Hel jest boginią podziemi, które nazywa się Hel. Jest rutynowo przedstawiana z niebieską skórą i półkola, pół-ludzką cechą.
Hel była córką Loki i Angrböda, olbrzymią, z którą Loki miała romans. Jej rodzeństwem był Jörmungand wielki wąż i Fenrir, przerażający wilk. Odin i inni bogowie wyższego szczebla słyszeli przerażające proroctwa dotyczące trzech rodzeństwa i postanowili coś z tym zrobić, zanim zdążyliby powodować zbyt wiele kłopotów. Rzuciły Jörmunganda do morza, zamknęły Fenrir w niezakłóconych łańcuchach, a Odin rzucił Hel na królestwo Helheim lub Hel na krótko. Tam miała odpocząć i być odpowiedzialna za dusze, które zmarły z powodu choroby lub starości, które miał nadzieję utrzymać ją w tajemnicy.
Kiedy Loki pojechał do Hodr, aby wyrzucić włócznię jemioły, która zabiła Baldura, Baldur został wprowadzony do Helu. Odin wysłał swego syna Hermoda, aby zażądał Baldura powrotu do kraju żyjących. Hel, czując, że ma przewagę na raz, zgodziła się na jeden warunek: że cały świat płacze Baldurowi, aby udowodnić, że był tak kochany jak wszyscy mówili, że jest. Hermod zwrócił nowinę do Odina, a świat i wszystko w nim płakały, z wyjątkiem jednej olbrzymiej, która była w ukryciu Loki. W rezultacie Hel utrzymywał Baldur'a do Ragnaröka.
Powiedział, że Helheim jest pod korzeniem drzewa Yggdrasil. Mówiło się, że drzewo trzyma dziewięć sfer i Asgard wraz ze Skocznią Wiedzy, gdzie mieszkał Mimir.
Loki i Angrböda
Podziemie (Hel, lub Helheim)