Z biurka Zoe Washington autorstwa Janae Marks

Postacie

Wyświetl Aktywność

Słownictwo

Wyświetl Aktywność

Motywy

Wyświetl Aktywność

Wykres Działki

Wyświetl Aktywność

Piosenki

Wyświetl Aktywność

Wyzwania Zoe

Wyświetl Aktywność

Z biurka Zoe Washington Podsumowanie

Jest lato przed siódmą klasą, a Zoe właśnie świętowała swoje 12. urodziny w Ari's Cakes ze swoimi najlepszymi przyjaciółkami Jasmine i Mayą. Trevora, jej drugiego najlepszego przyjaciela i sąsiada, nie było; Zoe wciąż jest na niego zła za to, co powiedział. Kiedy Zoe wraca do domu, w skrzynce pocztowej znajduje list z więzienia stanowego Massachusetts. Czy to możliwe? List od jej biologicznego ojca, Marcusa? Zoe biegnie na górę, żeby przeczytać to w swoim pokoju. Marcus wygląda na całkiem normalnego faceta. Lubi muzykę i nazywa ją swoim „małym pomidorem”, którego nie rozumie. Nie wygląda na mordercę. Zoe nie wie zbyt wiele o zbrodni, za którą Marcus został skazany tuż przed jej urodzeniem, ale wie, że jej matka nie chce, żeby była blisko niego.

W międzyczasie Trevor i jego mama zatrzymują się, aby przynieść Zoe jej prezent urodzinowy, czyli książkę kucharską Ruby Willow, zwycięzcy ulubionego konkursu pieczenia Zoe dla dzieci w Food Network. Zoe jest zbyt zajęta listem i zbyt wściekła na Trevora, by myśleć o prezencie, więc zaczyna odpisywać Marcusowi i przekonać rodziców, by pozwolili jej na przesłuchanie do Kids Bake Challenge. Rodzice Zoe zgadzają się rozważyć pozwolenie na przesłuchanie, ale ona musi spędzać swoje poniedziałki na stażu w Ari's Cakes i nauce podstaw prowadzenia piekarni; zadanie, którego Zoe chętnie się podejmuje!

Kiedy Zoe otrzymuje kolejny list Marcusa, staje się jasne, że pisze do niej od lat, ale do tej pory nie otrzymała żadnych listów. Czy mógł podać zły adres? A może… czy jej matka mogła ukrywać przed nią listy? Zoe nie jest pewna, ale jedno wie: musi zachować te listy w tajemnicy. Babcia Zoe zgadza się jej pomóc i pozwala Marcusowi wysyłać listy na jej adres. Zawsze wierzyła w niewinność Marcusa i że został niesłusznie skazany.

Babcia Zoe mówi jej, że Marcus miał alibi, którego nigdy nie odnaleziono, a prawnik Marcusa naprawdę nie wierzył w jego niewinność, ponieważ był młodym Czarnym mężczyzną. Zoe prowadzi dochodzenie w bibliotece i znajduje książkę pod tytułem Niesłusznie skazany . Czyta wiele historii o ludziach, głównie czarnych mężczyznach, którzy zostali uznani za winnych zbrodni, których nie popełnili. Niektórzy mieli nawet alibi i nadal byli zaangażowani. Zoe dowiaduje się o organizacji o nazwie Innocence Project, która pomaga osobom niesłusznie skazanym wydostać się z więzienia. Czy to może być coś, co jest możliwe dla Marcusa? Mając staż i konkurs pieczenia w tyle, Zoe nie może przestać myśleć o Marcusie: czy naprawdę był niewinny? Czy rzeczywiście byłby wolny, gdyby mogła znaleźć jego alibi i udowodnić jego niewinność? Zastanawiając się, co dalej robić, ona i Trevor w końcu rozmawiają o tym, dlaczego Zoe jest na niego zła: słyszała, jak mówił o niej swoim kumplom z koszykówki kilka podłych rzeczy, a uczucia Zoe były bardzo zranione. Trevor przeprasza i czuje się okropnie, a oboje godzą się i przysięgają dojść do sedna przekonania Marcusa.

Babcia też postanawia pomóc Zoe i opowiada jej wszystko o tym, gdzie był Marcus w czasie, gdy doszło do morderstwa. Poszedł na sprzedaż metek, żeby kupić jakieś meble w czyimś domu. Kobiety, która była właścicielem mebli, nigdy nie odnaleziono, a mogłaby ogromnie pomóc! Zoe wspomina o tym w swoim następnym liście do Marcusa i postanawia, że musi znaleźć imię tej kobiety i wytropić ją. Marcus i Zoe planują rozmowę telefoniczną w domu babci i po raz pierwszy słyszą swoje głosy. Po wielu przekonaniach Marcus zdradza Zoe swoje alibi: Susan Thomas. Mówi Zoe, żeby się nie angażowała. Chce, żeby wiodła cudowne życie i nie martwiła się o dorosłe rzeczy, ale Zoe chce mieć swojego ojca w swoim życiu i nie cofnie się przed niczym, by udowodnić, że jest niewinny.

