Most do Terabithii przez Katherine Paterson

Wykres Fabularny

Wyświetl Aktywność

Postacie

Wyświetl Aktywność

Słownictwo

Wyświetl Aktywność

Język Graficzny

Wyświetl Aktywność

Tematy

Wyświetl Aktywność

Porównaj Znaki

Wyświetl Aktywność

Dowód Tekstowy

Wyświetl Aktywność

Podstawowe pytania dotyczące Bridge to Terabithia

1. Co ludzie zyskują z przyjaźni?
2. Czy ludzie powinni podejmować ryzyko? Dlaczego lub dlaczego nie?
3. Jak wyobraźnia jest przydatna w dzieciństwie i dorosłości?
4. Jak możesz zyskać na stracie?

Podsumowanie Mostu do Terabithii

Jessie Oliver Aarons Jr., „Jess”, każdego dnia wstaje wcześnie, aby ćwiczyć bieganie; jest zdeterminowany, aby być najszybszym biegaczem we wszystkich klasach 3, 4 i 5. Pewnego dnia obok zaparkowany jest U-Haul. Jess wzrusza ramionami; nie zdaje sobie sprawy, że odrzuca jeden z najważniejszych momentów swojego życia. Jess idzie do swojego pokoju i zaczyna rysować. Nikt w domu ani w szkole nie wspiera jego hobby rysunkowego, z wyjątkiem panny Edmunds, nauczycielki muzyki.

Następnego ranka Jess nie ma ochoty biegać, ale się przepycha. W połowie biegu zatrzymuje go głos. Na początku nie może powiedzieć, czy jest chłopcem czy dziewczynką, ale w końcu dowiaduje się, że należy do dziewczyny, Leslie Burke. Unika z nią rozmów i wraca do domu, aby wykonywać swoje obowiązki.

Kiedy szkoła zaczyna się w następnym tygodniu, Leslie jest w klasie Jess. Jess nadal jej unika i niecierpliwie czeka na przerwę, pragnąc być najszybszym chłopcem i pokonać Gary'ego Fulchera. Na przerwie Leslie również dołącza do chłopców, aby się ścigać. Gary mówi jej, że nie może się ścigać, ale z jakiegoś powodu Jess upiera się, że to robi. Leslie bije Jess w pierwszym biegu i bije resztę chłopców w finale; wszyscy są oszołomieni. Przez kilka następnych dni chłopcy ścigają się dalej, a Leslie wygrywa za każdym razem. Do piątku nikt już nie chce się ścigać.

Leslie nie jest taka jak inne dziewczyny: nie nosi tego samego rodzaju ubrań, ma inne hobby i nie ma telewizora, mimo że jej rodzice są bogaci. Po tym, jak niektóre dzieci dają Leslie kłopoty, Jess staje za nią i stają się bliższymi przyjaciółmi. Postanawiają zbudować swój własny świat, Terabithia, w lasach w pobliżu ich domów; tutaj są królem i królową swojej ziemi i przeżywają wiele przygód.

Janice Avery wybiera każdego mniejszego od niej, w tym młodszą siostrę Jess, May Belle. May Belle nalega, aby Jess pobił Janice, ale Leslie przekonuje ją, że to zły pomysł. Zamiast tego Leslie i Jess wymyślają inny plan: Jess fałszuje list, udając zakochanego w Janice, Willarda Hughesa i twierdząc, że jest w niej zakochany. Obaj zakradają się do klasy Janice i umieszczają notatkę w jej biurku. Janice czeka po szkole, aż Willard odprowadzi ją do domu, jak obiecano w notatce, ale kiedy się nie pokazuje, jest poza gniewem. Jess czuje się źle z powodu tego, co zrobili, ale Leslie wierzy, że Janice na to zasłużyła.

W szkole Janice Avery zaczyna płakać w łazience, a Leslie mówi o tym Jess. Przekonuje ją, by wróciła do łazienki i pomogła Janice. Janice jest zdenerwowana, że jej najlepsi przyjaciele opowiedzieli siódmej klasie o tym, jak jej ojciec ją bije. Leslie jest szczęśliwa, że pomogła Janice i nawet nazywa ją połową przyjaciółki. Jess jest zachwycony, że Leslie nazywa go całym przyjacielem, ponieważ wie, że ona jest również jego jedyną prawdziwą przyjaciółką.

