Ulubiony cytat z Al Capone robi moje koszule

Poproszenie uczniów o wybranie ulubionego cytatu lub sceny z książki pozwala im wyrazić, które części historii rezonują z nimi na poziomie osobistym. W ten sposób uczniowie tworzą połączenie tekstu do siebie, które pokazuje ich zrozumienie postaci i ich rozwoju lub tematów powieści. Uczniowie mogą później udostępnić swoje storyboardy i przeprowadzić krótką dyskusję na temat tego, co znaczą dla nich cytaty.

Niektórzy uczniowie mogą wybrać ten sam cytat, ale mają różne perspektywy. To jest zawsze interesujące dla uczniów, aby zobaczyć i otworzyć dyskusję na temat tego, jak nie każdy może czytać te same wiersze w ten sam sposób, w oparciu o własne perspektywy i osobiste doświadczenia.

Przykłady cytatów z Al Capone robi moje koszule

„Do Alcatraz docierasz będąc najgorszym z najgorszych. Chyba że jesteś mną. Przyjechałem tutaj, ponieważ moja matka powiedziała, że muszę”.

„Mam wrażenie, że tonie. Było 237 elektryków, którzy ubiegali się o pracę, którą dostał mój tata. Gdybym to była ja, trzymałabym język za zębami, jeśli chodzi o posiadanie córki takiej jak Natalie”.

„To takie miłe, że znowu mam tatę. Byłam zła na niego, że szukał tu pracy i znowu próbowała, kiedy ją znalazł. Byłam zła na moją mamę, że zmusiła nas do tego, a także na Pete'a i wszyscy moi przyjaciele w domu, ponieważ musiałem się wyprowadzić, a oni tego nie zrobili. Byłem wściekły na wszystkich oprócz Natalie. Zawsze staram się nie złościć na nią.

„Nie mogę się z tym pogodzić. Ciągle myślę o tym, kiedy Al Capone był dzieckiem. Założę się, że jego mama zaśpiewała mu tę samą piosenkę, którą ona śpiewała Rocky'emu. Założę się, że trzymała go za rękę, kiedy przechodzili przez ulicę, spakował swój lunch do szkoły i wyszył jego imię w kurtce - A. Capone, żeby wszyscy wiedzieli, że to jego. Założę się, że chciałaby, żeby też mogła to wszystko powtórzyć... gdyby tylko Al był mały i mogła. "

„Mój ojciec tak mocno zaciska usta, że stają się białe. Łzy znów płyną tak szybko, że wygląda, jakby nic nie widział. Obejmuje mnie ramieniem i przyciąga do Natalie. wokół niej "Jestem" - ociera oczy ramieniem, żeby nas nie puszczać - "tak bardzo dumny z moich dzieci. Tak bardzo dumny. Z jego piersi wydobywa się szloch. „Jaki wspaniałymi ludźmi stałeś się”.

„Zrobiłeś to, ponieważ wierzyłeś w swoim sercu, że to była właściwa rzecz. Robiłeś to, co myślałeś, że pomoże twojej siostrze”.

„I, Łoś? Jest coś, co też ci chciałem powiedzieć, kochanie. Kiedy Natalie i ja pracujemy razem i widzę, że zaczynam ją tracić, zawsze mówię: „Jak myślisz, co teraz robi Łoś?”. A ostatnio mogła ze mną zostać… Pomyślałem, że chciałbyś wiedzieć, jak ważny jesteś dla niej.

„Teraz rozumiem. Kiedy kogoś kochasz, musisz próbować rzeczy, nawet jeśli nie mają sensu dla nikogo innego”.

” „Tato, . . . czy spowodowałem, że Natalie jest taka, jaka jest? Pytanie wydaje się pochodzić gdzieś głęboko we mnie... - Coś, co zrobiłem? Powiedziałeś, że pogorszyła się, kiedy miała trzy lata. Wtedy się urodziłem. Czy to ja?”… „Łoś”, mój tata chwyta mnie za ramiona i patrzy mi prosto w oczy. „Nie wiem”, mówi, biorąc łzy w płucach, „co sprawiło, że Natalie była jaka jest]. Chyba nikt o tym nie wie. Ale ja to wiem. . . Absolutnie na pewno nie miało to nic wspólnego z tobą."