Çoğu insan, nasıl davranacaklarını, yani etrafındaki insanları izleyerek ve davranışlarını diğerlerinden aldıkları geri bildirimlere göre ayarlayarak kuralları, beklentileri, rutinleri ve oluşturulmuş sosyal normları takip ettiklerini öğrenir. Gelişim aşamalarında doğal olarak gerçekleşen bir süreçtir. Elbette kurallar, sonuçlar ve sosyal ipuçları bize rehberlik eder, ancak bazen bu sınırlar sosyal becerilerin gelişimi için yeterli değildir. Bu davranışları doğal olarak öğrenemeyenler için, onlara öğretilmesi gerekir. Matematik veya ELA'da hedefli öğretim sağlamaya benzer şekilde, bazı öğrenciler nasıl davranacakları konusunda doğrudan öğretim gerektirir.
Otizm Spektrum Bozukluğu (ASD), Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), Davranış Bozukluğu, Duygu Eksikliği ve öğrenme bozukluğu gibi sakatlıklar, çocuğun durumları doğru algılayabilme, başkalarıyla empati kurabilmesi ve davranışları düzenleyebilmesine engel olabilir. Bu açıklar, çocukların uygun davranışları öğrenmesini zorlaştırır. Bu zorluklarla karşı karşıya kalan öğrenciler, sosyal becerilerdeki doğrudan öğretimden yararlanır. Sosyal hikayeler, bu öğrencilere belirli durumlar için hazırlanmalarına ve olumlu davranışları pekiştirmelerine yardımcı olan bir sosyal beceri müfredatının bileşenlerinden sadece bir tanesidir.
Sosyal hikayeler başlangıçta, ASD'li çocukları bire bir temelde desteklemek için tasarlandı. Ancak, uygulayıcılar, bu hikayelerin hem bireysel olarak hem de tüm grup öğretiminde, çeşitli nedenlerle sosyal mücadelesi olan çocuklarla kullanılmasının yararını anlamışlardır.
Tüm grup öğretiminde sosyal hikayelerin kullanımı, tüm grup benzer bir beceri eksikliğine sahip olduğunda etkilidir. Örneğin, grubun tamamı gezilerdeki davranışları düzenlemede zorluk çekiyorsa, neyi bekleyip davranacağına dair sosyal bir hikaye tüm grubun yararına olacaktır.
Bay Yetz, Storyboard That sosyal medyaya bir sosyal hikaye hazırladı. Hikayeyi bir sınıf olarak okumak, sabah rutininin bir parçası haline geldi. Hikayeyi okuduktan sonra, davranışı onlarla birlikte uygular. Uygulama, öğrencilere okuduklarını deneyimleme ve Bay Yetz'e geri bildirim sağlama fırsatı verir. Öğrenciler ilerleme gösterdiğinde, Bay Yetz sürece katılımını azaltacaktır. İlk önce, öğrencilerinin grup halinde çalışmadan önce hikayeyi bağımsız olarak okumasını sağlayacaktır. Sonunda, sınıf olaysız bir şekilde sürekli geçiş yapabildiği için, Yetz, sınıfı tamamen hikayeden mahrum bırakacaktır. Öyküde belirtilen prosedürü izlemeye devam ederek ve her geçişlerinde geri bildirim sağlayarak tutarlılığı koruyacaktır.
Sayın Yetz, sosyal hikayesini önce tamamlamasını istedikleri görevi tanımlayarak yarattı. Her ne kadar öğrenci grubu gün boyunca davranışsal zorluklarla karşılaşsa da, geçişlerin bir ya da diğer zamanlarda tüm öğrencileri için problemli olduğunu keşfetti. Daha sonra, hedef davranışları - ortadan kaldırmak istediği davranış - ve öğrencilerinin ne yapmak istediğini belirledi. Bay Yetz’in okulu “güvenli beden” ibaresini kullanıyor, yani personelden kaçmayan, biri kendine zarar vermeyen, diğeri de başkalarına zarar vermeyen. “Sakin bir beden”, telaşlanmayan ve oturduğu yer veya odadaki alanda sabit olandır. “Sessiz ses” konuşmak yok demektir. Öğrenciler günlük beklentilerin bir parçası oldukları için bu üç ifadeye aşinadırlar. Bay Yetz, önceki beklentileri güçlendirmek ve okul boyunca sürekliliği sağlamak için çocukların bildiği şeylere bağlı kalmaya karar verir. Daha sonra, öğrencilerin tamamlamaları gereken adımları açıkladı. Her adım için ne bekleyeceğini ve ne yapılması gerektiğini anlatan bir veya iki cümle yazdı. Sosyal ve davranışsal beklentileri öğrenmekte güçlük çeken birçok öğrenci, davranışlarının sonucunu empati kurmakta veya görmekte de zorluk çektiği için, davranışlarının başkaları üzerindeki etkisini de içermektedir. Sonunda, Bay Yetz, her adıma eşlik edecek olan Storyboard That That'ı kullanarak bir görüntü yarattı. Resimde, öğrencilerden ne yapması beklendiği gösterilmektedir.
Sayın Yetz, bireysel öğrencilerin sosyal gelişimlerini desteklemek için sosyal hikayeler kullanır. Öğrencisi Stefanie, yapılandırılmamış zamanlarda (tipik olarak geçişler sırasında) koridorda yürürken ve otobüse binip inerken, öfkesini ve hayal kırıklığını yönetmekte zorlanır. Ayrıca öğle yemeği, teneffüs ve sınıfta seçim zamanı sırasında da zor zamanlar yaşıyor.
