Ganymede jest jednym z galilejskich księżyców Jowisza odkrytych przez Galileo Galilei w 1610 roku. Jest to największy księżyc Jowisza i największy księżyc w naszym Układzie Słonecznym. Jest jedynym księżycem znanym z własnego pola magnetycznego.
Ganymede to galilejski księżyc Jowisza. Księżyc został odkryty wraz z Callisto, Io i Europa w 1610 roku przez Galileo Galilei. Odkrycie tych czterech księżyców zmieniło sposób myślenia o strukturze naszego Układu Słonecznego. Dostarczone dowody obaliły model geocentryczny i wspierały model heliocentryczny.
Ganymede jest największym i najbardziej masywnym księżycem naszego Układu Słonecznego. Jest większa niż planeta Merkury i planeta karłowata Pluton. Podobnie jak wszystkie inne księżyce Galileusza, Ganymede był kochankiem Zeusa w mitologii greckiej.
Ganymede uważany jest za księżyc wykonany głównie z kamienia i lodu. Jest jedynym księżycem, który ma stałe pole magnetyczne, uważane za spowodowane metalicznym rdzeniem Ganymede'a. Podobnie jak Ziemia, ten rdzeń prawdopodobnie wykonany jest z żelaza i niklu. Struktura księżyca ma zróżnicowane znaczenie, że pod warstwą znajdują się warstwy różnych materiałów. Obserwacje księżyca przez teleskop kosmiczny Hubble'a wskazują, że Ganymede ma cienką atmosferę, złożoną głównie z tlenu.
Kilka misji dojechało do Ganymede. Pierwszym był Pioneer 10, który rozpoczął się w 1972 roku. Misję wysłano, aby zbadać planetę Jowisza i cztery księżyce Galileusza. Pioneer 10 dokonał flyby w dniu 3 grudnia 1973 roku. Później misja Voyager 1 poszła studiować Jupiter i Saturn. Voyager zrobił bliższe podejście niż Pioneer, dzięki czemu można uzyskać obrazy o większej rozdzielczości.