Ang Komiks Gabrielle Maniebo
Storyboard Text
- Tahimik ang tribo namin noon nang misteryosong nagkasugau-sugat dming makikinis na pangarap.
- Kinuha na nila ang ating mga lupain. wika ng aking ina sa aming lengguwahe
- Isang hapon, nang nabalitang magpupunta rito ang mga lagalog na may mahahabang baril, pumunta ako sa gilid ng aming taniman at kumurot ng lupa, saka inilagay sa loob ng isang bote
- Nilinlang kami ng mangkukulam na mga lagalog. Kapalit ng tatlong baldeng hipon, tatlong manok, at isang bala, napilitang isuko ng aming pinuno ang aming lupain-- ang lupain na aming minana sa aming mga ninuno.
- Are you studying?Napansin kong kasingkulay ng kanyang balat ang malaperlas na bunangin, ang dagat ang kanyang mga mata.
- limang dekada na ang nakararaan. Nagkasakit din siya at sumunod sa aking ama. Ako na lamang mag-isa. Hindi, may natira pa sa akin. At dinukot ko mula sa aking bulsa ang isang malilit na bote na may lamang lupa.
- What's that? tanong ni Ms. Winters. This is what is left of my people. Hawak ko ang bote isang hapon, sa tabi ng bintana
- We are giving our indigenous people the opportunity to learn self development, isang nakakurbatang lalake sa entablado, through the efforts of our tourism department; they could live with the global trends and share the beauty of their traditions and ancestral essence.
- Isang bote lamang ng lupa ang dala-dala ko ngunit ngayon ay nakapagtapos ng pilosopiya sa unibersidad kung saan siya naglilingkod.
- You have a pair of wonderful eyes, so dark and pensive they could have belonged to the sockets of a philosopher. At ngumiti siya. Sumama ako sa kaniya sa Amerika. Isa siyang cultural psychologist sa Harvard. Ako ay isang Ata-manobo. Pango, maitim, maalon ang buhok
- Si Ms. Winters ay isang naiibang katauhan. Inalagaan niya ako at pinag-aral; pareho kaming nag-iisa. Malaking porsyento ng aking mala-rebeldeng pagtingin sa mga ortodoksiya ay ibinahagi niya sa akin. Tinuruan niya akong magkaroon ng sariling kultura
- Ang bote na aking hawak ngayon ay naglalaman ng ispiritu natin, ng mga Ata-Manobo. Kinabukasan, bago pumunta sa paliparan ay nagpaalam muna ako kay Ms. Winters na pupunta ng dalampasigan. Isinaboy ko sa tubig ang lupa mula sa bote na parang abo ng isang mahal sa buhayPaalam.
Peste 30 de milioane de Storyboard-uri create