Ngunit pag katapos mag laro ni Pina, hindi parin niya niligpit ang kanyang mga kalat pati narin ang kanyang mga laruan. At natapos na lang ang araw na hindi nailigpit ang mga kalat ni Pina.
Mamaya na po inay nag lalaro pa ako!
Pina, anak matuto kang mag ligpit nang gamit mo pag katapos mong gamitin.
Isang araw nag kasakit ang ina ni Pina na si aling rosa at inutusan nito si Pina na bumili ng pagkain.
sige po sandali lang po.
Pina anak kunin mo nga ang aking pitaka.
Matapos sabihin iyon ni Aling Rosa ay hindi na ipinagpatuloy ni Pina ang paghahanap sa pitaka at umalis nalamang ito ng bahay upang maglaro. Ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon ay nagkatotoo ang sinabi ni Aling Rosa.
1) Nay! Hindi ko po makita ang inyong pitaka, Saan po ba iyon naka lagay?
2) Nay! Hindi ko po makita sa loob ng inyong bag! Nasaan po ba rito?!
2) Haynako Pina, napaka tamad mo talaga sa lahat ng bagay pati ang maghanap ay hindi mo magawa magkaroon ka sana ng maraming mata upang makita mo ang mga bagay!!!
1) Nandiyan lang sa aking bag hanapin mo diyan.
Lumipas ang mga oras at sumapit na ang gabi ay wala pa rin si Pina. Tumindi ang pag aalala ni Aling Rosa at sinubukan na rin niya itong hanapin sa labas ngunit siya ay nabigo. Nagpahinga muna siya sa paghahanap kay Pina at nagpasya na kinabukasan niya itutuloy ang paghahanap sa anak.
Nalungkot si Aling Rosa nang makita niya na wala si Pina. Iniisip niya na kasalanan niya kung bakit ito umalis. Iniisip rin niya na maramihil ay nasaktan niya ang damdamin ni Pina sa kanyang sinabi.
Pina, Anak? Nasaan ka?
Mula noon ay naniwala na si Aling Rosa na ang tumubo sa kanyang bakuran ay isang halaman na sumisimbolo kay Pina kung kaya't tinawag niya itong Pinya at inalagaan niya ang halaman. At iyon ang kwento ng alamat ng Pinya.
Kinabukasan ng muling lumabas si Aling Rosa upang hanapin si Pina ay napansin niya ang pagtubo ng isang halaman sa kanyang bakuran. Muli ay naisip niya ang kanyang sinabi kay Pina na sana ay magkaroon ito ng maraming mata. At katulad ng tumubong halaman ay mukha rin itong maraming mata.