Χρησιμοποιείται στην τελετή του αγιασμού των υδάτων τα Θεοφάνια και την ημέρα της εορτής του Τιμίου Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου.
Στις 14 Σεπτεμβρίου, μάλιστα, μοιράζεται στους πιστούς ο βασιλικός που θεωρείται πως αν φυτευτεί εκ νέου μπορεί να ξαναφυτρώσει καθώς είναι ευλογημένος.
Σύμφωνα μετην ορθόδοξη παράδοση όταν η μητέρα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου αναζητούσε τον Τίμιο Σταυρό, ο βασιλικός που είχε φυτρώσει στον τάφο του Ιησού την καθοδήγησε στο να τον εντοπίσει.
Στην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και πιο συγκεκριμένα την Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης, το δεντρολίβανο είναι ανάμεσα στα άνθη που χρησιμοποιούνται για να στολίσουν τον Τίμιο Σταυρό.
Η δάφνη ονομάζεται και βαγιά. Χρησιμοποιείται από την Εκκλησία κάθε Κυριακή των Βαΐων. Μας θυμίζει την είσοδο του Χριστού στην ιερή πόλη της Ιερουσαλήμ. Την ημέρα εκείνη, στους ορθόδοξους ναούς μοιράζονται δάφνες, τις οποίες οι πιστοί κρατάνε ως σημάδι ευλογίας.
Η ρίγανη σχετίζεται με τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και την γιορτή των γενεθλίων του. Στα γενέθλιά του οι πιστοί μαζεύουν ρίγανη, την οποία αφιερώνουν συχνά στον Άγιο. Ο Άγιος Ιωάννης ονομάζεται «ριγολόγος» αφού υπάρχει η πίστη πως κατά την αποτομή της κεφαλής του προκλήθηκε ρίγος στον βασιλιά Ηρώδη, που διέταξε την εκτέλεσή του. Μάλιστα, υπάρχει η αντίληψη πως η ρίγανη που μαζεύεται την ημέρα του Αγίου Ιωάννη, να μαζεύεται το πρωί.
Ο νάρδος συνδέεται με το Πάσχα. Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, έξι μέρες πριν το Πάσχα ο Χριστός επισκέφθηκε το σπίτι του Λαζάρου. Η Μαρία η αδερφή του Λαζάρου άλειψε με μύρο νάρδου τα πόδια του Χριστού και στη συνέχεια τα σκούπισε με τα μαλλιά της. Το σπίτι ευωδίασε από τη γλυκιά μυρωδιά του ελαίου. Έτσι ο νάρδος μας θυμίζει την αγάπη της Μαρίας προς τον Χριστό.
Η μυρτιά χρησιμοποιείται για να στολίζει τα εικονίσματα στις εκκλησίες και στο σπίτι. Επίσης και η δάφνη, αφού ευλογηθεί την Κυριακή των Βαΐων.
Χρησιμοποιείται στην τελετή του αγιασμού των υδάτων τα Θεοφάνια και την ημέρα της εορτής του Τιμίου Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου.
Στις 14 Σεπτεμβρίου, μάλιστα, μοιράζεται στους πιστούς ο βασιλικός που θεωρείται πως αν φυτευτεί εκ νέου μπορεί να ξαναφυτρώσει καθώς είναι ευλογημένος.
Σύμφωνα μετην ορθόδοξη παράδοση όταν η μητέρα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου αναζητούσε τον Τίμιο Σταυρό, ο βασιλικός που είχε φυτρώσει στον τάφο του Ιησού την καθοδήγησε στο να τον εντοπίσει.
Στην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και πιο συγκεκριμένα την Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης, το δεντρολίβανο είναι ανάμεσα στα άνθη που χρησιμοποιούνται για να στολίσουν τον Τίμιο Σταυρό.
Η δάφνη ονομάζεται και βαγιά. Χρησιμοποιείται από την Εκκλησία κάθε Κυριακή των Βαΐων. Μας θυμίζει την είσοδο του Χριστού στην ιερή πόλη της Ιερουσαλήμ. Την ημέρα εκείνη, στους ορθόδοξους ναούς μοιράζονται δάφνες, τις οποίες οι πιστοί κρατάνε ως σημάδι ευλογίας.
Η ρίγανη σχετίζεται με τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και την γιορτή των γενεθλίων του. Στα γενέθλιά του οι πιστοί μαζεύουν ρίγανη, την οποία αφιερώνουν συχνά στον Άγιο. Ο Άγιος Ιωάννης ονομάζεται «ριγολόγος» αφού υπάρχει η πίστη πως κατά την αποτομή της κεφαλής του προκλήθηκε ρίγος στον βασιλιά Ηρώδη, που διέταξε την εκτέλεσή του. Μάλιστα, υπάρχει η αντίληψη πως η ρίγανη που μαζεύεται την ημέρα του Αγίου Ιωάννη, να μαζεύεται το πρωί.
Ο νάρδος συνδέεται με το Πάσχα. Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, έξι μέρες πριν το Πάσχα ο Χριστός επισκέφθηκε το σπίτι του Λαζάρου. Η Μαρία η αδερφή του Λαζάρου άλειψε με μύρο νάρδου τα πόδια του Χριστού και στη συνέχεια τα σκούπισε με τα μαλλιά της. Το σπίτι ευωδίασε από τη γλυκιά μυρωδιά του ελαίου. Έτσι ο νάρδος μας θυμίζει την αγάπη της Μαρίας προς τον Χριστό.
Η μυρτιά χρησιμοποιείται για να στολίζει τα εικονίσματα στις εκκλησίες και στο σπίτι. Επίσης και η δάφνη, αφού ευλογηθεί την Κυριακή των Βαΐων.
