Upozorenje: Nemojte snimati materijale zaštićene autorskim pravima (pozadinsku glazbu, filmske ili TV isječke, itd.)
Atributi Slike:
The Orion Nebula and cluster from the VLT Survey Telescope (https://www.flickr.com/photos/esoastronomy/36032866602/) - European Southern Observatory - Licenca: Attribution (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0/)
Planetary Nebula (https://www.flickr.com/photos/gsfc/8804537584/) - NASA Goddard Photo and Video - Licenca: Attribution (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0/)
MGŁAWICA GWIAZDOWA
GŁÓWNA GWIAZDA SEKWENCJI
CZERWONY OLBRZYM
MGŁAWICA PLANETARNA
BIAŁY KARZEŁ
CZARNY KARZEŁ
Mgławica to chmura pyłu i gazu, która zapada się pod własnym ciężarem. Gdy chmura się zapada, robi się cieplej. Kiedy osiągnie określoną temperaturę, zaczyna się fuzja jądrowa.
Na tym etapie presja na zewnątrz spowodowana fuzją jądrową jest równoważona siłą grawitacji trzymającą gwiazdę razem. Energia wytworzona przez syntezę jądrową emitowana jest jakopromieniowanie.
Kiedy gwiazda zużyła swoje paliwo jądrowe (wodór), gwiazda powiększa się, a zewnętrzne warstwy chłodzą, sprawiając, że gwiazda jest czerwona.
To jedne z najpiękniejszych obiektów, które można zaobserwować na nocnym niebie. Mgławica planetarna występuje wtedy, gdy zewnętrzne warstwy gwiazdy giną od czerwonego olbrzyma do białego karła.
Biały karzeł to gorąca, mała, gęsta, martwa gwiazda. Jest to rdzeń gwiazdy, która pozostaje po tym, jak zewnętrzne warstwy odfrunęły w mgławicy planetarnej.
Po długim czasie gorący, gęsty rdzeń znany jako biały karzeł ochładza się i przestaje promieniować światłem.