Po wielu poszukiwaniach, tajemnicach i okłamywaniu rodziców, Zoe i Trevor znajdują kobietę o imieniu Susan Thomas, która pasuje do opisu, jaki o niej mieli. Jest profesorem na Uniwersytecie Harvarda. Po tym, jak Zoe nie otrzymuje żadnej odpowiedzi z e-maila ani z poczty głosowej, którą wyszła, ona i Trevor opracowują plan wyjazdu na Harvard i samodzielnego odnalezienia Susan Thomas. Po poinformowaniu rodziców, że idą do kina na Davis Square i podwiezie ich mama Trevora, dwoje dzieci ląduje na Uniwersytecie Harvarda i biurze Susan Thomas, twarzą w twarz. Zoe jest zdruzgotana, gdy zdaje sobie sprawę, że Susan nie pamięta swojego ojca; sprzedała dużo mebli i minęło dużo czasu. Trevor przekazuje e-mail profesora Thomasa Zoe, na wypadek gdyby przypomniała sobie cokolwiek innego. Dzieci są zmuszone wracać taksówką do miejsca, w którym spotykają się z mamą Trevora, i mają poważne kłopoty, gdy zostają złapani na swoich kłamstwach.

Kiedy wydaje się, że wszystko idzie nie tak, Zoe otrzymuje e-mail od Susan Thomas. List od Marcusa wypadł z kieszeni Zoe w gabinecie Susan. Przeczytała trochę, żeby zobaczyć, co to było i zauważyła słowa „Mały Pomidor”, które wywołały wspomnienie spotkania z Marcusem. Pamiętała go! Zoe musi porozmawiać z Susan, ale jest uziemiona, nie ma telefonu, e-maila i nie ma możliwości ponownego skontaktowania się. Czuje się beznadziejna, gdy opowiada rodzicom o e-mailu Susan, błagając ich, by pozwolili jej się skontaktować. Zoe straciła wszelką nadzieję. Nie wolno jej rozmawiać z Susan ani brać udziału w przesłuchaniach do konkursu pieczenia. Przybyła tak daleko, by pomóc Marcusowi i to wszystko na nic. Czas mija i rok szkolny zaczyna się od nowa. Pewnego dnia mama i ojczym Zoe wchodzą do jej pokoju. Babcia przekonała ich, że skontaktowanie się z Susan Thomas było słuszne, więc tak zrobili. Zatrudniają prawnika i rozpoczynają proces udowodnienia niewinności Marcusa. Niedługo potem Zoe może odwiedzić go w więzieniu i oboje widzą się po raz pierwszy.

Minęło kilka lat, a Marcus jest wolnym człowiekiem. Rodzina obchodzi urodziny Marcusa i wszyscy są razem. Projekt Niewinność i prawnicy sprawili, że Marcus rozpoczął nowy proces i przedstawili mocne argumenty dowodzące jego niewinności. Marcus ma dwie prace, aby zaoszczędzić pieniądze, z których jedna jest w Ari's Cakes. Mieszka z babcią do czasu, aż będzie go stać na własne mieszkanie i jest otoczony ludźmi, którzy go kochają. Zoe nigdy nie brała udziału w przesłuchaniach do Kids Bake Challenge, ale jej to nie obchodzi. Dostała coś o wiele więcej; pomogła Marcusowi udowodnić swoją niewinność i pomogła mu się uwolnić. Odzyskała ojca.

From the Desk of Zoe Washington to opowieść o tym, że nigdy nie rezygnujesz z tego, w co wierzysz i walczysz o to, co uważasz za słuszne. To także opowieść o niesprawiedliwości, która nas otacza, nawet po tylu latach walki o równość. Historia Zoe to historia odwagi, miłości i wytrwałości.

Niezbędne pytania z biura Zoe Washington

1. Jakie wyzwania napotyka Zoe w całej historii?
2. Jak Zoe i inne postacie zmieniają się od początku do końca historii?
3. Jakie są przykłady odwagi Zoe i niechęci do rezygnacji z ojca?
4. W jaki sposób powieść ukazuje znaczenie rodziny i przyjaźni?

Często zadawane pytania dotyczące Z biurka Zoe Washington

Kim są główni bohaterowie książki Zza biurka Zoe Washington ?

Głównymi bohaterami tej historii są Zoe, Trevor, Marcus, Babcia, Natalie i Paul.

Gdzie jest biologiczny ojciec Zoe w From the Desk of Zoe Washington ?

Biologiczny ojciec Zoe, Marcus, siedzi w więzieniu za przestępstwo, którego, jak przysięga, nie popełnił.

Czy biologiczny ojciec Zoe jest winny?

Kiedy Marcus pisze do Zoe, wyjaśniając, że ma alibi i że jest niewinny, Zoe postanawia znaleźć jego alibi, aby udowodnić swoją niewinność. Marcus odwołuje się od wyroku skazującego i zostaje uznany za niewinnego po 12 latach spędzonych w więzieniu.