Tata Jess zostaje zwolniony z pracy w Waszyngtonie, a jego siostry są zmartwione, że nie kupią nowych ubrań do kościoła na Wielkanoc. Jednak wymyślają sposób na zdobycie nowych ubrań, a Jess nic nie otrzymuje. Prosi o pozwolenie na przyprowadzenie Leslie do kościoła z nimi, ponieważ nigdy wcześniej nie była w kościele. Jego matka zgadza się i Leslie po raz pierwszy nosi sukienkę i ładne buty. Wierzy, że historia Jezusa jest piękna, ale May Belle twierdzi, że przerażające jest mieć dziury w dłoniach. Mówi Leslie, że ci, którzy nie wierzą w Boga, pójdą do piekła. Leslie nie wierzy w Boga, a Jess i May Belle czują się nieswojo z powodu tego, co się z nią stanie.

Wiosną pada przez kilka dni, a po wielu dniach nie odwiedzania Terabithii Jess i Leslie postanawiają wybrać się do swojego „zamku”. Woda w potoku podniosła się wysoko, a Jess bardzo boi się jej przekroczyć, ale kontynuuje, ponieważ Leslie jest nieustraszona. Jess jest zimna i nieszczęśliwa i jest wdzięczna Leslie, że sugeruje powrót do domu i oglądanie telewizji. Tej nocy Jess budzi się myśląc o przekroczeniu strumienia i postanawia powiedzieć Leslie, że nie chce już tam iść; nienawidzi uczucia strachu i nie przekroczy ponownie strumienia.

Jess odbiera telefon od panny Edmunds. Pyta, czy będzie mógł pojechać z nią do Waszyngtonu, aby odwiedzić Smithsonian. Spędza z nią dzień zgłębiając sztukę i ciesząc się towarzystwem panny Edmund. Wracając do domu, jest oszołomiony, dopóki nie uświadamia sobie, że coś jest nie tak, jego rodzina nie je obiadu ani nie ogląda telewizji. Jego siostra wygaduje, że Leslie nie żyje, a oni myśleli, że Jess też nie żyje.

Jess biegnie drogą, aż jego ojciec dogania go w furgonetce i kładzie go do łóżka. Rano Jess przypomina sobie zły sen, ale nie pamięta szczegółów. Powtarza swój dzień z panną Edmunds, ale ma niewytłumaczalne uczucie strachu. Jess zjada naleśniki na śniadanie, nie wydaje się być dotknięta śmiercią Leslie. Tata Jess sugeruje, aby poszli złożyć wyrazy szacunku rodzinie i udać się do domu Perkinsów. Jess jest zdezorientowany i prawie zirytowany tym, że wszyscy płaczą. Jednak po usłyszeniu o wysłaniu skremowanego ciała Leslie do Pensylwanii, ucieka z domu we łzach, uderza May Belle w twarz, bierze zestaw farb, który dała mu Leslie i wrzuca go do strumienia. Jego ojciec siedzi i pociesza go, łagodząc jego zmartwienia związane z pójściem Leslie do piekła.

Jess używa gałęzi jako mostu do przekroczenia potoku, aby odwiedzić Terabithię i w jakiś sposób oddać cześć Leslie. Postanawia zrobić dla niej wieniec. Słyszy krzyk dochodzący z potoku. Oby Belle poszła za nim, ale nie mogła przejść przez most. Chociaż jego serce waliło, spokojnie pomaga jej wrócić do domu. Myśląc o tym, jak Leslie idzie do łazienki po Janice Avery, mówi May Belle, że wszyscy, nawet Leslie, czasami się boją.

W szkole Jess jest nieszczęśliwa, słysząc wszystkie szepty innych dzieci i mając biurko Leslie już usunięte z klasy. Pani Myers ciągnie Jess na korytarz i ze łzami w oczach mówi mu, jak bardzo jej przykro. Jess widzi panią Myers w nowym świetle i docenia jej miłe słowa. Jess zdaje sobie sprawę, jak Leslie pomogła mu zmienić się z dziwnego dzieciaka w króla w Terabithii i jak jego oczy otworzyły się na piękno świata.

Rodzice Leslie wracają do Pensylwanii. Dają Jess wszystkie książki Leslie i jej zestaw farb. Jess prosi o trochę drewna i buduje most przez potok. Niech Belle idzie za nim i pyta, co robi. Mówi jej, że to tajemnica, dopóki tego nie zrobi. Przechodząc przez most, Jess wyobraża sobie, że wszyscy mieszkańcy Terabithii stoją na palcach i patrzą na zbliżającą się nową królową, May Belle.