Całe Lato w Ciągu Dnia - Wykres Rysunku

Попробуйте бесплатно!

Całe lato w dzień przez opowieść Ray Bradbury

EKSPOZYCJA
WZROST AKCJI
PUNKT KULMINACYJNY
SPADAJĄCE DZIAŁANIE
ROZKŁAD
Inni studenci widzą Margot jako inną. Jest bardzo introwertyczna i cicha. W przeciwieństwie do innych dzieci, Margot pochodziła tylko z Ziemi cztery lata temu. Pamięta (i traci) słońce. Została zdewastowana przez jej przenieść się do Wenus ze względu na stały deszcz.
Dzieci podniecają rozmawiać o słońcu. Robią obrazy i wiersze o tym. Nikt nie pamiętał Margota o słońcu, bo siedem lat temu, kiedy to ostatnio przestało padać, miały zaledwie dwa lata. Margot miała cztery lata, kiedy przeprowadziła się z Ziemi.
Tuż przed wyjściem słońca, a deszcz opuszcza dwugodzinny odpoczynek, studenci blokują Margot w szafie. Deszcz się zatrzymuje i zapominają o niej. Wyjeżdżają, bawiąc się w dzikiej dżungli wenuskiej, pozostawiając Margot za sobą.
Gdy Margot krzyczy i woła w szafie, wiedząc, że nie ma jedyną szansę zobaczyć słońce przez następne siedem lat, dzieci śmieją się i grają, pochłaniając ulotne chwile słońca. Wtedy wybucha grzmot i odczuwa się deszcz.
Kiedy dzieci wracają do podziemia, rozkoszując się czasem w ciepłym słońcu, jeden z uczniów pamięta Margot. Wszyscy zatrzymują się i bardzo wolno otwierają drzwi, by wydobyć teraz cichą i kompletnie zdewastowaną Margot.

Создано более 30 миллионов раскадровок