Noc to opowieść autobiograficzna, przedstawiająca przetrwanie Elie Wiesela z Holokaustu jako małego chłopca. W swoich wspomnieniach opowiada o dorastaniu jako pobożny żydowski chłopiec i kontynuuje powieść przez czas spędzony w Auschwitz, znanym nazistowskim obozie koncentracyjnym. Zaangażuj uczniów za pomocą naszych gotowych działań i scenorysów.
Elie i jego rodzina zostają wprowadzeni. Elie, trzy siostry, matka i ojciec mieszkają w małym miasteczku Sighet, węgierskim Siedmiogród. Na początku życia Elie interesuje się żydowskim mistycyzmem. Dowiaduje się, że Moshe Beadle jest panem tych dziedzin i chce go nauczyć.
PUNKT KULMINACYJNY
II wojna światowa trwa od 3 lat. Ludzie z Sighet zaczynają się zastanawiać, czy front zbliża się do nich, czy wojna się skończy, zanim dotrze na Węgry. W tym czasie deportowani są wszyscy zagraniczni Żydzi. Obejmuje to Moshe. Jednak Moshe jest w stanie uciec, podczas gdy SS zabija innych zagranicznych Żydów. Wraca do Sighet, aby ostrzec ludzi, ale nie słuchają.
SPADAJĄCE DZIAŁANIE
Niemieccy żołnierze wjeżdżają do miasta Elie, wkrótce powstają getta. Tam dowiadują się, że zostaną wywiezieni do obozu koncentracyjnego. Podczas podróży trzydniowej, Elie i jego ojciec są w tym samym samochodzie, co pani Schächter. Krzyczy bezlitośnie, widząc ogień.
ROZKŁAD
Rodzina przybywa do Birkenau, a mężczyźni są oddzieleni od kobiet. Stamtąd udają się do Oświęcimia i ostatecznie podróżują do Buna do pracy w fabryce elektrycznej. Tam Elie zaprzecza okrucieństwom śmierci, rozpaczy i utracie nadziei, jakich doświadczył w okupacji hitlerowskiej.
Po miesiącach w obozie Eliezer podjął operację na stopie. W tym czasie obóz zostaje ewakuowany, a więźniowie zaczynają marsz śmierci: pięćdziesiąt mil do Gleiwitz. Wielu umiera, tylko dwanaście pozostało przy życiu, gdy pociąg dojeżdża do obozu koncentracyjnego Buchenwald. Przez cały ten czas Eliezer i jego ojciec pomagają sobie nawzajem żyć.
W Buchenwald ojciec Elie umiera, pozostawiając Eli uczucie winy mieszaniny emocji: rozpaczy i ulgi. Elie przeżywa trud. Pozostaje jednak nie wiedzieć, kto to jest: "Z głębi lustra trup zwrócił wzrok na mnie. Jego spojrzenie, gdy wpatrywały się w moje, nigdy mnie nie opuściło. "11 kwietnia 1945 r. Został wyzwolony.