Χρησιμοποιείται στην τελετή του αγιασμού των υδάτων τα Θεοφάνια και την ημέρα της εορτής του Τιμίου Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου.
Στις 14 Σεπτεμβρίου, μάλιστα, μοιράζεται στους πιστούς ο βασιλικός που θεωρείται πως αν φυτευτεί εκ νέου μπορεί να ξαναφυτρώσει καθώς είναι ευλογημένος.
Σύμφωνα μετην ορθόδοξη παράδοση όταν η μητέρα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου αναζητούσε τον Τίμιο Σταυρό, ο βασιλικός που είχε φυτρώσει στον τάφο του Ιησού την καθοδήγησε στο να τον εντοπίσει.
Στην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και πιο συγκεκριμένα την Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης, το δεντρολίβανο είναι ανάμεσα στα άνθη που χρησιμοποιούνται για να στολίσουν τον Τίμιο Σταυρό.
Η δάφνη ονομάζεται και βαγιά. Χρησιμοποιείται από την Εκκλησία κάθε Κυριακή των Βαΐων. Μας θυμίζει την είσοδο του Χριστού στην ιερή πόλη της Ιερουσαλήμ. Την ημέρα εκείνη, στους ορθόδοξους ναούς μοιράζονται δάφνες, τις οποίες οι πιστοί κρατάνε ως σημάδι ευλογίας.
Η ρίγανη σχετίζεται με τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και την γιορτή των γενεθλίων του. Στα γενέθλιά του οι πιστοί μαζεύουν ρίγανη, την οποία αφιερώνουν συχνά στον Άγιο. Ο Άγιος Ιωάννης ονομάζεται «ριγολόγος» αφού υπάρχει η πίστη πως κατά την αποτομή της κεφαλής του προκλήθηκε ρίγος στον βασιλιά Ηρώδη, που διέταξε την εκτέλεσή του. Μάλιστα, υπάρχει η αντίληψη πως η ρίγανη που μαζεύεται την ημέρα του Αγίου Ιωάννη, να μαζεύεται το πρωί.
Ο νάρδος συνδέεται με το Πάσχα. Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, έξι μέρες πριν το Πάσχα ο Χριστός επισκέφθηκε το σπίτι του Λαζάρου. Η Μαρία η αδερφή του Λαζάρου άλειψε με μύρο νάρδου τα πόδια του Χριστού και στη συνέχεια τα σκούπισε με τα μαλλιά της. Το σπίτι ευωδίασε από τη γλυκιά μυρωδιά του ελαίου. Έτσι ο νάρδος μας θυμίζει την αγάπη της Μαρίας προς τον Χριστό.
Η μυρτιά χρησιμοποιείται για να στολίζει τα εικονίσματα στις εκκλησίες και στο σπίτι. Επίσης και η δάφνη, αφού ευλογηθεί την Κυριακή των Βαΐων.
Χρησιμοποιείται στην τελετή του αγιασμού των υδάτων τα Θεοφάνια και την ημέρα της εορτής του Τιμίου Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου.
Στις 14 Σεπτεμβρίου, μάλιστα, μοιράζεται στους πιστούς ο βασιλικός που θεωρείται πως αν φυτευτεί εκ νέου μπορεί να ξαναφυτρώσει καθώς είναι ευλογημένος.
Σύμφωνα μετην ορθόδοξη παράδοση όταν η μητέρα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου αναζητούσε τον Τίμιο Σταυρό, ο βασιλικός που είχε φυτρώσει στον τάφο του Ιησού την καθοδήγησε στο να τον εντοπίσει.
Στην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και πιο συγκεκριμένα την Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης, το δεντρολίβανο είναι ανάμεσα στα άνθη που χρησιμοποιούνται για να στολίσουν τον Τίμιο Σταυρό.
Η δάφνη ονομάζεται και βαγιά. Χρησιμοποιείται από την Εκκλησία κάθε Κυριακή των Βαΐων. Μας θυμίζει την είσοδο του Χριστού στην ιερή πόλη της Ιερουσαλήμ. Την ημέρα εκείνη, στους ορθόδοξους ναούς μοιράζονται δάφνες, τις οποίες οι πιστοί κρατάνε ως σημάδι ευλογίας.
Η ρίγανη σχετίζεται με τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και την γιορτή των γενεθλίων του. Στα γενέθλιά του οι πιστοί μαζεύουν ρίγανη, την οποία αφιερώνουν συχνά στον Άγιο. Ο Άγιος Ιωάννης ονομάζεται «ριγολόγος» αφού υπάρχει η πίστη πως κατά την αποτομή της κεφαλής του προκλήθηκε ρίγος στον βασιλιά Ηρώδη, που διέταξε την εκτέλεσή του. Μάλιστα, υπάρχει η αντίληψη πως η ρίγανη που μαζεύεται την ημέρα του Αγίου Ιωάννη, να μαζεύεται το πρωί.
Ο νάρδος συνδέεται με το Πάσχα. Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, έξι μέρες πριν το Πάσχα ο Χριστός επισκέφθηκε το σπίτι του Λαζάρου. Η Μαρία η αδερφή του Λαζάρου άλειψε με μύρο νάρδου τα πόδια του Χριστού και στη συνέχεια τα σκούπισε με τα μαλλιά της. Το σπίτι ευωδίασε από τη γλυκιά μυρωδιά του ελαίου. Έτσι ο νάρδος μας θυμίζει την αγάπη της Μαρίας προς τον Χριστό.
Η μυρτιά χρησιμοποιείται για να στολίζει τα εικονίσματα στις εκκλησίες και στο σπίτι. Επίσης και η δάφνη, αφού ευλογηθεί την Κυριακή των Βαΐων.