„Siódma klasa” to historia oparta na postaciach. Bohater Victor, jego koledzy z klasy i jego nauczyciele są rozwijani zarówno poprzez bezpośrednią, jak i pośrednią charakterystykę . Aby pomóc uczniom opanować bezpośrednią i / lub pośrednią charakterystykę, niech stworzą storyboard identyfikujący przykłady każdej z historii. Uczniowie mogą szukać pośredniej charakterystyki w oparciu o akcje postaci, ich komentarze lub komentarze innych osób na ich temat. Studenci poszukujący bezpośredniej charakterystyki będą szukać konkretnych linii, w których narrator wyraźnie określa konkretne cechy charakteru. Dla każdej cechy postaci poproś uczniów, aby przedstawili odpowiednią scenę, opisaną poniżej, z obserwacjami ucznia lub bezpośrednim cytatem z tekstu.
„A pan Bueller to dobry facet”.
- Na policzkach Victora rozkwitły wielkie czerwone krzewy róż. Rzeka nerwowego potu spływała mu po dłoniach. Czuł się okropnie.
- Pan Bueller przeszedł przez papiery na biurku. Uśmiechnął się i nucił, siadając do pracy. Przypomniał sobie lata studiów, kiedy spotykał się z dziewczyną w pożyczonych samochodach.
Uśmiechnęła się i powiedziała: „Cześć, Victorze”.
Uśmiechnął się i powiedział: „Tak, to ja”. Jego brązowa twarz zarumieniła się. Dlaczego nie powiedział „Cześć, Teresa” lub „Jak było twoje lato?” Lub coś miłego.
(Te instrukcje są w pełni konfigurowalne. Po kliknięciu „Kopiuj działanie”, zaktualizuj instrukcje na karcie Edytuj zadania.)
Instrukcje dla studentów
Utwórz storyboard ilustrujący pośrednią i bezpośrednią charakterystykę w „Siódmej klasie”.
Rozpocznij od omówienia koncepcji cech charakteru, czerpiąc przykłady ze znanych historii lub scenariuszy z życia wziętych. Wprowadź analizę porównawczą, podkreślając, jak kontrastujące ze sobą postacie mogą ujawnić głębszy wgląd w ich osobowości, motywacje i nadrzędne tematy opowieści.
Poleć uczniom, aby przeczytali „Siódmą klasę” ze szczególnym uwzględnieniem głównych bohaterów. Po sesji czytania poproś uczniów, aby wymienili cechy każdej kluczowej postaci, potwierdzając swój wybór konkretnymi wersami lub działaniami z tekstu. Zachęć ich, aby wzięli pod uwagę zarówno wyraźne opisy dostarczone przez autora, jak i ukryte cechy wywnioskowane z działań i dialogów bohaterów.
Podziel klasę na małe grupy, przypisując każdej parze postaci z „Siódmej klasy” do porównania i kontrastu. Poinstruuj grupy, aby włączyły się w dyskusję na temat podobieństw i różnic przypisanych im postaci, zagłębiając się w to, jak te cechy wpływają na ich role w historii. Każda grupa powinna przygotować krótką prezentację lub pisemne porównanie postaci i podzielić się nią z klasą.
Przydziel każdej grupie czas na przedstawienie klasie porównawczej analizy charakteru. Kontynuuj dyskusję w całej klasie, zapraszając uczniów do zastanowienia się nad tym, w jaki sposób zrozumienie różnic i podobieństw między postaciami poprawia ich ogólne zrozumienie historii i jej tematów. Zakończ lekcję, łącząc porównawczą analizę charakteru z krytycznym myśleniem, podkreślając jej zastosowanie w innych kontekstach literackich i sytuacjach z życia codziennego.
Gary Soto umiejętnie wykorzystuje dialogi w „Siódmej klasie”, aby ujawnić cechy i dynamikę charakteru, zwłaszcza głównego bohatera, Victora. Dialog, zwłaszcza w scenach pomiędzy Victorem i panem Buellerem, jest kluczowym narzędziem do zilustrowania naiwności Victora, chęci wywarcia wrażenia i jego pełnych wyobraźni, choć chybionych wysiłków, by sprawiać wrażenie wyrafinowanego. Interakcje między Victorem i Teresą, choć ograniczone, mają subtelny charakter informacyjny, ujawniając nerwowość Victora oraz życzliwy i przystępny charakter Teresy. Dzięki tym wymianom Soto skutecznie ukazuje niezręczność i niewinność typową dla wczesnej młodości. Dialog służy również podkreśleniu dynamiki między postaciami, takiej jak relacja nauczyciel-uczeń i interakcje z rówieśnikami, które są kluczowe dla zrozumienia kontekstu społecznego środowiska gimnazjalnego.
W „Siódmej klasie” kilka drugoplanowych postaci znacząco przyczynia się do rozwoju historii. Pan Bueller, nauczyciel francuskiego, odgrywa kluczową rolę w kulminacyjnym momencie historii. Jego interakcja z Victorem podczas zajęć z francuskiego, podczas których Victor udaje, że zna francuski, odegrała kluczową rolę w doprowadzeniu do zaostrzenia wewnętrznego konfliktu Victora, co doprowadziło do jego ostatecznego uświadomienia sobie wartości autentyczności. Teresa, choć nie jest głęboko zbadana jako postać, odgrywa kluczową rolę w fabule jako zauroczenie Victora. Jej obecność motywuje wiele działań i decyzji Victora w całej historii. Te drugoplanowe postacie odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu wydarzeń w historii oraz uwydatnianiu tematów dorastania i odkrywania siebie.
„Siódma klasa” poprzez swoich bohaterów przekazuje kilka lekcji na temat dorastania i dorastania. Historia ilustruje powszechne wśród nastolatków pragnienie bycia lubianym i akceptowanym, co widać na przykładzie Victora, który próbuje zaimponować Teresie. Porusza także temat autentyczności; Uświadomienie sobie przez Victora, że nie musi udawać kogoś innego, aby zostać zauważonym, jest cenną lekcją na temat tego, jak ważne jest bycie sobą. Ponadto historia ukazuje niezręczność i niepewność, które często towarzyszą przejściu z dzieciństwa do okresu dojrzewania. Poprzez doświadczenia Victora historia podkreśla, że dorastanie wiąże się z uczeniem się na błędach, zrozumieniem siebie i wartością uczciwości w związkach. Lekcje te mają uniwersalny charakter i dostarczają wnikliwych refleksji na temat podróży przez okres dojrzewania.