Noong unang panahon, may mag inang nakatira sa bukid. Ang pangalan ng ina ay Rafaela at ang pangalan ng kanyang anak ay Piñang. Si Rafaela ay napakasipag ngunit si Piñang ay likas na tamad.
Piñang, pwede bang tulungan mo akong maglinis dito?
Ma, ayaw ko po maglinis, gusto ko lang maglaro.
Piñang, pwede ka ba magluto ng pagkain para sa akin?
Gusto ko lang sana maglaro kasama ng mga kaibigan ko.
Makalipas ang ilang araw, nagkasakit si Rafaela. Inutusan niya na magluto si Piñang para sa kanya.
Alam mo, sana nga magkaroon ka ng maraming mga mata para makita mo ang mga hinahanap mo!
Ma, nasaan ang mga sandok, kaserola at iba pang gamit?
Dahil nagalit na ang kanyang ina, hinanap na ni Piñang ang kagamitan sa kusina
Maya - maya nagising ang kanyang ina, hinanap niya si Piñang pero wala siya sa bahay. Nakakita siya ng isang kakaibang prutas.
Bakit ang daming mata ng prutas na ito? Parang ito ang sinabi ko kay Piñang kanina. Ipapangalan ko itong Piña bilang alaala sa kanya.