Charakterystyka pośrednia Definicja: Charakterystyka pośrednia polega na tym, że czytelnik dowiaduje się o cechach postaci poprzez ich mowę, działania, reakcje innych postaci i wygląd. Czytelnik wyciąga wnioski na temat osobowości bohatera na podstawie tych informacji.
Pośrednia charakterystyka stawia czytelnika odpowiedzialnego za pozyskiwanie ważnych informacji na temat postaci poprzez wnioskowanie w dialogu, działaniach i reakcjach tej postaci oraz innych w opowieści. Pośrednia charakterystyka pomaga czytelnikowi zorientować się, dlaczego bohaterowie robią pewne rzeczy w opowieści. Badając ich osobowości, ich interakcje z innymi, sposób, w jaki mówią i patrzą, i ich reakcje na zdarzenia, czytelnik może rozsądnie wydedukować motywacje postaci. Pracując nad zrozumieniem postaci w ten sposób, postać i historia stają się bardziej niezapomniane i bardziej osobiste dla czytelnika.
Motywacje bohatera mogą ujawnić ważne szczegóły dotyczące tego, jak wydarzenia w przeszłości je ukształtowały, a czytelnik może znaleźć podobieństwa z własnymi doświadczeniami w tych szczegółach. Autor może wykorzystać te powiązania, aby rozwinąć temat lub główną wiadomość, którą chce, aby czytelnik przyswoił sobie opowieść. Na przykład spokojna, lecz pełna cierpliwości rozmowa z Zwiadowcą, która jest wyraźnie zrozpaczona po pierwszym dniu w szkole, prowadzi do ważnego tematu Harper Lee chce, aby czytelnik zabrał ze swojej powieści Zabić drozda. Atticus mówi Skautowi: "Przede wszystkim" - powiedział - "jeśli nauczysz się prostego podstępu, Skautku, dogadujesz się znacznie lepiej z różnymi ludźmi. Nigdy tak naprawdę nie rozumiesz osoby, dopóki nie bierzesz pod uwagę rzeczy z jego punktu widzenia ... dopóki nie wejdziesz w jego skórę i nie przejdziesz przez nią. "Z tej dyskusji czytelnik może rozsądnie wywnioskować, że Atticus mówi z doświadczenia, a jego mądrość jest ważne, aby Scout zrozumiał, aby mogła zrozumieć świat wokół siebie. Czytelnik widzi również, że empatia jest ważną lekcją, której Atticus chce nauczyć Skauta, a także ważnym tematem, który Lee ujawnia dzięki zdarzeniom z procesu Toma Robinsona i ewentualnemu pojawieniu się Boo.
Odyseusz wyjawia swoją dumę i arogancję, kiedy drwi z Cyklopów, ujawniając jego imię, gdy on i jego ludzie uciekają z wyspy Cyklopów w epickim wierszu Odyseja Homera.
Montresor, narrator w opowiadaniu Edgara Allana Poego " The Cask of Amontillado ", informuje czytelnika, że jest mściwą osobą, kiedy wyjaśnia swój plan zemsty na Fortunato za obrażanie go.
W powieści Szkarłatny list Nathaniela Hawthorne'a, ciągłe dotknięcie szkarłatnego "A" przez Hester Prynne na jej klatce piersiowej ukazuje czytelnikowi, że czuje się winna i wyrzuty sumienia za jej grzech, jednocześnie dając do zrozumienia, że w jej grzechu jest coś głębszego nie zostały jeszcze ujawnione.
Troska George'a o Lenniego w " Myszki i ludzie" Johna Steinbecka pokazuje łagodniejszą stronę George'a, niż mu się wydaje. Jego szorstka zewnętrzna powierzchowność zostaje stłumiona przez fakt, że mówi Slimowi, że zaczął obserwować Lenniego po śmierci ciotki Clary.