Umagang umaga ay nagsimba sina Maria Clara at Tiya Isabel. Pagkatapos ay nagmadaling umuwi si Maria Clara dahil sa pananabik.
Горка: 2
Sa bahay ni Kapitan Tiyago ay nananahi si Maria Clara, si Tiya Isabel ay nagwawalis at si Kapitan Tiyago ay nagbabasa ng mga kasulatan tungkol sa kabuhayan.
Hindi mapakali si Maria Clara sa pananabik na makita si Crisostomo Ibarra. Napagpasyahan na siya ay magbakasyon sa San Diego sapagkat nalalapit na ang pista.
Горка: 3
Nang paparating na si Ibarra ay hindi mapakali si Maria Clara kaya pumunta siya sa silid at sinundan naman siya ni Tiya Isabel para tulungan siyang magbihis.
Горка: 4
Nung nagkita na sila ay nagdulot ito ng kasiyahan sa kanilang puso at napagpasyahan nila na pumunta sila sa Asotea upang iwasan ang alikabok..
Горка: 5
Habang sila ay naguusap ay nabigkas ni Maria Clara ang kanilang kamusmusan, paglalaro, pagtatampuhan at muling pagbabati. Maya maya ay nilabas ni Ibarra ang dahon ng sambong na inilagay ni Maria Clara sa kanyang sumbrero upang hindi siya mainitan. Nilabas naman ni Maria Clara ang sulat na ibinigay ni Ibarra bago ito pumuntang Europa.
Pagkatapos basahin ni Maria Clara ang sulat ay biglang namutla si Ibarra dahil naalala niya ang kaniyang tungkulin at kailangan niya ng umuwi sa kanilang bayan dahil kinabukasan ay araw na ng mga patay.
Горка: 6
Hindi napigilan ni Maria na maluha dahil sa pangungulila kay Ibarra kaya't sinabihan siya ng kanyang ama na ipagsindi si Ibarra ng dalawang kandila at ialay sa santo ng manlalakbay