Έκτορας και Ανδρομάχη (η συνέχεια)
Tekst Storyboardowy
- Ω Θεέ μου! Θα σε αφανίσει η τόλμη σου, το βρέφος δεν λυπάσαι, ούτε και εμένα που χήρα σου θα γίνω γιατί θα σε σκοτώσουν οι Αχαιοί και αν σε χάσω καλύτερα και εγώ στον Άδη να κατέβω, διότι καμιά παρηγοριά δε θα μου μείνει. Πατέρα και μητέρα έχασα. Ο θείος Πηλείδης μου σκότωσε τον πατέρα μου όταν έριξε την πόλιν των Κιλίκων, όμως δεν τον εγύμνωσε και αφού με την λαμπρήν του αρματωσιά τον έκαυσε του εσήκωσε και μνήμα. Την σεπτήν μητέρα μου αφού δούλη την έφερε με τα άλλα λάφυρα του την έσβησεν η Άρτεμις.
- Έκτωρ, εσύ είσαι για εμένα μητέρα και πατέρας και αδελφός και σύντροφος. Για αυτό λυπήσου μας και μείνε εδώ στον πύργο, μην κάνεις ορφανό παιδί και χήρα γυναίκα. Και στην αγριοσυκιά στήσε τους άνδρες που είναι καλόπαρτο το τείχος. Τρεις φορές το δοκίμασαν των Αχαιών οι πρώτοι.
- Και εγώ όλα τα αισθάνομαι, γυνή μου, όμως φοβάμαι το πρόσωπο των σεμνών μητέρων και των ανδρών αν με έβλεπαν άνανδρος να φεύγω από την μάχην, δεν το θέλει η καρδιά μου που μου 'μαθε γενναίος να είμαι και να μάχομαι μπροστά στους Τρώες γιατί μεγάλη δόξα έχω και εγώ και ο πατέρας.
- Θα έρθει η μέρα που θα χαθεί κι η Ίλιος η αγία και ο Πρίαμος δυνατός με όλον τον λαόν του. Αλλά δεν με πληγώνει τόσο των Τρώων η φθορά, ούτε ο θάνατος του πατρός μου και της σεμνής μητρός μου, όπως και των καλών μου αδελφών που θα κυλισθούν στο χώμα γενναίοι από τες λόγχες των εχθρών. Αλλά ο καημός σου, όταν κάποιος από τους Αχαιούς σε πάρει δούλα του και εσύ θα οδύρεσαι και θα κλαις και ξένον ύφασμα θα υφαίνεις προσταγμένη. Όπως και απ' την Υπέρειαν πηγήν ή Μεσσηίδα νερό θα φέρνεις με τις στάνες από ανάγκην.
- Και εσύ θα κλαις, αλλά εκείνοι θα λένε δείτε τη γυνή του Έκτορος, που ήταν πρώτος από όλους τους Τρώες στον πόλεμον. Και ενώ αυτά θα λένε ο πόνος θα ζει μέσα σου για τον άνδρα εκείνον, που δεν ζει να σε ελευθερώσει. Αλλά απ' το να σε ακούω να θρηνείς και να οδύρεσαι καλύτερα να με σκεπάσει ο τάφος βαθιά στην γην.
Utworzono ponad 30 milionów scenorysów