

İsa çarmıha gerildi

Yemek bittikten sonra İsa, öğrencilerini dua etmeleri için bıraktı. O yokken, öğrencilerinden biri olan Yahuda, ayartmaya yenik düştü ve Romalı muhafızlara İsa'nın nerede olduğunu söyledi. İsa tutuklandı ve Roma imparatorluğuna karşı isyanı kışkırtmaya çalışmaktan veya "Yahudilerin Kralı" olduğunu iddia etmekten suçlu bulundu. Judea'nın Roma valisi Pontius Pilate, onun çarmıha gerilerek idam edilmesini emretti. Bu, o zamanlar Romalılar tarafından kullanılan barbarca bir işkence ve infaz şekliydi. Bir insanı çarmıha germeyi ve acı çekip ölüme terk etmeyi içeriyordu. İncillere göre, İsa işkence gördü ve haçını Kudüs sokaklarından Golgotha adlı bir tepeye "Kafatasının Yeri" anlamına gelen bir tepeye sürüklemeye zorladı. Orada, İsa iki hırsızla birlikte çarmıha gerildi. Altı saat acı çektikten sonra öldü. İsa'nın, "Baba, onları bağışla, çünkü ne yaptıklarını bilmiyorlar" diye dua ettiği söylenir. İsa'nın çarmıha gerildiği ve öldüğü gün, Hıristiyanlar tarafından her yıl Paskalya'dan önceki Cuma olan İyi Cuma günü onurlandırılır. Hristiyanlar tarafından oruç ve dua ile müşahede edilir. İyi Cuma denir çünkü Hıristiyanlar, İsa'nın büyük fedakarlığı aracılığıyla Tanrı'nın vaadini yerine getirdiğine ve tüm insanlığa cennette ölümden sonra bir yaşam olan kurtuluş teklif edildiğine inanırlar. Mukaddes Kitapta şöyle der: "Çünkü Tanrı dünyayı o kadar sevdi ki biricik Oğlunu verdi."—Yuhanna 3:16.

İsa'nın Dirilişi

İsa öldükten sonra çarmıhtan indirildi ve büyük bir kayadan oyulmuş bir mezara yerleştirildi. Mezarın girişi büyük bir kaya parçasıyla kapatılmıştı. Üçüncü gün, İnciller İsa'nın Diriliş olarak adlandırılan ölümden dirildiğini söyler. İsa'nın en yakın havarileri olduğuna inanılan kadınlar, Mecdelli Meryem ve annesi Meryem, sabah erkenden mezara geldiklerinde büyük kayanın kenara çekildiğini ve mezarın boş olduğunu gördüler. İsa, diriltilmesinden sonra, gerçekten hayata geri döndüğüne tanık olmaları için öğrencilerini ziyaret etti. İsa öğrencilerine göründü ve onları öğretilerinin iyi haberini yaymaya teşvik etti. Dirilişinden sonraki 40. günde, İsa'nın Tanrı'ya katılmak için göğe yükseldiği söylenir.

Paskalya

Paskalya, Hıristiyanların İsa Mesih'in dirilişini kutladıkları gündür. Hristiyanlar, İsa'nın kendisini insanlık için feda ettiğine, insanlığın günahlarının cezasını üstlendiğine ve bunu yaparak kurtuluş sunduğuna inanırlar. Hristiyanlar her yıl Paskalya'yı Kilise hizmetlerine katılarak ve aileleriyle bir ziyafet vererek kutlarlar. "Paskalya Yumurtaları" boyamak yaygındır ve yumurtalar, civcivler ve tavşanlar, yaşamın ve yeniden doğuşun popüler Paskalya sembolleridir. Efsanevi (ancak dini olmayan) karakter Paskalya Tavşanı, çocukların bir "yumurta avında" bulması için tatlılar ve ikramlar bırakır. Paskalya, bir kutlama ve umut günüdür ve Hıristiyanlıkta en yüksek bayram olarak kabul edilir.

