Niels Bohr był duńskim naukowcem, który przyczynił się do fizyki i był jednym z pierwszych pionierów mechaniki kwantowej. W 1922 roku zdobył Nagrodę Nobla za wzór atomu, który wyznaczył elektrony w dyskretnych orbitach.
Niels Bohr był duńskim fizykem, urodzonym w Kopenhadze 7 października 1885 r. Najważniejszą pracą Bohra było opracowanie modelu atomu. Po odkryciu przez JJ Thomsona elektronu w 1897 r. Naukowcy wiedzieli, że atom składa się z mniejszych cząstek. Po eksperymencie Ernesta Rutherforda z cząstkami złota i alfa wiedzieli, że atomy mają małe, gęste jądro z elektronami wokół niego. Używając klasycznych praw do wyjaśnienia struktury atomowej, elektrony szybko skręcały się w kierunku jądra: jądro jest dodatnio naładowane, a elektrony są naładowane ujemnie, tak że przyciągają.
Bohr opracował model, w którym zaproponował, aby elektrony miały odrębne poziomy energii i że elektrony poruszają się wokół jądra w stabilnych orbitach. Zaproponował również, aby elektrony mogły przemieszczać się z jednego poziomu energii do drugiego poprzez emitowanie i pochłanianie energii. Energia, która została emitowana i pochłonięta, miała stałą długość fali, a model atomowy Bohr miał możliwość wyjaśnienia tych obserwacji.
Bohr kontynuował prace nad nowo powstającym obszarem mechaniki kwantowej. Sformułował zasadę komplementarności, co oznacza, że istnieją właściwości, których nie można mierzyć ani obserwować w tym samym czasie. Przykładem tego jest dwoistość fal-cząstek.
Bohr naciskał na duński rząd, aby utworzyć centrum fizyki teoretycznej w 1920 roku, gdzie Bohr stał się dyrektorem ośrodka przez prawie całe życie. Niels Bohr otrzymał nagrodę Nobla za pracę nad modelem atomu w 1922 roku.
Podczas II wojny światowej Bohr był bardzo zaniepokojony dobrem swoich żydowskich rówieśników i zaoferował im miejsce w Danii. Pracował z wieloma wybitnymi naukowcami z projektu Manhattan Project. Ten projekt spowodował później, że w Japonii spadła pierwsza bomba atomowa.
Bohr zmarł w swoim domu w 1962 roku, kiedy doznał udaru.
"Ekspert to osoba, która popełniła wszystkie błędy, które mogą być popełnione w bardzo wąskim polu".
"Przeciwnym właściwym stwierdzeniem jest fałszywe stwierdzenie. Ale przeciwieństwo głębokiej prawdy może być kolejną głęboką prawdą ".
"Każda wielka i głęboka trudność nosi w sobie własne rozwiązanie. Zmusza nas do zmiany naszego myślenia, aby go odnaleźć ".