Açılışta Rashad, ROTC birimiyle birlikte yürüyor. ROTC olumlu bir deneyim olsa da, bunu sadece babası için yapıyor. Sonunda, topluluk polis vahşetini ve ırkçılığı protesto etmek için yürüyüşe geçer. Yürüyüş, birliğin ve daha iyi bir geleceğe doğru ilerlemenin bir sembolüdür.
Basketbol takımı, topluluğun aynası görevi görür. Spor birleştiriyor. Seyirciler takımlarını desteklemeyi severler. Oyuncular yoldaşlığın tadını çıkarır. Koç, oyuncuların dış dünyayı kapıda terk etmeleri konusunda ısrar ediyor. Ekip, sistemik ırkçılıkla mücadele ederken bunu imkansız bulur.
Graffiti bir tür protesto görevi görür. Carlos, Rashad'ın bir polis memuru tarafından haksız yere dövüldüğü gerçeğine dikkat çekmek için okul gerekçesiyle "Rashad Yine Yoktur" diye etiketledi. Güçlü mesajı, toplumu Rashad'ı desteklemeye ve polis vahşeti ve ırkçılığına karşı savaşmaya zorlar.