Hıristiyanlığın Yayılması

Aziz Paul

İsa'nın sadık takipçileri onun öğretilerini yaymaya başladılar ve Mesih'i takip ettikleri için Hıristiyanlar olarak adlandırıldılar. İncil'e göre, İsa'nın ölümünden ve dirilişinden 50 gün sonra, Kutsal Ruh'un bir kehaneti yerine getirmek için Kudüs'teki İsa'nın takipçilerinin üzerine indiği söylenen Pentekost Günü idi. Bunun ilk kilisenin yaratılışı olduğu söylenir. İsa'nın müritleri, Kudüs'ten Orta Doğu'ya "iyi haberi" yaydı ve İsa'nın yaşamından sonraki ilk 100 yıl içinde Hıristiyanlık Roma İmparatorluğu'na yayıldı. Ancak, mesajları her zaman iyi karşılanmadı. Aslında, İsa'nın ilk takipçilerinin çoğu ölümcül zulümle karşı karşıya kaldı. İsa'nın takipçilerinden biri olan Pavlus, İsa'nın öğretilerini yaymayı kendisine görev edindi. Yaya olarak vaaz vererek, kiliseler inşa ederek ve İsa'nın mesajını yayarak 10.000 mil yol kat ettiği söylenir. İsa'nın Tanrı'nın Oğlu olduğunu ve İsa'ya iman eden herkesin kurtuluşa sahip olabileceğini öğretti. Bu küfürü kabul eden Yahudi liderleri kızdırdı. Pavlus ayrıca onu hapse atan ve MS 65 civarında başını keserek idam eden Romalıları da kızdırdı. Pavlus'un takipçilerine yazdığı mektuplar İncil'deki Yeni Ahit'te yer almaktadır.

İlk Hıristiyanlara Zulüm

Eski Romalılar, bu ilk Hıristiyanları siyasi otoriteleri için bir tehdit olarak gördüler. Hristiyanlar, geleneksel Roma tanrılarına tapmayacaklardı ve ayrıca Roma imparatoruna geleneksel olan bir tanrı olarak tapmayacaklardı. İsa'nın öğretileri, Roma'nın şiddet içeren fetih, zenginlik ve güç değerleriyle çelişiyordu. Aslında, MS 64'te Roma şehri büyük bir yangında yandığında, İmparator Nero Hıristiyanları suçladı. Hıristiyanlığı yasa dışı kıldı ve Hıristiyanlar işkence gördü, hapsedildi ve öldürüldü. Ancak birçoğu inançlarından vazgeçmeyi reddetti. Hristiyanlık, inananların ölümden sonra cennette yaşayacaklarını öğrettiği için, köleleştirilmiş veya yoksul durumdaki insanlara umut verdi. Din yayılmaya devam etti ve MS 300 yılına kadar Roma İmparatorluğu'nda yaklaşık 5 milyon Hıristiyan vardı.

313'te Roma İmparatoru Konstantin'in Hıristiyanlara dini özgürlük tanımasıyla bir dönüm noktası meydana geldi ve 395'te İmparator Theodosius'un hükümdarlığı altında Hıristiyanlık Roma'nın resmi dini haline geldi. Papa, Kilisenin başıydı ve Roma'da oturuyordu. Bugün, mevcut Papa Francis II hala Vatikan'da Roma, İtalya'da yaşıyor. MS 476'da Roma İmparatorluğu'nun çöküşünden sonra, doğu Hristiyan kilisesinin ve batının bazı inanç ve uygulamalarında bir bölünme ortaya çıktı ve MS 1054'te resmi bir bölünmeye yol açtı. Bu bölünme, Papa'yı başı olarak kabul etmeyen Roma Katolik Kilisesi ve Doğu Ortodoks Kilisesi'ni yarattı.

Reform ve Protestanlık

Reform sırasında kilise daha da bölündü. 1517'de bir Alman keşiş olan Martin Luther , Papa'yı ve Katolik kilisesini alenen eleştirdi. Bu protesto, günümüzde birçok farklı mezhebe sahip bir kilise kolu olan Protestanlık ile sonuçlandı.

Günümüz Hıristiyan kilisesinin ana dalları Katolik, Protestan ve Doğu Ortodoks'tur. Protestanlık içinde Baptist, Episcopalian, Evangelist, Methodist, Presbiteryen, Lutheran, Anglikan, Evanjelik, Hıristiyan Reformu / Hollanda Reformu, Birleşik İsa Kilisesi, Mennonite, Hıristiyan Bilimi, Quaker ve Yedinci Gün Adventistleri gibi birçok farklı mezhep vardır. Hristiyanlığın birçok şubesi çok farklı gelenek ve uygulamalara sahip olabilir, ancak her inanç İsa'nın yaşamı ve öğretilerine odaklı kalır. Rahipler veya bakanlar, Hıristiyanlık içindeki manevi liderlerdir. Katolik ve Ortodoks Kiliselerinde sadece erkekler rahip olabilir. Kadınlar rahibe olabilir. Ancak birçok Protestan kilisesinde kadınlar rahip veya bakan olarak hizmet edebilir.

