Międzynarodowa Stacja Kosmiczna jest stacją kosmiczną o małej orbicie wykorzystywaną jako laboratorium badawcze i zamieszkiwana przez cały rok przez ludzi. W ramach projektu ISS działa 17 krajów, a pierwsze moduły zostały uruchomione w 1998 roku.
Międzynarodowa Stacja Kosmiczna to stacja kosmiczna zamieszkana przez astronautów z całego świata. Jest to program zorganizowany przez pięć różnych agencji kosmicznych: NASA (USA), Roscosmos (Rosja), JAXA (Japonia), ESA (Europa) i CSA (Kanada). ISS znajduje się na orbicie o średniej wysokości 330 km. Stacja kosmiczna tworzy co 90 minut pełną orbitę Ziemi, co oznacza, że stacja kosmiczna ma średnią prędkość 5 mil na sekundę. Siła grawitacji na pozycji orbity ISS jest nieco słabsza niż na Ziemi. To środowisko mikrograwitacyjne jest spowodowane przez ISS znajdujący się w swobodnym upadku podczas orbity Ziemi.
ISS został zmontowany w modułach z pierwszą orbitą wchodzącą w 1998 roku. Od tej pory dodano więcej modułów z międzynarodowych państw współpracujących. Obecnie istnieje 15 modułów, które są ze sobą połączone.
Głównym celem ISS jest stworzenie miejsca o niewielkiej gramaturze do przeprowadzania badań w kosmosie. Badania prowadzone są w wielu różnych dziedzinach naukowych, takich jak meteorologia, astrobiologia i nauki o materiałach. Badania prowadzone są również u samych astronautów, gdy znajdują się w kosmosie; naukowcy chcą dowiedzieć się, jak ludzkie ciało reaguje na spędzanie dużych ilości czasu w środowisku mikrograwitacyjnym. Może być również wykorzystana jako podstawa do przyszłych misji w inne miejsca naszego Układu Słonecznego.
ISS jest zasilany przez duże dwustronne tablice słoneczne. W ten sposób tablice mogą pochłaniać światło od Słońca, ale także absorbują odbite światło z Ziemi. Panele słoneczne są podłączone do baterii, co umożliwia zasilanie stacji, gdy nie jest ona na słońcu.
USA i Rosja potwierdziły, że będą nadal finansować stację kosmiczną do 2024 r.