Motywy, symbole i motywy ożywają, gdy używasz storyboardu. W tym ćwiczeniu uczniowie będą identyfikować motywy i symbole z gry oraz wspierać ich wybory dzięki szczegółom z tekstu.
Marzeniem Toma jest zostać żeglarzem kupieckim i podróżować po świecie. Czuje, jakby świat mijał go, gdy on stoi w miejscu. Mówi, że ludzie chodzą do kina, aby oglądać ruch innych ludzi, podczas gdy oni sami zostają w jednym miejscu. Oczekiwania Laury w życiu również nie składają się na to, na co miała nadzieję. Od liceum jej niepokój ogarnia ją do tego stopnia, że nie zrobiła wiele z niczego. Jej marzenia są zamknięte w jej szklanych figurkach, które są piękne i wydają się żyć własnym życiem, ale nigdy nie przekraczają granic mieszkania. Marzenia i oczekiwania Amandy w życiu również opadły płasko, poczynając od chwili, gdy mąż ją opuścił, i kontynuując obserwując, jak jej dzieci bez życia poruszają się przez życie. Marzenia i oczekiwania, które bohaterowie mają w swoim życiu, nie spełniają oczekiwań, ponieważ wiele marzeń i oczekiwań zawodzi nas w życiu.
Spektakl nazywa się grą pamięciową, a dzięki temu postacie i wydarzenia są zabarwione wspomnieniem wydarzeń i ludzi. Światło odgrywa ważną rolę w podkreślaniu emocji bohaterów i emocji poszczególnych scen, w tym gniewu i romansu. Tom porównuje stan umysłu swojej siostry do kawałków szkła, który przypomina mu o tym, kiedy go zobaczy. Ponieważ pamięć zmienia się wraz z upływem czasu, a Tom jest nękany winą, prowadzi to do kwestionowania, jak bardzo krucha była Laura, i jak bardzo porywcza była w pogoni za dżentelmenem, który dzwonił do swojej córki Amandy. Ponadto, w pamięci, niektóre rzeczy są bardziej wyolbrzymione ze względu na ich wartość emocjonalną, która jest prawdziwym napędem pamięci.
Tom pracuje wiele godzin dziennie w tygodniu, ponieważ jest jedynym dostawcą dla Amandy i Laury. Czuje się zobowiązany do pozostania w pobliżu, ponieważ widzi obrażenia, które spowodował jego ojciec, kiedy uciekł. Co więcej, widzi Laurę jako coś delikatnego i wymagającego opieki, jak szkło. On ją kocha i wydaje się niechętny, by zostawić ją z Amandą. Ostatecznie Tom musi dokonać wyboru między podążaniem za własnymi nadziejami a marzeniami i pozostaniem w mieszkaniu z matką i siostrą, aby upewnić się, że są pod opieką. Jego wybór zmusza go do poczucia winy przez wiele lat.
Typową drogą dla młodej kobiety w tym okresie jest wykonywanie zawodu, czy to jako sekretarka, czy nauczyciel, a następnie przejście do małżeństwa z mężczyzną, który zajmie się nią i ich nieuniknionymi dziećmi. Od niektórych kobiet oczekuje się od razu małżeństwa. Amanda spodziewa się, że jej córka pójdzie w jej ślady: aby zabawiać wielu szlachetnych dżentelmenów i osiąść na jednej z nich, gdy kończy szkołę biznesową. Niestety, Laura nie podąża tą zakazaną ścieżką. Tom, jako człowiek w domu, powinien opiekować się swoją matką i siostrą; jednak wkrótce będzie musiał także wziąć własną żonę. W pewnym momencie w odległej przyszłości, jak Tom opowiada o sztuce, widzimy, że to się jeszcze nie wydarzyło dla niego.
Kolekcja ze szklanej menażerii odzwierciedla własne wnętrze Laury. Jest delikatny i delikatny, z pięknem, które wychodzi ze światłem, oraz z ludźmi, którzy wydobywają to światło. Niestety kolekcja szkła nie przydaje się do niczego innego niż podziw; nie ma funkcji. Laura jest podobnie jak kolekcja szkła w tym sensie, ponieważ w ciągu sześciu lat od ukończenia szkoły średniej tak naprawdę nie zrobiła zbyt wiele ze swoim życiem i wydaje się, że nie ma żadnych planów, aby cokolwiek zrobić.
Sam Tom mówi, że dzwoniący dżentelmen nie jest tak naprawdę punktem gry; zamiast tego jest symbolem "długo spóźnionego, ale zawsze oczekiwanego czegoś, dla czego żyjemy". Dzwoniący dżentelmen nadaje cel Amandy, aby zapewnić dobrą przyszłość swojej wymachującej córce. Rozmówca jest również kolejnym źródłem niepokoju dla Laury, która nie jest pewna, jak spełnić jego lub oczekiwania matki, że jest kobietą, która może zwabić i zatrzymać mężczyznę.
Filmy są ucieczką dla Toma od jego obowiązków w domu, do jego siostry i matki, i od społecznych nacisków, które utrzymują go na stanowisku w magazynie obuwia. Tomek postrzega filmy jako sposób na przeżywanie życia poprzez znaki na ekranie, podróżowanie i poruszanie się tak jak oni. Marzy o opuszczeniu małego mieszkania, zostaniu żeglarzem kupieckim i zobaczeniu świata - mając przygody podobne do postaci z filmów.
Światło służy podkreśleniu piękna rzeczy, które mają emocjonalne przywiązanie do Toma w jego pamięci. Na przykład różowe światło lampy w salonie zdaje się odbijać wewnętrzne światło Laury, gdy poznaje Jima O'Connora. Światło odbija się od szklanych figurek w menażerii, podkreślając ich wewnętrzne piękno, symbol jej własnego. Światła wychodzące z mieszkania tworzą atmosferę romansu i tajemniczości ze świecami, ale w końcu również wywołują nastrój rozpaczy, gdy Jim przełamuje nadzieje Laury, a Tom w końcu ucieka.
(Te instrukcje są w pełni konfigurowalne. Po kliknięciu „Kopiuj działanie”, zaktualizuj instrukcje na karcie Edytuj zadania.)
Utwórz storyboard, który identyfikuje powtarzające się motywy w Szklanej Menagerie . Zilustruj instancje każdego motywu i napisz krótką opisy poniżej każdej komórki.