Hristiyanlığın Temel İnançları

Hıristiyanlığın temel ilkeleri şunları içerir:

1. Monoteizm: Göklerin ve yerin yaratıcısı olan tek bir Tanrı'ya inanç
2. Kutsal Üçlü Birliğe inanç: Tanrı'nın baba, oğul (İsa Mesih) ve Kutsal Ruh olarak var olduğu)
3. Tanrı tarafından dünyaya kurtuluş sunmak için gönderilen Tanrı'nın oğlu, kurtarıcı veya Mesih olarak İsa Mesih'in yaşamı, ölümü ve dirilişine olan inanç
4. İsa'nın kıyamet gününde tekrar geleceğine olan inanç
5. Yahudilikten Eski Ahit'i ve İsa'nın öğretileriyle Yeni Ahit'i içeren Kutsal Kitap'ın önemine olan inanç
6. Günahlarından tövbe etmenin, Allah'ı sevmenin, komşunu kendin gibi sevmenin, merhamet ve bağışlamanın önemine olan inanç

Önemli Hristiyan Tatilleri

Hristiyanlık içindeki en önemli bayramlar, İsa'nın doğumunu ve dirilişini kutlayan Noel ve Paskalya'dır. Advent mevsimi genellikle Noel'den 4 hafta öncedir. Advent, Latince'de "gelmek" anlamına gelir ve "Rab'bin gelişi" için bir hazırlık mevsimidir. Noel Günü'nden önceki dördüncü Pazar günü başlar ve 24 Aralık Noel Arifesinde sona erer. Sezonun odak noktası, İsa Mesih'in doğumunun kutlanacağı beklentisidir ve sonsuz yaşam ümidi ile barış ve adalet özlemi temalarını içerir. Bir Advent çelengi bu dört haftayı sembolize eder ve Noel'e kadar her Pazar günü yanan 4 mum vardır. Mumlar sembolize eder: umut, sevgi, neşe ve barış.

Lent , Paskalya'dan önceki mevsimdir. Kül Çarşamba günü başlar ve İsa'nın çölde oruç tutarak, düşünerek ve dua ederek geçirdiği 40 günü temsil eden Paskalya Pazarına kadar 40 gün sürer. Oruç sırasında, Oruçlu Hıristiyanlar dua etmeye, oruç tutmaya ve "sadaka vermeye" teşvik edilir. Oruç, Cuma günleri et gibi bazı yiyeceklerden uzak durmak veya yiyecek, içecek gibi bir şeyden ya da kötü bir alışkanlıktan vazgeçmek şeklinde olabilir. Sadaka vermek, sosyal bir amacı üstlenmek, ihtiyacı olanlara zaman veya para vermek olabilir. Hristiyanlar genellikle günahları üzerinde düşünür ve kendilerini geliştirmek için hedefler koyarlar.

Hıristiyanlık küçük bir takipçi grubuyla başlamış olsa da, İsa'nın zamanından beri öğretileri tüm dünyaya yayıldı ve din, dünya çapında milyarlarca insanın yaşamının hayati bir parçası olmaya devam ediyor.

Hristiyanlık için Temel Sorular

1. Hristiyanlık ne zaman ve nerede ortaya çıktı?
2. Hristiyanlıkta bazı önemli inançlar ve bayramlar nelerdir?
3. Hıristiyanlıkta hangi nesneler veya semboller önemli veya kutsaldır?
4. Bugün takipçileri nerede ve dünya çapında kaç kişi Hristiyanlığı uyguluyor?
5. Hristiyan insanlar nasıl tapınırlar ve ruhani liderleri kimlerdir?

Hıristiyanlık Hakkında Sıkça Sorulan Sorular: Tarih ve Gelenekler

Hıristiyanlık inancı nereden kaynaklandı?

Hıristiyanlık, Nasıralı İsa'nın öğretileri ve hizmetiyle MS 1. yüzyılda Roma İmparatorluğu'nun Levant bölgesinde başladı.

Hıristiyanların lideri olarak kim önemli bir rol oynadı?

Hıristiyanlıktaki en önemli kişi Nasıralı İsa olarak kabul edilir. Hıristiyanlar onu Tanrı'nın Oğlu ve insanlığın Kurtarıcısı olarak görürler ve onun öğretileri ve çarmıha gerilmesi Hıristiyan dininin gelişmesine zemin hazırlamıştır. Bugün Hristiyanlık dünyada en çok takip edilen din olarak kabul ediliyor ve İsa, Cennetin ve Dünyanın yaratıcısı olan tek Tanrı olarak kabul ediliyor.

İsa'nın hayatında hangi önemli olaylar meydana geldi?

İsa hayatı boyunca, Beytüllahim'de doğması, öğretmek ve mucizeler yaratmak için harcadığı zaman, Kudüs'te çarmıha gerilmesi ve mezardan yükselişi de dahil olmak üzere çok sayıda önemli olay yaşadı. Tüm bu olaylar insanlığa, özellikle de İsa'nın kurtuluşa ulaşabilmek için insanların günahları yüzünden öldüğüne inanan Hıristiyanlara bir ders niteliğindedir.