Rozpoczynanie jednostki lub lekcji z kluczowym słownictwem, które uczniowie zobaczą w swoich czytaniach lub prezentacjach, pomaga w ogólnym zrozumieniu i zapamiętywaniu. W tym ćwiczeniu uczniowie utworzą scenorys, który definiuje i ilustruje kluczowe słownictwo związane z Jedynym i jedynym Ivanem autorstwa Katherine Applegate .
Uczniowie zapoznają się z terminami i definicjami i wykorzystają dyskusję w całej klasie lub w małej grupie, aby zademonstrować zrozumienie każdego znaczenia. Można to zrobić na początku każdego rozdziału, aby uczniowie mogli zobaczyć, co przeczytają, lub nauczyciele mogą zdecydować się na wykonanie oceny pod koniec rozdziału. Kiedy uczniowie definiują i ilustrują każdy termin, opanowują jego stosowanie i zachowują go jako część swojego leksykonu.
(Te instrukcje są w pełni konfigurowalne. Po kliknięciu „Kopiuj działanie”, zaktualizuj instrukcje na karcie Edytuj zadania.)
Termin płatności:
Cel: Stwórz mapę pająków, która definiuje i ilustruje nowe terminy słownictwa z The One and Only Ivan .
Instrukcje dla uczniów:
Wymagania: Musisz mieć 3 terminy, poprawne definicje i odpowiednie ilustracje dla każdego, które pokazują twoje zrozumienie słów.
Przypisz słownictwo: Wybierz kluczowe słowa ze słownika „The One and Only Ivan” i przypisz je uczniom. Możesz przypisać te same słowa wielu uczniom, aby zobaczyć różne interpretacje, lub możesz przypisać każdemu uczniowi unikalne słowa, aby uzyskać szerszy zakres słownictwa. Instrukcje dotyczące scenorysu: Poinstruuj uczniów, aby utworzyli scenorys dla przypisanego im słowa, ilustrując jego znaczenie w kontekście książki. Zachęcaj do kreatywności i korzystania z różnych mediów artystycznych.
Zaaranżuj przestrzeń: Wyznacz ścianę lub korytarz klasy jako przestrzeń galerii. Upewnij się, że jest wystarczająco dużo miejsca na wszystkie scenorysy i aby uczniowie mogli je wygodnie spacerować i oglądać. Skonfiguruj wyświetlacze: pomóż uczniom w skonfigurowaniu ich scenorysów. Upewnij się, że każdy scenorys jest wyraźnie widoczny, a słowo słownictwa jest wyraźnie widoczne.
Spacer po galerii: Pozwól uczniom chodzić po galerii, przeglądać i omawiać scenorysy. Zachęć ich, aby zastanowili się, w jaki sposób reprezentacje wizualne pomagają w zrozumieniu słówek. Element interaktywny: Zapewnij uczniom karteczki samoprzylepne, w których mogą pisać komentarze lub pytania dotyczące każdego scenorysu i przyklejaj je obok odpowiedniej pracy. Zachęca to do zaangażowania i przekazywania informacji zwrotnych.
Dyskusja grupowa: Po spacerze po galerii zbierz uczniów do dyskusji. Porozmawiajcie o różnych interpretacjach słownictwa, czego nauczyli się z pracy swoich rówieśników i jak to ćwiczenie pomogło im lepiej zrozumieć książkę. Pisanie refleksyjne: W ramach kontynuacji poproś uczniów, aby napisali krótką refleksję na temat swoich doświadczeń w tworzeniu scenorysu i udziale w spacerze po galerii. Mogą omówić swoje wybory artystyczne, wyzwania, przed którymi stanęli, oraz spostrzeżenia wyniesione z oglądania prac innych.
Tworzenie wizualnych reprezentacji słownictwa można skutecznie osiągnąć różnymi metodami. Jednym z popularnych podejść jest ilustracja, podczas której uczniowie rysują lub malują obrazy, które oddają istotę znaczenia słowa. Inną metodą jest tworzenie kolaży, które polega na wycinaniu i składaniu różnych obrazów z czasopism lub materiałów drukowanych, aby wizualnie przekazać słowo. Można również korzystać z narzędzi cyfrowych, szczególnie w klasach wyposażonych w technologię; uczniowie mogą tworzyć dzieła sztuki cyfrowej lub używać oprogramowania, takiego jak programy do projektowania graficznego, do wizualnego przedstawiania słownictwa. Aby zapewnić bardziej wrażenia dotykowe, szczególnie przydatne dla uczniów kinestetycznych, tworzenie modeli 3D przy użyciu materiałów takich jak glina, tkanina lub przedmioty nadające się do recyklingu może zapewnić praktyczny sposób przedstawienia słownictwa. Te zróżnicowane metody odpowiadają różnym stylom uczenia się i zachęcają do kreatywności, dzięki czemu nauka słownictwa jest bardziej wciągająca i zapadająca w pamięć.
Ćwiczenie Słownictwo wizualne oferuje szereg korzyści w nauce języka i literatury. Po pierwsze, poprawia zapamiętywanie słownictwa; proces tworzenia reprezentacji wizualnej utrwala znaczenie i kontekst słowa w umyśle ucznia. Po drugie, sprzyja głębszemu zrozumieniu; łącząc słowa z obrazami, uczniowie uzyskują bardziej szczegółowe zrozumienie słów, szczególnie w kontekście tematów i postaci powieści. Aktywność ta zachęca także do twórczego myślenia; uczniowie muszą krytycznie zastanowić się, jak najlepiej wizualnie przedstawić każde słowo, co z kolei stymuluje ich zdolności twórcze. Dodatkowo w przypadku uczniów, którzy są wzrokowcami lub kinestetykami, ta metoda nauki słownictwa może być szczególnie skuteczna, czyniąc proces uczenia się bardziej włączającym i przystępnym. Wreszcie, aktywniej angażuje uczniów w proces uczenia się, przekształcając naukę słownictwa z ćwiczenia na pamięć w interaktywne i przyjemne doświadczenie.
Do oceny pracy uczniów nad ćwiczeniem Słownictwo wizualne można podchodzić wieloaspektowo, aby zapewnić sprawiedliwą i kompleksową ocenę. Po pierwsze, ocena może koncentrować się na dokładności i przydatności reprezentacji wizualnej do słowa słownikowego. Ocenia to, czy uczeń poprawnie zrozumiał i przedstawił znaczenie słowa. Kryterium oceniającym, jak wyjątkowo i pomysłowo uczeń przedstawił dane słowo, może być również kreatywność i oryginalność prezentacji. Można wziąć pod uwagę przejrzystość i schludność reprezentacji wizualnej, zwłaszcza pod kątem łatwości zrozumienia przedstawionej koncepcji przez innych. Dodatkowo można uwzględnić element odblaskowy, w którym uczniowie wyjaśniają swoje dzieła sztuki i uzasadnienie swoich przedstawień. Zapewnia to wgląd w ich proces myślowy i wzmacnia zrozumienie słownictwa. Wreszcie, informacja zwrotna od rówieśników może być cenną częścią oceny, ponieważ zachęca uczniów do współpracy i krytycznej oceny swojej pracy, wspierając środowisko uczenia się oparte na współpracy.