Storyboarding to doskonały sposób na skupienie się na rodzajach konfliktu literackiego. Poproś uczniów, aby wybrali przykład każdego konfliktu literackiego i przedstawili je za pomocą kreatora scenariuszy. W scenorysie przykład każdego konfliktu powinien być przedstawiony wizualnie wraz z wyjaśnieniem sceny i jego dopasowaniem do określonej kategorii konfliktu.
Narrator stara się oprzeć straszliwemu tykaniu serca zmarłego, które go prześladuje.
Narrator musi okłamać policję i zatuszować morderstwo.
Narrator ma obsesję na punkcie oka starca, ostatecznie zabijając go za to.
(Te instrukcje są w pełni konfigurowalne. Po kliknięciu „Kopiuj działanie”, zaktualizuj instrukcje na karcie Edytuj zadania.)
Utwórz storyboard, który pokazuje co najmniej trzy formy konfliktu literackiego w "Sercu Tell-Tale".
Rozpocznij od wyjaśnienia uczniowi różnych rodzajów konfliktów. Najbardziej podstawowym rozróżnieniem jest konflikt wewnętrzny i zewnętrzny. W ramach tych kategorii istnieją również inne typy. Daj uczniom kilka przykładów z każdego typu, aby dobrze zaznajomili się z identyfikowaniem różnych konfliktów.
Zastanów się nad przyczynami sporów bohaterów. Rozpoznać przyczyny ich wewnętrznych niepokojów lub konfliktów z siłami zewnętrznymi. Pomyśl o ich nadziejach, obawach, zasadach i celach. Poproś uczniów, aby myśleli na głos i wypisali te motywacje, ponieważ posłużą one później do identyfikacji konfliktów.
Na początek poproś uczniów, aby określili, jakie rodzaje konfliktów pojawiają się w narracji. Określ, które postacie przeżywają wewnętrzne zamieszanie i z jakimi siłami walczą z zewnątrz. Na przykład w Tell-Tale Heart konflikt charakteru z charakterem, charakteru ze sobą i charakteru ze społeczeństwem jest bardziej dominujący.
Pomyśl o powiązaniach pomiędzy konfliktami wewnętrznymi i zewnętrznymi. Czy wewnętrzne konflikty bohatera wpływają na to, jak radzi sobie z problemami z zewnątrz? Czy walka na zewnątrz pogłębia ich problemy wewnętrzne? Szukaj powiązań między przyczynami i skutkami. Na przykład w Tell-Tale Heart konflikt, jaki narrator miał ze sobą, został w jakiś sposób powiązany z jego konfliktem ze społeczeństwem i jego desperacką potrzebą, aby ludzie uwierzyli w jego zdrowie psychiczne.
Głównym czynnikiem motywującym opowieść jest wewnętrzne zamieszanie narratora. Jego fascynacja i obsesja okiem starszego mężczyzny oraz przekonanie, że jest ono „podobne do sępa”, powoduje, że staje się on bardziej niespokojny i paranoiczny. Ostatecznym rozwiązaniem tej sytuacji jest morderstwo starca. Rzuca także trochę światła na konflikty charakteru z samym sobą, które mogą doprowadzić człowieka do szaleństwa.
Główny konflikt zewnętrzny tej historii toczy się pomiędzy narratorem a starszym facetem. Wzrok starca staje się fiksacją narratora, a jego przekonanie, że jest złośliwe i osądzające, powoduje, że chce się pozbyć tego źródła dyskomfortu, co ostatecznie prowadzi do morderstwa. Innym zewnętrznym konfliktem w historii jest konflikt narratora ze społeczeństwem. Społeczeństwo wierzy, że narrator jest szalony, podczas gdy narrator chce, aby społeczeństwo wierzyło w jego zdrowie psychiczne, co z kolei doprowadza go do jeszcze większego szaleństwa.