Victor Hugo był francuskim poetą romantyczną, autorem, dramatopisarzem i politykiem. Najbardziej znany jest z dwóch powieści "Dziadek z Notre-Dame" i "Les Miserables", z którymi bada się losy losu, sprawiedliwości i odkupienia w XIX-wiecznym społeczeństwie francuskim.
Victor Hugo dokonał oceny w literaturze francuskiej w okresie romantyzmu na początku lat osiemdziesiątych. Urodzony w 1802 r. Hugo stał się jednym z najwybitniejszych poetów i autorów historii francuskiej.
Hugo po raz pierwszy wyznaczył sztukę Cromwella i Hermani , które zakorzenione były w nowym ruchu romantycznym. Przedmowa Cromwella jest bardziej znana niż sama gra, ponieważ Hugo atakuje tradycje klasyczne, które od wielu lat dominują nad literaturą i dramatem, tworząc okrzyk wojenny dla pisarzy romantycznych i zapoczątkowując nowy sposób pisania, myślenia i wykonywania. Wzywa do bardziej elastycznego wiersza i stylu, skupiając się na emocji i pięknie, co jest standardem dla romantyzmu.
Jego pierwsza duża powieść "Dziadek z Notre-Dame" to wyprawa w stylu gotyko-romantycznym. Mimo że nadal walczy o wzruszenie klasycznych elementów literatury na rzecz emocji i wyobraźni, ustawienie starej katedry oferuje nowe i tajemnicze elementy, które dostają się do nowego, gotyckiego stylu pisania. Dzięki temu, że katedra koncentruje się na głównej powieści, Hugo pokazuje, że nawet elementy klasyczne można odnowić i poddać ponownej ocenie w romantycznym piśmie.
Następna słynna powieść Hugo została pomyślana, gdy był na wygnaniu politycznym przez 15 lat po przejęciu przez Napoleona III. Podobnie jak jego angielski współczesny Charles Dickens, Hugo wykorzystał niezapomniane postaci w Les Miserables, aby zdradzić warunki społeczne ubogich we Francji. Poprzez podkreślenie losów byłego skazanego Jeana Valjeana, studenta Mariusa i młodego Cosette, Hugo podkreśla różnicę w traktowaniu bogatych a biednych w społeczeństwie, zwłaszcza że biurokratyczne sumienie nigdy nie jest uwzględniane w karaniu.
Hugo zmarł w 1885 roku po długiej chorobie, ale jego popchnięcie w świat literacki w imię romantyzmu było inspiracją dla wielu pisarzy, m.in. Walta Whitmana i Alfreda Lorda Tennysona.
"Można się sprzeciwić inwazji armii, ale nie idei, której nadejdzie czas."
"Masz wrogów? Dlaczego jest to historia każdego człowieka, który dokonał wielkiego czynu lub stworzył nowy pomysł. To jest chmura, która grzmie wokół wszystkiego, co świeci. Sława ma wielu wrogów, ponieważ lekkie muszle muszą mieć gnaty. Nie przejmuj się tym; pogarda. Trzymaj swój umysł spokojny, jak utrzymujesz swoje życie jasno. "
"Z politycznego punktu widzenia jest tylko jedna zasada, suwerenność człowieka nad sobą. Ta suwerenność wobec siebie nazywana jest Wolnością ".