MAGANDANG ARAW SAINYONG LAHAT! AKO NGA PALA SI KRISTINE VALERIE ECAL MULA SA 10-ST.ANTHONY. LABIS KONG IKINAGAGALAK NA MAGKAROON NG PAGKAKATAON NA MAIPAKITA SAINYO ANG AKING KAKAYAHAN SA PAG EEDIT NG GANITONG KLASE NG GAWAIN. MANATLI KAYONG LIGTAS AT NAWA'Y MAGUSTUHAN NINYO ANG AKING GAWA. SALAMAT!
O, kahabag-habag kong Mathilde! Ang ipinahiram kong kuwintas sa iyo ay imitasyon lamang, puwit lamang ng baso. Ang pinakamataas na maihahalaga roon marahil ay limang daang prangko.
Natigilan si Madame Forestier.“Sabi mo’y bumili ka ng kuwintas na diyamante na ipinalit mo sa hiniram mo sa akin na naiwala mo?”“Oo, samakatuwid ay hindi mo pala napansin. Talagang kamukhang-kamukha iyon ng hiniram ko sa iyo.”
ibabalik ko na lamang ang kwintas saiyo bilang pasasalamat at balik na rin sa mga pagod na naramdaman mo habang binabayaran ito. Dahil mas karapat sapat kang maging may ari nito kaysa sa akin
Bilang wakas ay pag uusapam na nila mathilde at madame forestier ang mga naging karanasan nila sa tagal ng panahong hindi sila nag kita. Magkakaroon na ng pagkakaintindihan at kasunduan na ibabalik nalang ni madam forestier ang kwintas dahil si mathilde naman ang bumili nito at nagpakapagod para dito. at sila'y mananatiling magkaibigan at ituturing itong hamon ng tadhana upang pagtibayin ang kanilang pagkakaibigan.
Nawa'y mag silbi na itong aral sa atin. Naniniwala akong pagsubok lang ito upang pagtibayin tayong dalawa. Mas masaya mabuhay na walang kasamaan ng loob dahil doon mon mababase ang iyong kapaypaan.