Bay Yetz, Stefanie ile başa çıkma becerilerini geliştirmek için çalıştı. Sinirlendiğinde veya sinirlendiğinde durumlardan uzaklaşarak ve beş derin nefes alarak en başarılı oldu. Sayın Yetz, bu stratejilerin kullanımını güçlendiren bir sosyal hikaye yarattı. Her sabah bağımsız okuma sırasında onunla hikaye okuyor ve başa çıkma stratejilerini gözden geçiriyorlar. Stefanie bu stratejileri daha tutarlı bir şekilde uygulayabildiğinde, Bay Yetz, Stefanie'nin öz yeterliliklerini arttırma sürecindeki rolünü kademeli olarak azaltacaktır. Hikayeyi bağımsız olarak okumasını sağlayacak ve daha sonra baş etme becerilerini geliştirmek için onunla buluşacak. Sonunda, Bay Yetz, tüm egzersizini bağımsız olarak tamamlamasına izin verecek. Stefanie sosyal hikayesinde belirtilen adımları takip etme yeteneğini gösterdiğinde, Bay Yetz onu tamamen hikayeden mahrum bırakacaktır.
Stefanie'ın sosyal hikayesini geliştirirken, Bay Yetz ilk önce hedef davranışını belirledi. Stefanie'nin saldırgan eylemleri hem akademik hem de sosyal olarak okuldaki başarısına en zarar verici olanıdır. Davrandığı durumları belirledi. “Girinti” veya “koridorda” gibi belirli zamanları belirtmek yerine, Stefanie'ın hedef davranışından hemen önce hissini tanımlayabildiği duygular olduğu için “öfkeli” ve “sinirli” terimlerini kullandı. Bay Yetz davranışını, davranışının sahip olabileceği sonuçları, başa çıkma stratejilerini ve başa çıkma stratejilerini kullanmanın sonucu olan olumlu sonuçları tanımladı. Bu maddelerin her biri için, Bay Yetz, bir veya iki basit cümle kurdu. Sonunda, Storyboard That oluşturduğu görüntüleri kullanarak hepsini bir araya getirdi.
{Microdata type="HowTo" id="862"}Sosyal hikayeler, öğrencilere sosyal becerileri ve uygun davranışları açık ve yapılandırılmış bir şekilde öğreterek sınıfta doğrudan bir öğretim biçimi olarak kullanılabilir. Öğretmenler, öğrencilerin karşılaşabilecekleri sosyal durumlar hakkında, örneğin nasıl arkadaş olunacağı veya sataşmaya nasıl tepki verileceği gibi açık talimatlar sağlamak için sosyal hikayeleri kullanabilir. Sosyal öyküler, bu becerileri küçük, yönetilebilir adımlara bölerek ve görsel yardımlar kullanarak öğrencilerin kendilerinden ne beklendiğini ve çeşitli sosyal durumlarda nasıl davranmaları gerektiğini anlamalarına yardımcı olabilir. Ek olarak, öğrencilerin ruh sağlığını ve esenliğini destekleyebilecek duygusal düzenleme ve başa çıkma becerilerini öğretmek için sosyal hikayeler kullanılabilir.
Evet, sosyal hikayeler, öğrencinin öğrenmesini ve beceri gelişimini desteklemek için diğer öğretim yöntemleriyle birlikte kullanılabilir. Sosyal öykülerin yanı sıra kullanılabilecek bazı etkili öğretim yöntemleri arasında rol oynama, modelleme ve doğrudan öğretim yer alır. Rol yapma, öğrencilerin farklı stratejileri deneyebilecekleri ve geri bildirim alabilecekleri güvenli ve kontrollü bir ortamda sosyal becerileri uygulamalarını içerir. Modelleme, öğrencilerin gözlem yoluyla öğrenmelerine yardımcı olabilecek, istenen davranışı gösteren öğretmenleri veya diğer öğrencileri içerir. Doğrudan öğretim, öğretmenlerin beceriyi veya davranışı açıkça öğretmesini, küçük, yönetilebilir adımlara ayırmasını içerir. Öğretmenler, sosyal öyküleri bu diğer öğretim yöntemleriyle birleştirerek, özellikle farklı öğrenme gereksinimleri olan öğrenciler için etkili olabilen, sosyal beceri öğretimine kapsamlı ve çok modlu bir yaklaşım sağlayabilir. Öğretmenlerin öğrettikleri özel beceri ve öğrencilerinin bireysel ihtiyaçları için en uygun öğretim yöntemini seçmeleri önemlidir.
Sosyal hikayeler, sadece engelli olanlar için değil, tüm öğrenciler için etkili olabilir. Sosyal becerilerle mücadele eden veya duygularını düzenlemekte güçlük çeken öğrenciler için özellikle yararlıdırlar. Sosyal hikayeler, bireysel öğrencilerin ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde uyarlanabilir ve çeşitli yaş ve yeteneklerde kullanılabilir.
Sınıfınızdaki sosyal öykülerin etkililiğini ölçmek için gözlem, veri izleme ve öğrencilerden ve velilerden geri bildirim gibi çeşitli yöntemler kullanabilirsiniz. Öğrenci davranışındaki ve sosyal-duygusal gelişimindeki değişiklikleri araştırın ve öğrencilerinizin ihtiyaçlarını karşıladıklarından emin olmak için sosyal hikayelerinizi gerektiği gibi ayarlayın.