Tematy, symbole i motywy ożywia się podczas korzystania ze scenopisu. W ramach tej aktywności uczniowie będą identyfikować motywy i symbole z historii oraz wspierać ich wybór szczegółami z tekstu.
Sukces tej opowieści pochodzi z jej zdolności do dostępu do jednej podstawowej jakości człowieka: strachu. W przypadku narratora obawia się jego wyroku, bojąc się bólu i prawdziwego lęku przed śmiercią. Jest w stanie utrzymać racjonalne wydziały w trakcie całego przeżyć, co jest godne uwagi, ponieważ nie jest sparaliżowany strachem, chociaż jego okoliczność jest zupełnie przerażająca. Sama komora jest wywołana strachem; Powolne zejście wahadełka wywołuje psychiczne napięcie i śmiertelny strach; A dołek reprezentuje ostateczną decyzję: śmierć, ostateczny strach.
Narrator jest ofiarą hiszpańskiej inkwizycji, która skazała i torturowała tych, którzy zostali uznani za winnych skrycie praktykujących swoje religie lub zostali uznani za zatrzymujących informacje. Ten system nietolerancji opiera się na hiszpańskim systemie wymiaru sprawiedliwości: istnieje formalny zarzut, dochodzenie, proces, wyrok i zdanie. Cały system opiera się jednak na niesprawiedliwości, ponieważ podstawowe przesłanki tych prób nie pozwalają ludziom na swobodną praktykę własnej religii. Nawet jego wyrok jest niesprawiedliwy, ponieważ nie jest to prosta egzekucja ani okazja do pokuty: jest to zwykła tortura psychiczna i pewna śmierć.
Narrator poddaje się kilkukrotnej opowieści o całkowitej rozpaczy. Pierwszym jest, gdy fizycznie traci przytomność po swoim wyroku, wiedząc, że traci nadzieję na miłosierdzie. Drugi przychodzi, gdy prawie udziela w nieuchronnej śmierci, że wahadło wydaje się być gotowe do wydania. Jednak "zgromadzony spokój rozpaczy" pozwala mu sformułować plan ucieczki, który działa. Wreszcie, ostatni akt rozpaczliwości narratora przychodzi z jego krzykiem, gdy ma zostać wpuszczony do dołu. Jego krzyk wydaje się ostatecznie generał Lasalle, który jest w stanie ocalić go przed śmiercią.
Izba sama w sobie jest narzędziem strachu. Wykorzystuje całkowitą i zdezorientowaną ciemność, tajemniczy rozbłysku, z obrazami przerażających stworów na ścianach, które powodują spustoszenie psychiczne na narratorze. Ściany same stały się instrumentem pewnej śmierci narratora, gdy popychają go do dołu po tym, jak ucieka z wahadła.
Wahadło przesuwa się tam iz powrotem, podobnie jak zegar dziadka. Każda chwila się zmienia, narrator stoi w obliczu straszliwej rzeczywistości, że zbliża się do niej i jest brzytwy. Wahadło jest częścią tego "sprawiedliwego" wyroku wydanego przez inkwizytorów, ale w rzeczywistości jest instrumentem tortur psychologicznych. Stwarza ideę gry, dając narrator tyle czasu, aby sformułować ucieczkę, albo traci.
Pula jest pierwszym bliskim rozmówcą narratora ze śmiercią, gdy prawie się potknie w nią, wpatrując się w komnatę w ciemności. Pula staje się jego ostatecznym wyborem, gdy jest popychany do niego przez otaczające ściany komory, które palą się na gorąco. Narrator wie, że dołek oznacza pewną śmierć dla niego, a on krzyczy z rozpaczy, gdy dowiaduje się, że zabrakło mu opcji.
(Te instrukcje są w pełni konfigurowalne. Po kliknięciu „Kopiuj działanie”, zaktualizuj instrukcje na karcie Edytuj zadania.)
Utwórz storyboard, który identyfikuje powtarzające się motywy w "Pit i wahadło". Zilustruj instancje każdego motywu i napisz krótką opisy poniżej każdej komórki.