Matapos sabihin ni Mathilde sa kaniyang asawa ang pangyayari na ang nawala niya lamang palang kwintas ay peke at hindi mamahalin ay nagulat at nagalit ang asawa sa kanya at nalungkot.
Mathilde: Pasensya ka na Mahal. Hindi ko naman natin ginusto na mawala iyon at hindi rin natin inaasahan na hindi pala totoo ang kwintas na iyon. Sana ay maintindihan mo ang sitwasyon mahal...
G. Loisel: H-Ha? Anong sinasabi mong hindi ito totoo? Ibig sabihin eh nagsayang lang tayo ng gamit para lang sa pekeng kwintas na iyon? Paano na ang mga gamit natin?
Naawa si Loisel kay Mathilde kung kaya naman dali dali siyang lumapit kay mathilde at niyakap ito.
Mathilde: (umiiyak) Pasensya din dahil hindi ko tinanong ai Madame Forestier kung totoo ba ang kwintas na ipinahiram niya sa akin... Hayaan mo babawi ako, babawiin natin yung mga gamit na nawala.
G. Loisel: Patawad Mathilde, hindi ko agad naisip na hindi natin parehong ginusto ang nangyari. Pagpasensyahan mo na kung ikaw ay napagtaasan ko ng boses at nagalit sayo. Patawad kung mas inisip ko yung mga gamit natin.
Ngumiti si G. Loisel at hinalikan sa noo si Mathilde at sinabing:
G. Loisel: Natin Mathilde. Babawiin natin ang mga bagay na nawala sa atin. Basta sa susunod ay itatanong na natin kung ang hinihiram ba natin ay peke o hindi.
Mathilde: Salamat mahal. Oo simula ngayon ay itatanong ko na kung totoo ba ang mga hinihiram ko.
Nagpokus sa pagtatrabaho ni G. Loisel samantalang naghanap ng trabaho si Mathilde. Habang naghahanap ng ay nakakita siya ng paskil na naghahanap ng babae na pwedeng maglinis. Agad siyang nag pasa ng mga hinihinging requirements dito. (Pagkauwi sa bahay)
Mathilde: Oo mahal nag aantay na lamang ako kung tatanggapin ba nila ako o hindi.
G. Loisel: Oh mahal kamusta ang iyong paghahanap ng trabaho? Nakahanap ka na ba?
G. Loisel: Ganun ba? Kung ganun ay sana matanggap ka na para mabawi na natin ang lahat ng mga gamit natin.
Kinaumagahan ay nakatanggap ng balita si Mathilde at siya ay natanggap sa trabaho. Magsisimula na siyang magtrabaho. Siya ay natuwa at hindi makapaghintay na masabi sa asawa.
Mathilde: Mahal mayroon akong ike kwento sa iyo. Natanggap na ako sa trabaho.
G. Loisel: Talaga mahal? Mabuti kung ganun sana magtuloy tuloy na itong trabaho mo para makabili na tayo ng mga gamit natin.
Ngayon ay ang araw ng unang trabaho ni Mathilde kung kaya naman ay hindi siya mapakali. Hinanda ni G. Loisel ang kwintas na binili nila at sinabi kay Mathilde na gamitin ito. Naalala naman ni Mathilde na kapag sinuot niya ito ay naalala niya ang nakaraang nangyari sa kanila ngunit ngumiti siya at sinabi sa sarili na ito na ang simula ng kanilang pagbangon.
Mula noon ay guminhawa at umasenso ang kanilang pamumuhay. Umalis sa trabaho si G Loisel At nagtayo sila ng kanilang sariling tindahan.
Mathilde: Sana magtuloy tuloy na ito para naman makabawi ako sa asawa ko.