Hayvancılık, insanların ekinleri yetiştirme, göç etme, ticareti, yedikleri, seyahat etmeleri ve çalıştıkları şekillerde devrim yarattı. İnsan emeğini azalttı, üretimi arttırdı, seyahat ve ticareti daha verimli hale getirdi, refakat ve koruma sağladı.
Hayvanların ya da hayvanların evcilleştirilmesinin, evcilleştirilmesinin ve evcilleştirilmesinin, bir kerede gerçekleşmemesi. Neolitik Devrim sırasında ilk kez yaklaşık 10.000-13.000 yıl önce başladığına dair kanıt var. İnsan sosyal buluşmalarından çıkan ateş çukurları ve mutfakların kazılarında evcil hayvan kemikleri keşfedilmiştir. Yaklaşık 8000 BCE, Asya'da koyun ve keçiler evcilleştirildi; İlk olarak Mezopotamya'da keçiler evcilleştirildi, ardından koyun ve daha sonra domuzlar 6500 BCE tarafından takip edildi. İlk Mezopotamya şehri Eridu'nun yerleşmesiyle birlikte, hayvancılığın yaygın olduğu, evcil hayvanların da iş, yiyecek ve evcil hayvan olarak kullanıldığı anlaşılmaktadır.
Sığırlar aynı zamanda antik Ortadoğu ve Asya uygarlıklarında evcilleştirilecek ilk hayvanlar arasındaydı. Belirsiz olmasına rağmen, araştırmalar, atların ilk defa 6000-6500 BCE civarında Kazakistan Botai tarafından evcilleştirildiğini göstermektedir. Genellikle, atlar 4000 BCE tarafından evcilleştirilmiştir ve orijinal olarak et kaynağı olarak kullanılmasına rağmen, binek ve binek yüklerin B00000000 tarafından çekilmesi için kullanılmıştır. Savaşta da önemli oldular. Daha sonra filler, kaplanlar ve aslanlar da savaşta kullanılacaktır. Zamanla, yerli atlar vahşi atlarla beslendi ve sonunda Avrupa ve Asya'ya yayıldı. Atların evcilleştirilmesi tarım, ulaşım, savaş ve iletişimi değiştirdi.
Mezopotamya'da, şehirler ve kasabalar dışındaki kazılar, 7000 BCE'den sonra vahşi ceylan kemiklerinin sayısında bir azalma olduğunu gösterirken, aynı yıl yerli koyun ve keçi kemiği sayısı artmıştır. Kemikler, kültürlerin yazılarına ve resminin yanı sıra duruma göre evcilleştirilmiş hayvanlarınki olarak belirlendi. Bu model Hindistan, Mısır ve Çin'de de bulundu.
Bilim adamları, vahşi koyun ve keçilerin, insanlarla doğal temastan kaçınan yırtıcı hayvanlardan korunma aracı olarak insan yerleşimlerinin yakınında otlatmaya eğilimli olduklarına inanıyor. Hayvanlar düzenli olarak insanlara yakın olduklarından, giderek insanlardan korkmuyor ve giderek evcilleşiyorlardı. Aynı sürecin, kedilerin ve köpeklerin nasıl evcilleştirildiği de düşünülmektedir. Tavuklar biliniyordu ve Çin'de ve Güneydoğu Asya'da 3,400 yıl öncesinden daha fazla evcilleştirildiğine inanılıyor. Türkiye orta Kuzey Amerika'da evcilleştirilmiştir.
İnsanoğlunun varlığı boyunca, bazı hayvanlar, insanlar için özellikle yararlı olduklarını kanıtlamıştır; Bu hayvanların evcilleştirilmesi yoluyla, insanlık tarihi ve evrimi önemli ölçüde etkilenmiştir. Eski insanlar, belirli hayvanların kolayca erişilebilir besin kaynakları olduğunu fark ettiğinde başladı. İnsanlar evcilleştirilen hayvanlar için birçok başka çabayı çok çabuk fark ettiler; örneğin, yedirme, at ve keçe için koyun, at ve deve için koyun, süt, et ve emek vb. Sığırlar. İnsanlar bu hayvanlar için bu hayvanları yetiştirdiler ve tuttular. Genetik ve üreme hakkında çok az şey biliniyordu, fakat Araplar 14. yüzyıla kadar suni tohumlama keşfettiler.
Bununla birlikte, suni tohumlamadan önce bile, hayvancılık, insanların yaşadığı yollarla ilgili hemen hemen her şeyi değiştirdi; istikrarlı ve kontrol edilebilir bir gıda kaynağıyla, insanlar bir noktaya yerleşip göçebeler olarak hayatlarını kesebilirler; Güçlü, hızlı atlara binme yeteneği ile insanlar daha kolay ve hızlı bir şekilde göç edebilir; paket hayvanlarla, insanlar uzak mesafelere seyahat edebilir ve insan emeğini azaltabilir; evcil kedi ve köpeklerle, insanlar daha fazla koruma ve arkadaşlık olabilir. Hayvancılığın topluma olan etkileri listelenemeyecek kadar çoktur, ancak insan ve toplumun evriminin onsuz tamamen farklı olacağı kesindir. Hayvanların evcilleştirilmediği yerde olur muyuz?